คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1388
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1388
“เธอช่างดีกับฉันจริง ๆ” แดร์ริลกล่าวอย่างรู้สึกยินดี
“เมื่อฉันช่วยคุณแล้ว คุณจะต้องกลับไปยังทวีปจักรวาลโลกเพื่อตามหาเธอและรักษาเธอเอาไว้ให้ดี ๆ!” ควีนนี่รู้สึกว่าแดร์ริลดูไม่ค่อยน่าเชื่อถือ ดังนั้นเธอจึงเตือนเขาอีกครั้ง
แดร์ริลพยักหน้า ถึงแม้ว่าควีนนี่จะไม่บอกเขา แต่เขาก็ตั้งใจว่าเขาจะไปตามหาลิลี่ทันทีที่เขากลับไปถึงยังจักรวาลโลก แดร์ริลรู้สึกเสียใจที่เขาลืมข้อตกลงเจ็ดปีของพวกเขาไป
“ควีนนี่!” เซลีนหันกลับมาขณะตะโกนขึ้นว่า “กำลังกระซิบกระซาบอะไรกัน? รีบ ๆ ตามมา เร็วเข้า!”
เซลีนชำเลืองมองแดร์ริลขณะเธอกล่าวเช่นนั้น เซลีนเพียงสกัดจุดพลังภายในของเขาเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการกระทำอื่น ๆ ของเขา
“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละท่านอาจารย์!” ควีนนี่ตอบขณะผลักตัวแดร์ริลให้เดินไปกับเธอ
ระหว่างทาง ควีนนี่มองหาโอกาสที่จะคลายจุดสกัดให้แดร์ริล อย่างไรก็ตาม ทุกครั้งที่ควีนนี่กำลังจะคลายจุดสกัดให้เขา สายตาของเซลีนก็เหลือบมาทางพวกเขาตลอดเวลา
ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ เซลีนจะไม่ได้ยินควีนนี่คุยกับแดร์ริล แต่เธอรู้จักลูกศิษย์ของเธอดีที่สุด เธอรู้ดีว่าควีนนี่กำลังหาโอกาสคลายจุดสกัดให้กับแดร์ริล แต่ถึงอย่างนั้น เซลีนก็ไม่ได้แสดงท่าทางใด ๆ ออกมา ดังนั้นเธอจึงรู้สึกระแวดระวังและไม่เปิดโอกาสให้ควีนนี่ทำสำเร็จ
ควีนนี่และแดร์ริลรู้สึกหดหู่ใจมาก
ในที่สุดพวกเขาก็เดินมาถึงยังทวีปโลกใหม่!
“ท่านอาจารย์ ดูสินั่นอะไร!”
เมื่อพวกเขามาถึงภายในป่าแห่งหนึ่ง ดวงตาของควีนนี่ก็เป็นประกายเมื่อเธอพบบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ตรงหน้าขณะอุทานออกมาอย่างตื่นเต้น
แดร์ริลและเซลีนหันมองตามควีนนี่ จากนั้นพวกเขาก็ได้เห็นหีบสมบัติที่ดูงดงามวางอยู่ไม่ไกล
หีบสมบัติสีทองมีการแกะสลักลวดลายที่งดงามซึ่งทำให้ดูล้ำค่า!
“ท่านอาจารย์ นั่นหีบสมบัติ! ภายในหีบนั้นจะมีสมบัติอันล้ำค่าหรือเปล่านะ?” ควีนนี่ถามขึ้นด้วยความรู้สึกตื่นเต้นขณะที่เธอเดินเข้าไปใกล้หีบสมบัติอย่างรวดเร็ว
พวกเขาโชคดีแค่ไหนกัน ที่พวกเขาสะดุดเข้ากับหีบสมบัติระหว่างการเดินทาง
แดร์ริลขมวดคิ้วขณะครุ่นคิดอยู่ภายในใจ เขาสงสัยว่าทำไมหีบสมบัติอันล้ำค่าถึงได้ปรากฏอยู่ในถิ่นทุรกันดารเช่นนี้ มันจะต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ ๆ
ในขณะที่คิดเช่นนั้น แดร์ริลก็รีบกล่าวเตือนควีนนี่ทันทีว่า “อย่าเพิ่งเข้าไปใกล้! มันอาจจะเป็นกับดัก!” จากนั้น แดร์ริลก็กวาดสายตามองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง
ในขณะที่เซลีนเองก็คิดเช่นเดียวกันกับแดร์ริล “ควีนนี่ อย่าเข้าไปใกล้!”
เมื่อเซลีนสังเกตุเห็นว่าพื้นที่โดยรอบมีสีแตกต่างออกไป เธอสังเกตเห็นร่องรอยการเคลื่อนไหว วินาทีต่อมา เธอก็ตระหนักได้ว่าหีบสมบัติที่อยู่ตรงหน้าคือกับดัก!
“ท่านอาจารย์ แดร์ริล คงไม่มีอะไรหรอกน่า!”
ควีนนี่ดูผ่อนคลายขณะที่เธอมองไปที่หีบสมบัติและพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “บางทีมันอาจจะมีสมบัติที่พวกโจรภูเขาปล้นมาจากพ่อค้าที่เดินผ่านถนนสายนี้…”
ในขณะกล่าวเช่นนั้น ควีนนี่ก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
แดร์ริลและเซลีนรู้สึกกระวนกระวายขณะรีบตามไปเพื่อต้องการหยุดควีนนี่
เมื่อพวกเขามาถึงด้านหน้าของหีบสมบัติ ทันใดนั้น ตาข่ายขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นจากพื้นดินทันที! แดร์ริล เซลีนและควีนนี่ถูกตาข่ายรวบตัวเอาไว้อย่างรวดเร็ว!
“ควีนนี่!”
เซลีนโกรธมาก “บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเข้าไปใกล้!”
จากนั้นเซลีนก็รีบกระตุ้นพลังภายในของเธอเพื่อต้องการทำลายตาข่ายยักษ์ แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของตาข่ายยักษ์จะดูธรรมดาแต่มันก็มีความเหนียวแน่นเป็นพิเศษ เธอพยายามอยู่หลายครั้งแต่ถึงอย่างนั้นตาข่ายก็ยังไม่ขาด
ใบหน้าของควีนนี่แดงก่ำ เธอปิดปากเงียบเมื่อเธอรู้ตัวว่าเธอได้กระทำความผิดเอาไว้
แดร์ริลถอนหายใจเฮือกใหญ่
ควีนนี่เข้าสู่โลกยุทธภพมายาวนานนับสิบปี แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังตกหลุมพรางเมื่อได้เห็นหีบสมบัติที่อยู่ห่างไกลในถิ่นทุรกันดารเช่นนี้
แม้ว่าแดร์ริลจะรู้สึกหดหู่ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้สึกโล่งใจเช่นกัน
