คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1485
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1485
เมื่อเขาพูด ทั่วทั้งบริเวณก็ตกอยู่ในความเงียบ
ฟลอเรียนรู้สึกพอใจกับท่าทีตอบรับของทุกคน เขายิ้มและมองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะบอกว่า “ยินดีด้วยกับทุกท่านที่ผ่านเข้ารอบทดสอบมา วันนี้จะเป็นรอบชิงชนะเลิศของการประลอง พวกคุณจะได้เจอการทดสอบเรื่องของค่ายกล พวกคุณเห็นเสาไม้พวกนี้ไหม? นี่คือค่ายกลเก้าวังทองคำ พวกคุณทุกคนจะต้องเข้าไปในค่ายกลตามลำดับ แล้วต้องออกมาจากค่ายกลภายในครึ่งชั่วโมงจึงจะถือว่าผ่านการทดสอบเข้าสู่รอบต่อไป หากว่าล้มเหลวก็จะถือว่าตกรอบ”
ฟลอเรียนพลางยกมือขณะที่กล่าวพูด
ตอนนั้นเองทหารรักษาพระองค์ที่ปกป้องค่ายกลอยู่ก็เปิดทางเข้าและมีร่างหล่อเหลาเดินตามไป
นั่นคือคีแลนซ์! เขาดูไม่หวาดหวั่นที่ต้องเผชิญกับค่ายกลแม้แต่น้อย
ตอนนั้นเองบรรดาผู้ชมต่างก็ส่งเสียงเชียร์ดังสนั่น
“ใช่เลย คุณด็อกโก”
“คุณด็อกโกรู้เรื่องของค่ายกลด้วยเหรอ? เขาดูมั่นใจมาก เขาแข็งแกร่งอะไรเพียงนี้!”
“จะพูดยังไงล่ะ? คุณด็อกโกมีความสามารถอันดับต้น ๆ เลย นี่มันก็คงจะเป็นแค่ค่ายกลกระจอก ๆ สำหรับเขา”
คีแลนซ์ยิ้มอย่างมั่นใจเมื่อเขาได้ยินเสียงชื่นชมและเชียร์จากทุกคน
คีแลนซ์รู้จักค่ายกลต่าง ๆ และค่ายกลเก้าวังทองคำก็เป็นค่ายกลที่เขาคุ้นเคย
เขานั้นเป็นคนที่น่าสนใจ เพราะว่าถือเป็นผู้เข้าประลองที่แข็งแกร่งในรอบก่อน ๆ รวมถึงในรอบของการวัดความรู้ด้วย แดร์ริลยิ้มเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าแต่เขาก็ยังคงเงียบไว้
ปาร์คเกอร์พูดเบา ๆ “ลูก้า นี่เกือบจะถึงตาเราแล้ว เราควรเข้าไปด้วยกันไหม?”
แม้ว่าแดร์ริลจะเป็นเสนอขึ้นมา แต่ปาร์คเกอร์ก็ยังกระวนกระวาย
ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นรอบรองชนะเลิศ ต้องไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ สำหรับพวกราชวงศ์ที่เตรียมค่ายกลนี้ขึ้นมาก
แดร์ริลยิ้มและพยักหน้าให้เป็นสัญญาณให้ใจเย็น “คุณเดินเข้าไปก่อน แล้วผมจะตามไป ไม่ต้องกังวล จากนั้นผมจะบอกคุณว่าให้ไปทางไหน”
แดร์ริลคิดมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว เขาจะให้ปาร์คเกอร์ได้หน้าไปในคราวนี้และให้คนอื่นคิดว่าเขาออกมาได้เพราะว่าเดินตามปาร์คเกอร์ ก่อนที่จะไปถึงรอบสุดท้าย เขาจะไม่ทำตัวโดดเด่น
“ได้เลย!” ปาร์คเกอร์พยักหน้าขณะที่พยายามใจเย็น
ตอนนั้นทหารก็ประกาศชื่อพวกเขา และปาร์คเกอร์ก็ก้าวออกมาเดินนำหน้าทันใด
แดร์ริลแสร้งทำท่าทางกังวลใจขณะที่เขารีบก้าวตามเขาเข้าไป
“ฮ่าฮ่า เห็นนั่นไหม? ลูก้าอีกแล้ว เขาเดินตามปาร์คเกอร์อีกแล้วเพื่อจะได้ประโยชน์”
“จริงด้วย ก่อนหน้านี้ตอนรอบการต่อสู้และการป้องกันการโจมตี ลูก้าก็พึ่งคุณโยฮันเพื่อจะได้เข้ารอบต่อไป วันนี้เขาก็เล่นลูกไม้เดิมอีกเหรอ?”
“ไว้มาดูกันว่าจะจบยังไง ตอนนี้โชคของเขาหมดไปแล้ว หลังจากรอบรองชนะเลิศใครที่ไม่มีความรู้จริงต้องตกรอบไปอย่างเร็วแน่”
แดร์ริลเดินตามปาร์คเกอร์ไปเมื่อพวกเขาเข้าไปในค่ายกลเก้าวังทองคำ ทุกคนที่รอชมอยู่ต่างก็อดรู้สึกดูถูกพวกเขาไม่ได้แล้วก็พากันหัวเราะเยาะ
พวกเขารู้สึกว่า เหตุผลเดียวที่ลูก้ารอดมาได้ไกลขนาดนี้ก็เป็นเพราะบุญคุณของปาร์คเกอร์
แดร์ริลไม่สนใจการล้อเลียนของคนดูเลยสักนิด เขาเดินตามปาร์คเกอร์ไปอย่างใกล้ชิดพร้อมกับบอกคำแนะนำให้เขาไม่หยุด “เดินตรงไปสองก้าวแล้วเลี้ยวซ้าย นั่นแหละ เมื่อถึงทางแยกก็เลี้ยวขวา…”
แดร์ริลนั้นคุ้นเคยกับค่ายกลเก้าวังทองคำเป็นอย่างมาก เขาสามารถปิดตาเดินได้ด้วยซ้ำ
ด้วยการแนะนำของแดร์ริล ปาร์คเกอร์ก็ไม่กล้าพลาดเลยสักก้าว เธอเดินอย่างช้า ๆ ผ่านค่ายกลพลางรู้สึกทั้งกระวนกระวายและตื่นเต้น
เธอตื่นเต้นที่ดูเหมือนลูก้าจะรู้จักค่ายกลนี้อย่างปรุโปร่ง
ขณะเดียวกันเธอก็กังวล ค่ายกลเก้าวังทองคำนั้นใหญ่มาก พวกเขาจะสามารถเดินผ่านได้ตลอดรอดฝั่งภายในเวลาแค่ครึ่งชั่วโมงเหรอ?
ตอนนั้นปาร์คเกอร์ยังไม่รู้ว่าผู้เข้าประลองคนอื่น ๆ รอบข้างต่างก็พากันหลงทางอยู่ในค่ายกลขนาดใหญ่นี้แล้ว พวกนั้นต่างก็สับสนจนหัวหมุนและสิ้นหวังมาก
