คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1405
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1405
‘บ้าฉิบ!’
‘ผู้หญิงคนนี้คิดว่าเธอจะสามารถต่อรองกับคนอย่างฉันได้งั้นเหรอ?’
แดร์ริลพึมพำอยู่ภายในใจ จากนั้นเขาก็ยิ้มแห้ง ๆ และพูดขึ้นว่า “บอกฉันมาตามตรงดีกว่าว่าเธอแอบชอบฉันอยู่ใช่ไหม เธอจึงไม่ต้องการปล่อยให้ฉันอยู่กับเจ้าหญิงอีเวตต์เพียงลำพัง ฉันไม่รังเกียจนะถ้าหากว่าเธอต้องการเป็นผู้หญิงของฉันด้วยอีกคน!”
แดร์ริลรู้ว่าอีเวตต์ไม่ต้องการให้เขาพูดจาหยอกล้อสโลนมากเกินไป แต่เขาเพียงต้องการระบายความโกรธที่เขามีต่อสโลนโดยการกลั่นแกล้งเธอก็เท่านั้น
“คุณ!”
สโลนตะคอกแดร์ริลทันที “อย่าพูดจาไร้สาระ ฉันจะชอบคุณก็วันที่หมูบินได้!”
“แดร์ริล!”
อีเวตต์จับแขนของแดร์ริลด้วยใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดง “เงียบเดี๋ยวนี้!”
อีเวตต์รู้ว่าที่แดร์ริลพูดกับสโลน เขาหมายความอย่างนั้นจริง ๆ!
แดร์ริลรู้สึกดีที่ได้เห็นสโลนโกรธ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องเก็บความรู้สึกเหล่านั้นเอาไว้ภายในใจเพื่อไม่ให้อีเวตต์ขุ่นเคือง
แดร์ริลหันกลับมาหาอีเวตต์และอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน จากนั้นเขาก็ถามขึ้นว่า “ครึ่งเดือนที่ผ่านมาคุณเป็นยังไงบ้าง?”
แดร์ริลแอบชำเลืองมองปฏิกิริยาของสโลนขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น
‘เธออยากเฝ้าอยู่พวกฉันอยู่ที่นี่ ก็เพราะว่าเธอกลัวว่าฉันจะพาอีเวตต์หนีไป ฉันอยากจะรู้ว่าเธอจะทนดูฉันแสดงความรักต่ออีเวตต์ต่อหน้าเธอได้นานแค่ไหน!’
“ฉัน…”
อีเวตต์รู้สึกเขินอายมากเมื่อแดร์ริลอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน ตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพัง เธออยากจะดิ้นรนเพื่อต้องการให้หลุดพ้นจากอ้อมแขนของแดร์ริล แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็เปลี่ยนใจก่อนจะตอบเขาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาว่า “ฉันรอให้คุณมาหาฉันทุกวัน และในที่สุดวันนี้ก็มาถึง!”
อาจฟังดูเหมือนว่าอีเวตต์กำลังต่อว่าเขา ทว่า รอยยิ้มอันอ่อนหวานกลับปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
หลังจากที่อีเวตต์กินไม่ได้นอนไม่หลับมาหลายวัน เธอก็ไม่สนใจความคิดของคนอื่นอีกต่อไป เธอเพียงต้องการได้อยู่ใกล้แดร์ริลให้นานที่สุด
และที่สำคัญ อีเวตต์รู้ว่าแดร์ริลกำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเล่นตามเกมของเขาอย่างไม่ลังเล
อีเวตต์โน้มตัวเข้าไปกอดแดร์ริลเอาไว้แน่น
‘โอ้พระเจ้า สองคนนี้…’
สโลนหน้าแดงเมื่อได้เห็นฉากรัก ๆ ใคร่ ๆ ต่อหน้าต่อตาเช่นนี้
‘ที่แดร์ริลเป็นแบบนั้นยังพอเข้าใจได้ แต่เจ้าหญิงควรจะสงวนท่าทีหน่อยไหม?’
