คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1459
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1459
“คุณโยฮัน สาวกของคุณช่างเก่งกล้า!” เจฟฟ์กัดฟันแน่นขณะกล่าวเช่นนั้นกับปาร์คเกอร์ จากนั้นเขาก็หันหลังกลับและเดินจากไปทันที
จนถึงตอนนี้ เจฟฟ์ยังคงคิดว่าแดร์ริลเป็นสาวกของปาร์คเกอร์
เมื่อเห็นเจฟฟ์เดินจากไป ปาร์คเกอร์ก็ยืนนิ่งด้วยความงุนงงอยู่เป็นเวลานาน
เมื่อปาร์คเกอร์กลับมามีสติ เธอก็ไม่สามารถซ่อนความอยากรู้อยากเห็นที่อยู่ภายในใจของเธอเอาไว้ได้ “คุณชนะเขาได้ยังไง?”
แดร์ริลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งขณะตอบด้วยท่าทางสบาย ๆ ว่า “อาจเป็นเพราะว่าผมโชคดีน่ะ”
ว้าว!
ในเวลานั้น เสียงอุทานของฝูงชนก็ดังขึ้นก่อนที่ร่างของคนคนหนึ่งจะเดินออกมาจากกลุ่มผู้คน
เขาคือ คีแลนซ์!
บรรดาสาว ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็กรีดร้องอย่างตื่นเต้น
“คุณด็อกโกออกมาแล้ว!”
“วันนี้เขาเป็นผู้ชนะที่มีคะแนนสูงสุดในการแข่งขันวรรณกรรมอีกครั้ง!”
“เขาเป็นอัจฉริยะที่สมบูรณ์แบบ เขาช่างหล่อเหลาและมีพรสวรรค์มากจริง ๆ !”
แม้แต่ปาร์คเกอร์ก็ยังจ้องมองคีแลนซ์ด้วยความชื่นชมอย่างสุดพรรณนา จากนั้น เธอก็พึมพำกับตัวเองเบา ๆ ว่า “ไม่เสียแรงที่ฉันเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้ เพราะฉันได้พบกับคนเก่งมากมาย! ฉันหวังว่าฉันจะไม่ต้องแข่งขันกับคีแลนซ์นะ!”
ในสายตาของปาร์คเกอร์ มีเพียงคีแลนซ์เท่านั้นที่มีความสามารถเหนือกว่าเธอ!
“หึหึ…” เมื่อแดร์ริลสังเกตุเห็นสีหน้าที่ดูหลงใหลคลั่งไคล้ของปาร์คเกอร์ เขาก็ยกมือขึ้นและพูดว่า “ถ้างั้นผมไปก่อนล่ะ! เจอกันพรุ่งนี้”
จากนั้น แดร์ริลก็หันหลังกลับและเดินจากไปโดยไม่แม้แต่จะเหลียวมองคีแลนซ์ ถึงแม้ว่าเขาจะมีพรสวรรค์มากเพียงใด แต่แดร์ริลก็ไม่รู้สึกเป็นกังวล เนื่องจากว่าแดร์ริลมีผางถ่งเป็นผู้ช่วยของเขา!
เมื่อแดร์ริลเดินมาจนใกล้ถึงโรงเตี๊ยม เขาก็สังเกตเห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินเข้ามาหาเขา เขาเห็นผู้ชายหลายสิบคนสวมใส่ชุดในลักษณะเดียวกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาจากสำนักเดียวกัน
ในขณะที่ผู้นำของพวกเขาเป็นชายรูปร่างกำยำและมีสีหน้าที่มืดมน
เขาคือแทด ลีโอ ผู้ชายร่างใหญ่ที่แพ้การต่อสู้ในช่วงเช้าของวันนี้! ในขณะที่ผู้ชายที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขาคือพี่น้องของเขา
“ลูก้า มูนไลท์!”
ดวงตาของแทดเป็นประกายเมื่อได้เห็นแดร์ริล จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาแดร์ริลอย่างรวดเร็ว “ให้ตายสิ! ฉันกำลังตามหานายอยู่เลย!’
เมื่อเช้านี้แทดตกรอบ ดังนั้น เขาจึงไม่เต็มใจที่จะรับที่จะยอมรับความพ่ายแพ้
‘ฉันเหรอ?’
แดร์ริลสับสนเล็กน้อย จากนั้น เขาก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “เราไม่ได้สนิทกัน นายตามหาฉันทำไม?”
‘อย่าบอกนะว่าเขาไม่มีความสุขที่เขาแพ้?’
“ทำไมงั้นเหรอ? ฉันอยากจะแข่งกับนายอีกรอบยังไงล่ะ!” แทดตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
จากนั้น แทดก็ขยับแขนขยับขาราวกับว่าเขากำลังเตรียมพร้อมที่จะลงมือ
“จัดการมัน!”
เมื่อเห็นว่ากำลังจะมีการต่อสู้เกิดขึ้น ผู้คนที่อยู่ตามท้องถนนต่างก็ถอยออกมาและเฝ้าดูสถานการณ์จากระยะไกล
แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ ขณะจ้องมองไปที่แทด “ทำไมฉันจะต้องแข่งกับนายด้วยในเมื่อนายแพ้ฉันเมื่อเช้านี้? ขอโทษด้วยนะ แต่ว่าฉันกำลังยุ่ง ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับนายหรอก”
‘เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร? เขานึกอยากจะแข่งขัน เขาก็เดินเข้ามาท้าทายกันง่าย ๆ แบบนี้เลยเหรอ?
แทดก็โกรธจัดเมื่อได้ยินเช่นนั้น จากนั้นเขาก็พูดขึ้นอย่างดุเดือดว่า “นายไม่มีทางเลือก! เมื่อเช้านี้ที่นายเอาชนะฉันได้ก็เป็นเพราะว่านายโชคดีเท่านั้น เพราะนายไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของฉันด้วยซ้ำ!”
แทดเป็นถึงผู้อาวุโสของสำนักต้นเทียน และมันก็เป็นเรื่องที่น่าอับอายถ้าหากว่าเขาจะต้องตกรอบไปแบบนั้น
แทดอาจจะแพ้การประลองแต่เขาจะไม่ยอมแพ้แดร์ริลเด็ดขาด!
ในเวลานั้น กลุ่มพี่น้องของแทดเข้ามารุมล้อมแดร์ริลเอาไว้ก่อนจะจ้องเขม็งไปที่เขาอย่างดุเดือด
“เฮ้! หรือว่านายเป็นคนขี้ขลาด?”
“มันก็แค่การแข่งขันเพื่อความสนุกเท่านั้น มันไม่ใช่การต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตายสักหน่อย…”
“ฉันบอกแล้วว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนขี้ขลาด ฉันเดาว่าเขาจะต้องใช้ลูกเล่นสกปรกเพื่อเอาชนะการแข่งขันในตอนเช้าแน่ ๆ !”
‘ลูกเล่นสกปรกงั้นเหรอ?’ แดร์ริลหัวเราะและเบือนหน้าหนีเมื่อได้ยินเช่นนั้น
‘ฉันสามารถบดขยี้แทดที่เป็นเพียงปราชญ์ยุทธ์ขั้นสามได้ด้วยเพียงมือเดียว แล้วทำไมฉันจะต้องใช้ลูกเล่นสกปรกด้วยล่ะ?’
