คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1462
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1462
เสียงเชียร์ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
แดร์ริลหันมองไวแอตต์ที่ยืนอยู่บนเวที จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วและครุ่นคิดว่า ‘ฉันไม่สนใจว่านายจะมีชื่อเสียงมากขนาดไหน แต่ฉันเสียใจที่นายจะต้องมาดวลกับฉันในวันนี้’
จากนั้นแดร์ริลก็ลุกขึ้นยืนและเดินขึ้นไปบนเวทีการประลองด้วยเช่นกัน
ตามที่คาดการณ์ไว้ เนื่องจากว่าแดร์ริลอยู่ในอันดับท้ายสุด ดังนั้น ฝูงชนจึงไม่สนใจในการปรากฏตัวของเขาเลย และพวกเขาต่างก็เชื่อว่าแดร์ริลจะต้องพ่ายแพ้ให้กับไวแอตต์อย่างแน่นอน
เมื่อสังเกตเห็นสายตาของฝูงชนที่กำลังดูถูกเหยียดหยาม แดร์ริลก็ยิ้มให้กับตัวเองขณะก้าวขึ้นสู่เวทีการต่อสู้อย่างไม่ใส่ใจ
ไวแอตต์จ้องมองแดร์ริล จากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยว่า “เพื่อน นายเอาชนะฉันไม่ได้หรอก ยอมแพ้ซะเถอะ!”
‘คู่แข่งของฉันเป็นเพียงปราชญ์ยุทธ์เท่านั้น มันไม่คุ้มค่ากับแรงกำลังของฉันเลยแฮะ’ ไวแอตต์ครุ่นคิด
ในเวลานั้น ไวแอตต์ไม่รู้ว่าอันที่จริงแล้ว คู่ต่อสู้ของเขาคือแดร์ริล ดาร์บี้ ประมุขสำนักประตูสุราลัยผู้โด่งดังแห่งทวีปจักรวาลโลก!
แดร์ริลอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ‘ยอมแพ้งั้นเหรอ? เขาคงคิดว่าฉันเป็นเพียงปราชญ์ยุทธ์ เขาก็เลยกล้าพูดแบบนั้นน่ะสิ’
เมื่อเห็นว่าแดร์ริลไม่ตอบโต้อะไร ไวแอตต์ก็พูดขึ้นอย่างหมดความอดทนว่า “นายอยากจะดวลกับฉันจริง ๆ งั้นเหรอ?”
“แน่นอน! ไม่งั้นฉันจะมาเข้าร่วมการแข่งขันทำไมล่ะ?” แดร์ริลตอบกลับด้วยท่าทางเฉยเมย
‘ชายคนนี้คงกำลังหาความตายแล้วแหละ!’ ไวแอตต์ครุ่นคิดพลางขมวดคิ้ว
จากนั้นไวแอตต์ก็พยักและพูดขึ้นว่า “ก็ได้! ฉันนับถือความกล้าหาญของนายจริง ๆ ! แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ไม่อยากรังแกคนที่อ่อนแอกว่า ดังนั้น เราจะไม่ต่อสู้กันด้วยพลังภายใน แต่เราจะด่วนกันด้วยดาบ! นายคิดว่ายังไงล่ะ?”
‘ฉันเป็นจักรพรรดิยุทธและคู่ต่อสู้ของฉันเป็นเพียงปราชญ์ยุทธ์เท่านั้น ดังนั้น ฉันจะสามารถเอาชนะเขาได้อย่างง่ายดาย แต่มันคงจะดูไม่น่าประทับใจที่ฉันจะเอาชนะเขาง่าย ๆ แบบนั้น และที่สำคัญ ฉันสัมผัสได้ว่าจักรพรรดิแห่งโลกใหม่กำลังสนใจในตัวฉันอยู่ ดังนั้น ฉันจะต้องแสดงภาพลักษณ์ของสุภาพบุรุษออกมา’ ไวแอตต์ครุ่นคิด
และที่สำคัญ ไวแอตต์ก็ยังมีความมั่นใจในวิชาดาบของเขามากอีกด้วย!
