คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1418
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1418
แดร์ริลอยู่ในระดับสูงสุดของจักรพรรดิยุทธ์ขั้นห้า!
แดร์ริลรู้สึกยินดีมาก เขาอยู่ห่างจากเทพยุทธ์เพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น! หากเป็นคนอื่นพวกเขาอาจจะต้องใช้เวลานานกว่าที่พวกเขาจะเป็นจักรพรรดิยุทธขั้นห้าได้! แต่ด้วยโอสถพลังแห่งอนันต์และเม็ดยาวิเศษที่ทำให้แดร์ริลแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นได้อย่างทวีคูณ!
แดร์ริลรู้สึกตื่นเต้นมาก เขาแทบจะรอกลับไป กลั่นโอสถที่ตระกูลคาร์เตอร์ไม่ไหว!
เมื่อคิดเช่นนั้น แดร์ริลก็รีบเร่งความเร็วและมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์คาร์เตอร์ทันที
หลังจากที่ลอยตัวอยู่นานหลายชั่วโมง ในที่สุดแดร์ริลก็มาถึงยังคฤหาสน์คาร์เตอร์
แต่เมื่อแดร์ริลลงมาถึงพื้นแล้วเขาก็ขมวดคิ้วทันทีที่ได้เห็นว่า ภายในคฤหาสน์คาร์เตอร์ทั้งหลังว่างเปล่า!
‘เกิดอะไรขึ้น?’
แดร์ริลตื่นตระหนก
แดร์ริลรีบเดินเข้าไปในคฤหาสน์และกวาดสายตามองไปรอบ ๆ แต่แล้วเขาก็ไม่เห็นใครเลยแม้แต่คนเดียว
บัดซบ!
กงกงจับตัวพวกเขาเป็นเชลยงั้นเหรอ?
แดร์ริลยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อเย็นที่ไหลปกคลุมหน้าผากด้วยความรู้สึกเป็นกังวลและโกรธ
“พ่อทูนหัว เดบร้า ซาร่า! มีใครอยู่ไหม?”
แดร์ริลเดินไปรอบ ๆ บ้านและตะโกนขึ้นด้วยความกระวนกระวาย วินาทีต่อมาเขาก็สัมผัสได้ถึงรังสีบางอย่างจากภายในป่าลูกท้อเบ่งบานที่เป็นพื้นที่ต้องห้ามของคฤหาสน์คาร์เตอร์!
เมื่อแดร์ริลก้มลงมองบนพื้น เขาก็ได้เห็นรอยเท้ามากมาย!
ดังนั้น แดร์ริลจึงสันนิษฐานได้ว่า พ่อทูนหัวของเขาจะต้องพาพวกเขาเข้าไปหลบในป่าลูกท้อเบ่งบานอย่างแน่นอน ซึ่งนั่นเป็นวิธีเดียวที่พวกเขาจะหลีกเลี่ยงกงกงได้!
ดังนั้น แดร์ริลจึงรีบเข้าไปในป่าลูกท้อเบ่งบานทันที
…
ภายในป่าลูกท้อเบ่งบาน
ผู้คนเกือบพันคนกำลังรวมตัวกันอยู่ที่จุดศูนย์กลางของป่าลูกท้อเบ่งบาน ในขณะที่ใบหน้าของพวกเขาแต่ละคนต่างก็ดูอ่อนแอและเหนื่อยล้า
พวกเขาคือโซรันและครอบครัวคาร์เตอร์ นอกเหนือจากนั้นยังมีเหล่าสาวกและสมาชิกคนอื่น ๆ ที่เป็นเสมือนครอบครัวของเขา ตัวอย่างเช่น อีวอน เดบร้า จีเวล และเตียวเสียน
พวกเขาติดอยู่ในป่าลูกท้อเบ่งบานมาเป็นเวลาห้าวัน!
กงกงไม่ล้มเลิกความพยายามและยังคงบุกมาก่อกวนที่คฤหาสน์คาร์เตอร์อยู่หลายครั้ง โซรันรู้ดีว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอ ดังนั้นเขาจึงพาทุกคนหลบหนีมายังป่าลูกท้อเบ่งบานอย่างสิ้นหวัง
พวกเขาซ่อนตัวอยู่ภายในป่าที่กงกงไม่สามารถเข้ามาได้ แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ไม่สามารถออกจากป่าแห่งนี้ไปได้เช่นกัน!
ป่าลูกท้อเบ่งบานเป็นสถานที่ต้องห้ามที่อยู่ในเขตของคฤหาสน์คาร์เตอร์ โดยป่าลูกท้อเบ่งบานแห่งนี้เป็นกับดักค่ายกลระดับสูง นอกเหนือจากแดร์ริลแล้วก็ไม่มีใครที่จะสามารถหาทางออกไปจากป่าแห่งนี้ได้!
“ท่านคาร์เตอร์”
ใบหน้าที่งดงามของเตียวเสียนซีดลงอย่างรู้สึกละอายใจ “ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของข้า ข้าขอโทษที่ทำให้ทุกคนต้องตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้”
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะใช้เวลาร่วมกันได้ไม่นาน แต่เตียวเสียนก็สัมผัสได้ถึงความใจดีของตระกูลคาร์เตอร์ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกผิดต่อพวกเขา
ถ้าหากสมาชิกในครอบครัวของพวกเขาตกอยู่ในอันตรายเพราะเธอ เธอก็คงจะรู้สึกผิดตลอดชีวิต
โซรันตอบเตียวเสียนด้วยรอยยิ้ม “มันไม่ใช่ความผิดของคุณ กงกงต่างหากที่ผิด!”
ใบหน้าของโซรันเต็มไปด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น
ตระกูลคาร์เตอร์มีชื่อเสียงในทวีปจักรวาลโลก แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับทำให้พวกเขาอับอาย!
อีวอนเดินเข้าไปหาเตียวเสียนและกล่าวปลอบโยนเธออย่างอ่อนโยน “อย่าโทษตัวเองเลยนะเตียวเสียน พวกเราจะต้องหาทางออกไปจากที่นี่ให้ได้”
“ใช่แล้ว!” เดบร้ากล่าวเสริมด้วยรอยยิ้ม “เดี๋ยวเราจะข้ามสะพานนั่นไปเพื่อลองหาทางออกดู”
เตียวเสียนมองดูพวกเธออย่างรู้สึกประทับใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น
‘ข้าโชคดีจริง ๆ ที่ถึงแม้ว่าข้าจะสูญเสียลิโป้ผู้เป็นที่รักไป แต่ข้าก็ยังได้พบกับผู้คนมากมายที่ใจดีกับข้าเช่นนี้!’
“หึ…” ในเวลานั้น เสียงเย้ยหยันดังขึ้นจากด้านหลัง ขณะที่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกหงุดหงิด
เธอคือราเชล!
หลังจากที่อีวานเสียชีวิตลงในสุสานโบราณของลิโป้แล้ว ราเชลก็กลับมาหาครอบครัวคาร์เตอร์
