คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1486
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1486
เวลาค่อย ๆ หมดไปจนครึ่งชั่วโมงเกือบหมดลงอย่างที่ทุกคนแทบไม่รู้ตัว
ทุกคนที่บริเวณที่นั่งผู้ชมรวมถึงจักรพรรดิโลกใหม่และเหล่าราชวงศ์ต่างก็นั่งที่แท่นสูงจ้องมองมาที่ทางออกค่ายกลอย่างไม่คลาดสายตา
วินาทีต่อมาก็มีร่างหนึ่งที่เดินออกมาจากค่ายกลอย่างสง่างาม
นั่นคือคีแลนซ์!
ทันใดนั้นบริเวณสนามประลองก็เสียงเชียร์ดังกึกก้อง ทุกคนต่างมองคีแลนซ์อย่างนับถือ
“คุณด็อกโกน่าประทับใจอะไรเช่นนี้ เขาเป็นคนแรกที่ผ่านเข้ารอบอีกแล้ว”
“เหลือเชื่อจริง ๆ”
ตอนนั้นแดร์ริลยังคงอยู่ในค่ายกล เขายิ้มและบอกปาร์คเกอร์เบา ๆ ว่า “เอาล่ะ เราออกไปกันเถอะ เดินตรงไปข้างหน้าจากนั้นก็เลี้ยวขวาที่ทางแยกถัดไป นั่นก็ทางออกแล้ว”
แดร์ริลดูมั่นใจมาก จริง ๆ เขาสามารถพาปาร์คเกอร์ออกไปจากค่ายกลได้นานแล้ว แต่เขายังไม่อยากเผยตัว ดังนั้นเขาจึงบอกทางให้ปาร์คเกอร์เดินวนเป็นวงกลมอยู่สองสามรอบ
หากแดร์ริลใช้ความสามารถอย่างเต็มที่เขาก็คงออกจากค่ายกลไปนานแล้ว ไม่มีทางที่คีแลนซ์จะได้เป็นคนแรกที่ออกไป
ตอนนั้นปาร์คเกอร์รู้สึกขาอ่อนแรงทันใด ลูก้ารู้จักค่ายกลนี้จริง ๆ
“ลูก้าเป็นใครกัน?”
เมื่อพวกเขาเดินออกมาจากค่ายกล ปาร์คเกอร์ก็ไม่สามารถปกปิดความตื่นเต้นของเธอได้ เธอจ้องแดร์ริลเขม็งและทั้งร่างก็สั่นเทา ส่วนแดร์ริลนั้นเขาดูผ่อนคลายมาก
“ปาร์คเกอร์ โยฮัน และลูก้า มูนไลท์ผ่านเข้ารอบต่อไป!” ฟลอเรียนประกาศออกมาโดยแทบไม่รู้ตัว
เขาอึ้งเมื่อได้เห็นสองคนที่เดินออกมาจากค่ายกล
ตอนนั้นฟลอเรียนก็สังเกตลูก้าอย่างใกล้ชิดพร้อมขมวดคิ้วแน่น
‘เจ้าลูก้านี่จะโชคดีไปแล้ว เมื่อวานในรอบรองชนะเลิศศิลปะการต่อสู้ เขาก็สามารถคว้าโอสถเล่นแร่แปรธาตุสีทองมาได้แล้วขึ้นเป็นลำดับที่ห้า วันนี้ในการทดสอบความรู้ เขาก็ผ่านเข้ารอบอีกครั้ง ไม่มีใครรู้จักเขามาก่อนแต่ว่าเขาโชคดีมากจริง ๆ’
ตอนนั้นอีเวตต์ที่นั่งอยู่ข้างจักรพรรดิโลกใหม่ก็เลิกคิ้วขึ้นพร้อมมองแดร์ริล
‘นั่นสินะ ลูก้า มูนไลท์?’
แม้ว่าจะอยู่แค่ในระดับปราชญ์ยุทธแต่เขาก็สามารถผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศมาได้ในการประลองศิลปะการต่อสู้ และวันนี้ก็ยังผ่านเข้ารอบการแข่งขันวรรณกรรมด้วยเช่นกัน
เมื่อวานตอนที่สโลนเอ่ยถึงลูก้า อีเวตต์ไม่สนใจเลยสักนิดแต่เธอยังจำชื่อของเขาได้ ดังนั้นเมื่อได้ยินชื่อลูก้า มูนไลท์ จึงดึงดูดความสนใจของเธอได้ทันที
“อีเวตต์…”
หัวใจแดร์ริลสั่นไหวเมื่อเขาเห็นอีเวตต์ เขานั้นทั้งประหลาดใจและดีใจ
‘อีเวตต์จะจำฉันได้ไหมนะ? ถ้าเธอจำฉันได้ จักรพรรดิโลกใหม่กับฟลอเรียนก็อาจจะจำฉันได้เช่นกันสินะ?’
ขณะที่แดร์ริลเริ่มที่จะรู้สึกไม่สบายใจ ก็เริ่มมีเสียงโห่มาจากหมู่คนดู พวกเขาต่างจ้องมองแดร์ริลและพวกเขาก็อยากหัวเราะเยาะชายคนนี้
“ถือสิทธิ์อะไรมาอาศัยคุณโยฮันเพื่อให้ผ่านเข้ารอบ”
“ใช่ เจ้าลูก้านี่มันเจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว”
“ถ้าเขาไม่เดินตามปาร์คเกอร์มา เขาก็คงไม่มีทางออกมาจากค่ายกลได้หรอก”
จนถึงตอนนี้ทุกคนก็ยังมั่นใจว่าแดร์ริลนั้นฉวยโอกาสจากปาร์คเกอร์เท่านั้น ไม่มีใครที่รู้ว่าเป็นปาร์คเกอร์ที่อาศัยคำแนะนำของแดร์ริลจนเดินออกมาจากค่ายกลได้
