คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1407
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1407
‘จักรพรรดิแห่งโลกใหม่มาที่นี่งั้นเหรอ?’
แดร์ริลและอีเวตต์ที่กำลังนอนอยู่บนเตียงด้วยท่าทางผ่อนคลายก็รีบลุกขึ้นยืนทันที
เ-ี่ย!
‘ผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งกำลังมาที่นี่!’
แดร์ริลได้ยินเสียงฝีเท้าก้าวเข้ามาใกล้มากยิ่งขึ้น จากนั้นเขาก็สัมผัสได้ว่ามีผู้ที่เป็นจักรพรรดิยุทธอยู่ในกลุ่มหลายคน พวกเขาอยู่ในจักรพรรดิยุทธขั้นสาม และผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นถึงจักรพรรดิยุทธขั้นห้า!
เมื่อสัมผัสได้ถึงรังสีอันทรงพลังจากด้านนอก แดร์ริลก็รู้สึกกระวนกระวายขึ้นเล็กน้อย เขาจำได้ว่า นอกจากเลขาธิการแคว้นโลกใหม่แล้ว พระราชวังแห่งโลกใหม่ก็ไม่มีผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งคนอื่น ๆ อีก แต่ทำไมจู่ ๆ ถึงมีผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งหลายคนอยู่ที่นี่?
แดร์ริลไม่รู้ว่าเมื่อเขาบุกเข้ามาสร้างความหายนะให้กับพระราชวังแห่งโลกใหม่แล้ว หลังจากวันนั้น จักรพรรดิก็ได้คัดเลือกผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งจำนวนมากเข้ามาอยู่ในพระราชวังเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยขึ้นอีก และผู้บ่มเพาะเหล่านั้นก็คอยคุ้มกันจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ตลอด 24 ชั่วโมง!
“แดร์ริล รีบเข้าไปซ่อนใต้เตียงก่อน!” อีเวตต์รู้สึกตื่นตระหนก
สโลนชื่นชอบอีเวตต์มาก ดังนั้นเธอจึงยอมให้อีเวตต์คุยกับแดร์ริล แต่พ่อของอีเวตต์จะต้องฆ่าแดร์ริลทันทีที่เห็นเขา!
“อืม!”
แดร์ริลพยักหน้าและกำลังจะมุดเข้าไปใต้เตียง แต่หัวใจของเขากลับจมดิ่งลง ขณะที่เขาเหลือบมองไปที่สโลน
บ้าฉิบ!
‘ถ้าสโลนบอกความจริง ฉันจะต้องหนีออกไปจากที่นี่ไม่ได้แน่ ๆ!’
“สโลน!”
อีเวตต์หันมองเธอด้วยสายตาวิงวอน “ฉันขอร้องนะ! อย่าบอกพ่อของฉันว่าแดร์ริลอยู่ที่นี่ ตกลงไหม?”
อีเวตต์เป็นคนฉลาด ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าทำไมแดร์ริลถึงได้รู้สึกลังเล
ดวงตาของสโลนสั่นไหวเมื่อเห็นว่าอีเวตต์ตื่นตระหนกเพียงใด ในเวลานั้น สโลนหันมองแดร์ริลด้วยรอยยิ้มอันเย้ยหยันและพูดขึ้นว่า “ทำไมฉันจะต้องช่วยเขาด้วย? เขาบังอาจบุกเข้ามาในวัง นั่นเป็นเรื่องที่ยากจะให้อภัย!”
สโลนยิ้มอย่างชั่วร้ายเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น ‘สมน้ำหน้าแดร์ริล! อยากกลั่นแกล้งฉันดีนัก!’
บ้าเอ๊ย!
เมื่อได้ยินคำตอบของสโลน แดร์ริลก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทันที
อีเวตต์รีบเดินเข้าไปหาสโลนอย่างกระวนกระวายขณะดึงแขนเสื้อของเธอและกล่าวอ้อนวอนว่า “ฉันขอร้องนะสโลน ได้โปรดช่วยฉัน! อย่าบอกพ่อของฉันว่าแดร์ริลอยู่ที่นี่!”
สโลนไม่สามารถปฏิเสธคำขอของอีเวตต์ได้ น้ำเสียงของเธอฟังดูผ่อนคลายลงเล็กน้อย จากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า “ฉันจะยอมช่วยเขาก็ได้ แต่เขาจะต้องขอร้องฉันก่อน” เมื่อพูดจบสโลนก็ยิ้มอย่างเย่อหยิ่ง
อีเวตต์รู้สึกดีใจมาก เธอรีบหันไปหาแดร์ริลและพูดว่า “รีบของร้องสโลนสิแดร์ริล!”
อะไรนะ?
แดร์ริลมองไปที่สโลนขณะถามเช่นนั้น “เธออยากให้ฉันทำอะไร?”
สโลนทำท่าทางครุ่นคิด จากนั้นเธอก็ตอบขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ขอร้องฉันและเรียกฉันว่าพี่สาวสโลน!”
สโลนเสียเปรียบแดร์ริลมาโดยตลอด ดังนั้นเธอจึงต้องการแก้แค้นเขา
‘อะไรนะ? พี่สาวสโลนงั้นเหรอ?’
ใบหน้าของแดร์ริลมืดลงขณะที่พลังภายในของเขากำลังพลุ่งพล่าน เขายอมปล่อยให้การต่อสู้เกิดขึ้นดีกว่าที่จะต้องกล่าวขอร้องสโลนเช่นนั้น!
“แดร์ริลรีบขอร้องสโลนสิ! เร็วเข้า!” อีเวตต์เขย่าแขนของแดร์ริลอย่างกระวนกระวายใจ
“ไม่มีทาง” แดร์ริลกัดฟันแน่น
“แดร์ริล!” อีเวตต์กระทืบเท้าด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง “แดร์ริลได้โปรด แค่ขอร้องสโลนและเรียกเธอว่าพี่สาวเถอะนะ! ฉันขอร้องล่ะ”
