คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1427
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1427
‘ขอบคุณพระเจ้า จูปาเจี๋ยมาทันเวลาพอดี! ถ้าไม่เช่นนั้น ตระกูลคาร์เตอร์ก็คงจะไม่สามารถรอดพ้นจากความตายได้!’
ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะรู้สึกขอบคุณจูปาเจี๋ยที่มาช่วยจัดการกับกงกงได้ทันเวลา แต่แดร์ริลก็ยังจ้องมองกงกงจนลูกตาแทบจะถลนออกมา
จูปาเจี๋ยพูดถูก กงกงช่างดูงดงามในวันนี้ รูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอทำให้ฝูงชนต่างก็ต้องตกตะลึงจนพวกเขาไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้
ไม่ใช่แค่แดร์ริลเท่านั้น แม้แต่สาวกคาร์เตอร์ก็ยังหลงใหลไปกับความงดงามของกงกงเช่นกัน
กงกงไม่สนใจสายตาของฝูงชนที่กำลังมองมายังเธอขณะกัดริมฝีปากแน่นและใช้พลังภายในของเธอเพื่อโจมตีจูปาเจี๋ยอย่างรุนแรง
อย่างไรก็ตาม พลังของกงกงนั้นอ่อนแอกว่าจูปาเจี๋ยมาก
การสู้รบผ่านไป 10 นาที แต่กงกงก็ยังไม่สามารถเอาชนะจูปาเจี๋ยได้เลย
ในทางตรงกันข้าม จูปาเจี๋ยดูผ่อนคลายขณะหลีกเลี่ยงการโจมตีของกงกง จากนั้นเขาก็พูดหยอกล้อเธอต่อไปอย่างไม่เกรงกลัว
“กลิ่นกายของเจ้าช่างหอมยิ่งนัก เจ้าใช้น้ำหอมอะไรงั้นรึ?”
“ตายซะ!”
“ถ้าข้าตายแล้วใครจะชื่นชมความงามของเจ้าล่ะ?”
“นี่เจ้า!”
เมื่อได้เห็นว่าจูปาเจี๋ยสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ แดร์ริลก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นเขาก็ตะโกนขึ้นว่า “พี่จู ผมคงต้องฝากให้คุณดูแลทางนี้ด้วย ผมยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องไปจัดการ แล้วผมจะรีบกลับมา!”
ตราบใดที่มีจูปาเจี๋ยอยู่ที่นั่น แดร์ริลก็ไม่เป็นกังวลเกี่ยวกับกงกงอีกต่อไป
สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับแดร์ริลในตอนนี้คือการกลับไปยังทวีปโลกใหม่เพื่อพบกับอีเวตต์ เลน
“ได้สิ! ข้าจะจัดการทางนี้ให้เอง เจ้าไปสะสางเรื่องของเจ้าเถิด ตราบใดที่มีข้าอยู่ที่นี่ก็จะไม่มีใครกล้ามาวุ่นวายกับครอบครัวของเจ้าได้!”
และเนื่องจากว่าจูปาเจี๋ยรู้ว่าเตียวเสียนพักอยู่ที่คฤหาสน์คาร์เตอร์ ดังนั้นเขาจึงต้องการทำให้กงกงยอมแพ้และถอยกลับไปเสีย แล้วหลังจากนั้น เขาก็จะรี บไปหาเตียวเสียนทันที!
เมื่อจูปาเจี๋ยพยักหน้าเห็นด้วย แดร์ริลก็กล่าวขอบคุณเขาทันที “ขอบคุณพี่จู!”
ในขณะเดียวกัน แดร์ริลไม่กลัวว่าจูปาเจี๋ยจะทำอะไรเตียวเสียน ก่อนหน้านี้ เมื่อแดร์ริลได้คุยกับเตียวเสียน เขาสัมผัสได้ว่าเธอเป็นคนที่มีสติปัญญาดี ดังนั้น ถึงแม้ว่าจูปาเจี๋ยจะเป็นผู้ชายที่หล่อเหลา แต่เขาก็จะไม่สามารถเอาชนะใจของเตียวเสียนที่มีแต่ลิโป้ได้!
แดร์ริลรู้สึกราวกับว่าภูเขาถูกยกออกจากอกเมื่อเขาไม่จำเป็นต้องกังวลถึงความปลอดภัยของคฤหาสน์คาร์เตอร์อีกต่อไป
แดร์ริลเหลือบมองไปที่เดบร้า ผมมีเรื่องให้ต้องไปจัดการที่ทวีปโลกใหม่ แล้วผมจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด!”
เดบร้าและคนอื่น ๆ ติดอยู่ในป่าลูกท้อเบ่งบานมาเป็นเวลาหลายวัน และพวกเขาก็ต้องผ่านอุปสรรคมากมาย ดังนั้น แดร์ริลจึงควรจะอยู่กับพวกเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีทางเลือกอื่น เนื่องจากว่าอีเวตต์มีเวลาเหลืออีกไม่มาก
“ไปเถอะแดร์ริล”
“ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเรา!”
“คุณต้องกลับมาอย่างปลอดภัย…”
เดบร้า อีวอน และคนอื่น ๆ ต่างก็พยักหน้าอย่างเข้าใจขณะที่พวกเขาบอกลาแดร์ริล
แดร์ริลพยักหน้าและหันไปบอกลาโซรัน จากนั้นเขาก็ออกจากคฤหาสน์คาร์เตอร์ไปอย่างรวดเร็ว
“หยุดอยู่ตรงนั้นแดร์ริล!” ร่างกายของกงกงสั่นสะท้านเพราะความตื่นตระหนกและโกรธเมื่อเธอได้เห็นว่าแดร์ริลกำลังจากไป
กงกงพุ่งไปข้างหน้าเพื่อต้องการหยุดแดร์ริล แต่เธอกลับถูกจูปาเจี๋ยสกัดกั้นเอาไว้
จากนั้นจูปาเจี๋ยก็พูดหยอกล้อเธออีกครั้งว่า “ทำไมเจ้าถึงได้วิ่งไล่ตามน้องชายข้าเช่นนั้นล่ะ? หรือว่าเจ้าเบื่อที่จะเล่นกับข้าแล้ว?”
“หลีกไป!”
กงกงกระทืบเท้าด้วยความโกรธเกรี้ยว แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เธอถูกบังคับให้ต่อสู้กับจูปาเจี๋ยต่อไป
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่ากงกงจะไม่มีวี่แววเอาชนะจูปาเจี๋ยได้เลย ดังนั้น เธอจึงรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาทันที
