คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1471

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1471

“รูปแบบที่คุณใช้เมื่อกี้ไง!” ปาร์คเกอร์กระทืบเท้าอย่างกระวนกระวาย

‘หมอนี่ยังแสร้งทำเป็นไม่รู้อีกเหรอ!’

แดร์ริลยกมือขึ้นเก่าศีรษะและพูดว่า “บังเอิญว่าผมอ่านตำรากลยุทธ์ของทหารมาก่อน และในตำราเล่มนั้นก็ได้อธิบายถึงวิธีการจัดรูปแบบนั้นไว้ ในตอนที่เราต้องเผชิญหน้ากับความสับสนวุ่นวาย ผมก็นึกขึ้นมาได้ทันที!”

‘ตำรากลยุทธ์ของทหารงั้นเหรอ?’ ปาร์คเกอร์ขมวดคิ้วและครุ่นคิด

“ตำรากลยุทธ์เล่มไหน? ทำไมฉันไม่เคยเห็นมาก่อน”

ในฐานะคุณหนูแห่งคฤหาสน์เกียรติกระบี่ ปาร์คเกอร์อ่านหนังสือมานับไม่ถ้วน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่เคยได้เห็นรูปแบบที่แดร์ริลใช้ในวันนี้ในหนังสือกลยุทธ์เล่มใดเลย

‘โว้ย! มันไม่ง่ายเลยที่ฉันจะหลอกปาร์คเกอร์!’

เมื่อได้เห็นใบหน้าที่ดูดื้อรั้นของปาร์คเกอร์แดร์ริลก็ยิ้มและพูดขึ้นว่า “ทำไมคุณจะต้องอยากรู้ว่ามันคือรูปแบบอะไรในเมื่อเราชนะแล้ว!”

“ไม่! คุณจะต้องบอกฉัน!” ปาร์คเกอร์เป็นผู้หญิงที่ดื้อรั้น ดังนั้นเธอจึงตั้งใจแน่วแน่ที่จะได้รู้ความจริงไม่ว่าอย่างไรก็ตาม

แดร์ริลพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ! ผมจะบอกคุณเอง รูปแบบนี้เรียกว่ารูปแบบสี่วิถี”

‘รูปแบบสี่วิถี?’ ปาร์คเกอร์ขมวดคิ้ว

จากนั้น ปาร์คเกอร์ก็ถามขึ้นอย่างสงสัยว่า “ถ้าคุณรู้เรื่องการจัดรูปแบบตั้งแต่แรก แล้วคุณอยากมาเป็นพันธมิตรกับฉันทำไม?”

เธอกลอกตา จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า “ฉันเข้าใจแล้ว เหตุผลที่คุณไม่ต้องการแสดงพลังของคุณก็เพราะว่าคุณไม่ต้องการดึงดูดความสนใจจากฝูงชน ฉันพูดถูกไหมล่ะ?”

‘ทำไมเธอถึงได้ฉลาดขนาดนี้ล่ะเนี่ย?’ เธอคาดเดาเจตนาของฉันได้อย่างแม่นยำ!’

แดร์ริลหันมองปาร์คเกอร์ด้วยใบหน้าที่รู้สึกประหลาดใจ จากนั้นเขาก็พยักหน้าและพูดขึ้นว่า “ใช่!”

“ทำไมคุณต้องการซ่อนพลังของคุณเอาไว้ด้วย? คุณเป็นใครกันแน่?” ในเวลานั้น ปาร์คเกอร์เริ่มสนใจในตัวตนของแดร์ริลขึ้นมาทันที

’แค่รูปแบบที่เรียบง่ายที่ลูก้าสร้างขึ้นก็สามารถเอาชนะควินตันและคนอื่น ๆ ได้อย่างง่ายดาย ตัวตนของเขาจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!’

แดร์ริลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้น เขาก็พูดขึ้นว่า “ที่จริงผมซ่อนพลังที่แท้จริงเอาไว้และชื่อของผมก็ไม่ใช่ลูก้า มูนไลท์ แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ไม่สามารถบอกตัวตนที่แท้จริงของผมกับคุณได้ในตอนนี้!”

หลังจากที่แดร์ริลได้รู้จักปาร์คเกอร์มาหลายวัน เขาก็สัมผัสได้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจดี ดังนั้นเขาจึงไม่กังวลถ้าหากว่าเขาจะต้องบอกความลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขากับเธอ

“คุณ…” ปาร์คเกอร์กระทืบเท้าอย่างรู้สึกหงุดหงิดเมื่อได้ยินว่าแดร์ริลบอกเธอเพียงแค่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ เท่านั้น

จากนั้นแดร์ริลก็ยิ้มและพูดขึ้นว่า “ทุกคนต่างก็มีความลับเป็นของตัวเอง เช่นเดียวกันกับคุณ คุณปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อเข้าร่วมการประลองเพื่อคัดเลือกเจ้าชายพระราชสวามี และผมก็เหมือนกัน และในเมื่อเราทั้งคู่ต่างก็รู้ความลับของกันและกันแล้ว ดังนั้น ผมหวังว่าเราทั้งคู่จะรักษาความลับนี้เอาไว้ ตกลงไหม?”

ปาร์คเกอร์ไม่ได้พูดอะไรเมื่อได้เห็นใบหน้าที่ดูจริงจังของแดร์ริล

เธอเป็นผู้หญิงที่ฉลาด ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าเขาอาจจะต้องมีเหตุผลที่ทำเช่นนั้น

ปาร์คเกอร์ถอนหายใจและพยักหน้า จากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า “ก็ได้! ในเมื่อคุณไม่ต้องการพูด ฉันก็จะไม่เซ้าซี้คุณอีกเหมือนกัน! แต่ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่บอกใครเด็ดขาด!”

เมื่อเห็นว่าปาร์คเกอร์ตอบตกลง แดร์ริลก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “เยี่ยมมาก!”

ปาร์คเกอร์พยักหน้าด้วยรอยยิ้มและไม่ได้พูดอะไร จากนั้นเธอก็เดินจากไปทันที

แดร์ริลเฝ้าดูปาร์คเกอร์ด้วยรอยยิ้มขณะที่เธอเดินจากไปก่อนจะหันหลังกลับและเดินกลับไปยังโรงเตี้ยมเช่นกัน