สโลนรู้สึกเขินอายแทนพวกเขาจนเธอแทบอยากจะหันหลังเดินออกจากห้องไปเสียตอนนี้
อย่างไรก็ตาม สโลนรู้ดีว่าถ้าหากเธอปล่อยโอกาสให้พวกเขาอยู่ด้วยกันตามลำพัง แดร์ริลอาจจะต้องหาโอกาสพาอีเวตต์หลบหนีไปอย่างแน่นอน
สโลนกัดฟันแน่นและทำเหมือนว่าเธอไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น
เมื่อได้เห็นการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของสโลน แดร์ริลก็หัวเราะอย่างมีเลศนัย
จากนั้น แดร์ริลก็ยกมือขึ้นลูบผมของอีเวตต์ ขณะนั่งลงบนเตียงและพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “เอาล่ะ ในเมื่อวันนี้ผมพาคุณไปกับผมไม่ได้ ถ้างั้นเรามาดื่มกันหน่อยดีกว่า!”
แดร์ริลตั้งใจพูดออกมาดัง ๆ เพื่อให้สโลนได้ยิน
อืม!
อีเวตต์รู้ว่าแดร์ริลกำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้น เธอจึงนั่งลงข้าง ๆ เขาด้วยใบหน้าที่มีความสุข
ถ้าหากว่าสโลนไม่ได้อยู่ที่นี่ อีเวตต์คงจะหนีออกไปกับแดร์ริลแล้ว!
“แดร์ริล!”
สโลนไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป เธอขมวดคิ้วและพูดกับแดร์ริลว่า “นี่คือห้องนอนของเจ้าหญิง ทำไมคุณถึงได้กล้านั่งลงบนเตียงของเจ้าหญิงแบบนั้น?”
ภายในวังมีกฎมากมาย เตียงของจักรพรรดิ เรียกว่าเตียงมังกร และเตียงของเจ้าหญิงเรียกว่าเตียงฟีนิกซ์ ไม่มีใครนั่งลงบนเตียงของพวกเขาได้โดยไม่ได้รับอนุญาต!
อย่างไรก็ตาม…
แดร์ริลไม่สนใจคำพูดของสโลน เขายกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบและหันมองอีเวตต์ด้วยรอยยิ้ม “ไวน์ในวังรสชาติดีมากเลย! ไม่รู้ว่าผมจะมีโอกาสได้ดื่มมันอีกหรือเปล่า!”
“ถ้าคุณชอบก็ดื่มอีกหลาย ๆ แก้วเลยสิ!” อีเวตต์กล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้มขณะรินไวน์ลงในแก้วให้แดร์ริล
จากนั้นแดร์ริลก็รินไวน์ให้อีเวตต์
แดร์ริลแสร้งทำเป็นโศกเศร้าและพูดขึ้นว่า “ถึงแม้ว่าผมจะชื่นชอบไวน์ของที่นี่มากแค่ไหน แต่การประลองจะเริ่มต้นขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า และเมื่อเป็นเช่นนั้นคุณก็จะไม่ใช่ของผมอีกต่อไป”
อีเวตต์หันมองแดร์ริลด้วยรอยยิ้มขณะถือแก้วไวน์เอาไว้ในมือและพูดขึ้นว่า “แม้ว่าการประลองจะเริ่มขึ้น แต่คุณก็ยังเป็นผู้ชายของฉันเสมอ! ฉันเคยได้ยินว่า คู่รักในทวีปจักรวาลโลกมักจะคล้องแขนดื่มไวน์ด้วยกัน เรามาลองทำแบบนั้นกันดูบ้างดีไหม?”
“แน่นอน!”
แดร์ริลกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้มและรีบหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาทันที จากนั้นพวกเขาทั้งสองก็จ้องมองกันอย่างเสน่หาขณะคล้องแขนของพวกเขาเอาไว้ด้วยกัน
สโลนรู้สึกอึดอัดใจกับการแสดงความรักของพวกเขายิ่งนัก! เธอรีบหันไปทางอื่น เพราะเธอไม่ต้องการเห็นการกระทำของพวกเขา
