คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1490
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1490
”ฟลอเรียน เริ่มการประลองได้แล้ว” จักรพรรดินีพูดอย่างนิ่ง ๆ จากด้านข้าง
จักรพรรดินีจ้องแดร์ริลและส่ายหน้า ‘ลูก้าเข้ามาอยู่ในสิบอันดับด้วยระดับปราชญ์ยุทธเนี่ยนะ? ตลกสิ้นดี’
“พะยะค่ะ ฝ่าบาท”
ฟลอเรียนไม่พูดพล่ามอีกต่อไป เมื่อเขาได้คำสั่งจากจักรพรรดินี เขาตะโกนบอกทั้งสองบนเวที “ลูก้า แอชเชอร์ เริ่มได้”
เมื่อเขาพูดจบ แอชเชอร์ก็ประสานมือเข้าด้วยกันและพูดกับจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ว่า “ฝ่าบาท กระหม่อมขอยอมแพ้ในการประลองรอบนี้!”
แอชเชอร์ดูจริงจังและมุ่งมั่นเมื่อกล่าวออกมา แม้ว่าเขาเองจะไม่มีความสุขที่ต้องทำเช่นนี้แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น ‘ลูก้ามาจากราชวงศ์แห่งโลกใต้เมฆี สำนักของข้ายังต้องการแรงสนับสนุนจากพวกเขา แล้วข้าจะเอาชนะเขาในการประลองได้ยังไงกัน? อีกอย่างแค่มาถึงรอบสุดท้ายได้ข้าก็ควรพอใจแล้ว’
ทั้งสนามประลองเต็มไปด้วยเสียงอื้ออึง
“อะไรนะ…”
“แอชเชอร์จะถอนตัวจากการแข่งขันอย่างนั้นเหรอ?”
“ควรเป็นลูก้าที่ขอถอนตัวไม่ใช่เหรอ?”
ตอนนั้นทุกคนที่ล้อเลียนแดร์ริลก่อนหน้านี้ต่างก็มองแอชเชอร์ด้วยดวงตาว่างเปล่าพร้อมอ้าปากค้าง พวกเขาอึ้งไปกันหมด
แม้แต่องค์จักรพรรดิแห่งโลกใหม่และฟลอเรียนเองก็งงงันจนไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
“นี่…” จักรพรรดินีส่ายหน้าด้วยความฉงน “เขายอมแพ้ได้ยังไงกัน? ไม่ว่ายังไงแอชเชอร์ต้องชนะการประลองนี้แน่ ๆ”
พวกเขาไม่คาดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น ลูก้าได้ผ่านเข้ารอบต่อไปอีกแล้ว
อีเวตต์ที่นั่งอยู่ด้านข้างก็อดไม่ได้ที่จะมองแดร์ริลเหมือนกัน เธอเลิกคิ้วงามของเธอขึ้นเพราะว่าเธอเองก็ไม่อาจซ่อนความแปลกใจไว้ได้
‘ชายคนนี้เป็นใครกัน? ทำไมถึงทำให้แอชเชอร์ถอนตัวจากการแข่งได้?’
ตอนนั้นอีเวตต์ยังดูไม่ออกว่าลูก้าก็คือแดร์ริล คนที่เธอเฝ้าคิดถึงทั้งยามกลางวันกลางคืน
ฟลอเรียนดูไม่แน่ใจเมื่อเขามองแอชเชอร์ “แอชเชอร์! คุณแน่ใจแล้วหรือว่าจะถอนตัว? หากว่าคุณชนะรอบนี้ คุณก็จะได้อยู่ในห้าอันดับแรกเลยนะ”
ไม่ว่าใครก็ตามที่ได้เข้าอยู่ห้าอันดับแรกก็จะได้รางวัลมหาศาลแม้ว่าจะไม่ได้ชนะที่หนึ่งก็ตาม คนทั่วไปคงไม่มีทางทิ้งโอกาสนี้ไปไม่ว่าอย่างไร
แต่แอชเชอร์กลับขอถอนตัว ทั้งที่คู่แข่งก็เป็นคนที่เขาสามารถใช้เพียงมือเดียวก็เอาชนะได้ มันเป็นเรื่องที่ยากจะเข้าใจ
“ผมมั่นใจ” แอชเชอร์พยักหน้าอย่างหนักแน่นโดยไม่คิดลังเล
จากนั้นแอชเชอร์ก็ประสานมือและคำนับแดร์ริล เขายิ้มพร้อมบอกว่า “ช้าขอลา ขอให้เจ้าโชคดี” เขาอยากจะเรียกแดร์ริลว่าท่านแต่ก็อดกลั้นไว้เพราะรู้ว่ามีหลายคนที่จับจ้องอยู่
จากนั้นเขาก็หันหลังแล้วเดินลงจากเวทีประลองไป
แม้ว่าเขาจะยอมแพ้แต่เขาก็เดินไปอย่างมีศักดิ์ศรี ซึ่งน่าชื่นชมมาก
แดร์ริลถอนใจหนักหน่วงขณะที่เขามองแอชเชอร์เดินจากไป เขารู้สึกสับสนและซาบซึ้งใจเหลือคณา แดร์ริลไม่คิดมาก่อนว่าแอชเชอร์จะขอถอนตัวเช่นนี้
ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ยังปกปิดตัวตนได้สำเร็จ แอชเชอร์นั้นอยู่ขั้นจักรพรรดิยุทธและตัวตนของแดร์ริลก็จะต้องโดนเปิดเผยอย่างง่ายดายหากว่าพวกเขาต้องสู้กันจริง ๆ
ฟลอเรียนมองลูก้าอย่างสับสน จากนั้นเขาก็ประกาศผลของการประลอง “ลูก้าชนะในรอบนี้ ลูก้า มูนไลท์ผ่านเข้าเป็นหนึ่งในห้าลำดับ”
แดร์ริลไม่พูดอะไร เขาเพียงประสานมือและโค้งคำนับให้จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ที่อยู่บนแท่นสูงก่อนที่จะหันหลังเดินลงเวทีไป
สีหน้าทุกคนก็เป็นเหมือนฟลอเรียน… ต่างก็สับสน พวกเขารู้สึกว่ามันช่างเหลือเชื่อ
เขามีพลังเพียงแค่ขั้นปราชญ์ยุทธเท่านั้น แต่ว่าเขาอยู่ในห้าอันดับของการประลองยุทธ์ ไม่มีใครเชื่อสิ่งที่ได้เห็นวันนี้