วิชาดาบไท่เก๊กของสำนักบู๊ตึ๊งเป็นวิชาดาบที่มีชื่อเสียงและไม่มีวิชาดาบอื่นใดเทียบเทียมได้ ดังนั้นไม่เพียงแต่ไวแอตต์จะมีโอกาสแสดงวิชาดาบของสำนักบู๊ตึ๊งต่อหน้านักรบผู้ยิ่งใหญ่จากทั้งเก้าทวีปได้เท่านั้น แต่เขายังจะสามารถสร้างสัมพันธไมตรีได้มากมายอีกด้วย
เมื่อฝูงชนได้ยินเช่นนั้น พวกเขาก็จ้องมองไปที่ไวแอตต์ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม
“ฉันได้ยินมาว่าวิชาดาบไท่เก๊กของสำนักบู๊ตึ๊งนั้นมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่น่าทึ่งมาก!”
“ใช่แล้ว! ฉันเองก็เคยได้ยินเช่นนั้น! ไม่คิดเลยว่าวันนี้ฉันจะโชคดีที่ได้เห็นวิชาดาบไท่เก๊กของสำนักบู๊ตึ๊ง!”
“ไม่แปลกใจเลยที่ไวแอตต์ได้ชื่อว่าเป็นรุ่นน้องไฟแรงของสำนักบู๊ตึ๊งผู้มีอนาคตที่สดใสรออยู่! เขาไม่รังแกคู่ต่อสู้ที่อ่อนแอกว่าเพียงเพราะว่าเขาเป็นจักรพรรดิยุทธ แต่ถึงอย่างนั้นลูก้า มูนไลท์ก็จะไม่สามารถเอาชนะวิชาดาบของไวแอตต์ได้อย่างแน่นอน!”
เสียงพูดคุยดังขึ้นท่ามกลางฝูงชน ในขณะที่ทุกคนมั่นใจว่าไวแอตต์จะต้องเป็นผู้ชนะอย่างแน่นอน!
มุมปากของแดร์ริลโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มเมื่อได้ยินเช่นนั้น ‘ไวแอตต์ต้องการประลองวิชากระบี่กับฉันงั้นเหรอ ช่างน่าสนใจจริง ๆ !’
ในเวลานั้น แดร์ริลพยักหน้าและพูดขึ้นว่า “ต่อสู้ด้วยดาบงั้นเหรอ? ได้เลย!”
‘ว้าว! ชายผู้นี้กล้ารับคำท้าของฉันงั้นเหรอ?’ ไวแอตต์ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนั้น “แน่นอน! ฉันจะหยุดทันทีที่ดาบของฉันแตะตัวนาย ฉันจะไม่ทำให้นายบาดเจ็บ!”
จากนั้น ทหารราชองครักษ์ก็เดินเข้ามาพร้อมกับดาบสองเล่มและส่งมอบให้กับพวกเขาทั้งคู่
ไวแอตต์ดึงดาบยาวออกมาอย่างไม่รีรอ วินาทีต่อมา รังสีอันแข็งแกร่งก็ระเบิดออกมาจากดาบของเขาทันที
“ลูก้า มูนไลท์ นายควรจะรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เห็นวิชาดาบไท่เก๊กของฉัน” เสียงของไวแอตต์ดังก้องไปทั่วทั้งสถานที่ “หยินหยางสองระดับ!”
“ว้าว!” ฝูงชนตกตะลึง
หลังจากที่ไวแอตต์พูดเช่นนั้น บรรยากาศทั่วทั้งสถานที่ก็ถูกปกคลุมไปด้วยความหนาวเย็น วินาทีต่อมา รังสีอันแข็งแกร่งก็ปรากฏขึ้นรอบ ๆ ดาบของเขาทันที
ไวแอตต์ยกดาบขึ้นมาขณะชี้ไปทางแดร์ริล จากนั้นรัศมีอันทรงพลังก็พุ่งเข้าล้อมรอบแดร์ริลเอาไว้ทันที!
