คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1493
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1493
หากสิ่งนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายวันก่อน ปาร์คเกอร์คงไม่รู้สึกหงุดหงิดขนาดนี้ แต่หลังจากอยู่กับแดร์ริลมาสองวัน เธอก็รู้ว่าเขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์ซ่อนอยู่
เมื่อเธอเห็นว่าเธออยู่ในกลุ่มเดียวกับลูก้า ปาร์คเกอร์ก็รู้สึกกดดันอย่างหนัก เธอแทบจะเป็นลมล้มพับไปทีเดียว
ในไม่ช้าการแข่งขันก็เริ่มขึ้น!
แดร์ริลและปาร์คเกอร์เดินไปที่โต๊ะ พวกเขามองหน้ากันแล้วยิ้มอย่างขมขื่น
“ดูเหมือนว่ารอบนี้ฉันจะแพ้เลย!” ปาร์คเกอร์พูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ
จู่ ๆ ปาร์คเกอร์ก็รู้สึกโล่งใจที่ได้พูดออกไปแบบนั้น กล่าวตามตรง ปาร์คเกอร์ไม่เคยคิดว่าตัวเธอเองจะได้รางวัลที่หนึ่งเมื่อเธอเข้าร่วมการแข่งวรรณกรรม
เหตุผลหลักที่เธอมาที่นี่ก็เพื่อผูกมิตรกับผู้ที่มีความสามารถจากเก้าทวีป เธอยังเห็นว่านี่เป็นการท้าทายตัวเองอย่างหนึ่ง
สิ่งสำคัญที่สุดคือ เธอยังเป็นผู้หญิง แล้วเธอจะไปเป็นพระราชสวามีของเจ้าหญิงได้อย่างไรกันล่ะ?
แดร์ริลดูสบายใจ เขาได้แต่ยิ้ม
ตามปกติแดร์ริลจะจงใจยอมให้ปาร์คเกอร์ชนะ แต่ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือก
หากจะพาอีเว็ตต์ไปด้วย เขาต้องเป็นที่หนึ่งทั้งด้านการแข่งวรรณกรรมและศิลปะการต่อสู้ในการแข่งขันประลองยุทธ์
การแข่งขันเป็นไปอย่างเรียบร้อย ผู้เข้าแข่งขันทั้งแปดมุ่งความสนใจไปที่ปริศนาเสี้ยน พวกเขาพยายามทำทุกอย่างที่ทำได้และไม่ปล่อยให้เวลาเสียไปโดยเปล่าประโยชน์
ทุกคนที่ดูอยู่ก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน มีเสียงโห่ร้องด้วยความประหลาดใจบ้างเป็นครั้งคราว
“คุณด็อกโกนี่เร็วจริง ๆ !”
“ช่างตัดสินใจได้เฉียบขาดและปราดเปรียวเสียจริง ช่างน่าประทับใจ!”
ขณะที่พวกเขาคุยกัน ผู้คนจำนวนมากก็มุ่งความสนใจไปที่กลุ่มของแดร์ริลและปาร์คเกอร์
“ฮ่าฮ่า! ลูก้าอยู่ในกลุ่มเดียวกันกับปาร์คเกอร์อีกแล้ว”
“ฉันได้ยินมาว่า ลูก้าเป็นคนรับใช้ของคุณปาร์คเกอร์ด้วยล่ะ”
“จริงหรือ? ถึงว่าก่อนหน้านี้ปาร์คเกอร์ดูแลเขาอย่างดี แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นวันนี้ลูก้าจะถูกกำจัดแล้วสินะ คนรับใช้จะเอาชนะนายตัวเองได้ยังไงล่ะ?”
แดร์ริลไม่ได้สนใจการสนทนาที่เกิดขึ้นรอบตัวเขา เขามุ่งเน้นไปที่การไขปริศนาเสี้ยน เขาไม่รีบร้อนแต่ก็ไม่ได้เชื่องช้าเช่นกัน ในทางกลับกัน ปาร์คเกอร์กลับรู้สึกกระวนกระวายและร้อนรน
เธอรู้ตัวมาตั้งแต่แรกแล้วว่าเธอกำลังจะแพ้การแข่งขัน
ปาร์คเกอร์เคยได้ยินเรื่องปริศนาเสี้ยนแต่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพยายามแก้ปริศนาพิเศษแบบนี้จึงไม่แปลกเลยที่เธอจะดูเงอะงะเช่นนี้
หลังจากนั้นไม่นาน แดร์ริลก็ไขปริศนาเสี้ยนได้อย่างสมบูรณ์ เขายิ้มขณะวางมันลงบนโต๊ะ
‘อะไรกัน?’
ทุกคนตะลึงเมื่อเห็นเช่นนั้น
‘ลูก้าเอาชนะปาร์คเกอร์ได้? เขาไม่ใช่คนรับใช้ของปาร์คเกอร์หรอกเหรอ?’
สโลนซึ่งอยู่ที่แท่นบูชาไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นของเธอได้ เธอพึมพำกับตัวเองว่า “ลูก้าคนนี้น่าสนใจจริง ๆ เขาไม่ได้เก่งที่สุดในแต่ละรอบการแข่งขัน แต่เขาก็สามารถผ่านมันไปได้ทั้งหมด และตอนนี้เขาก็อยู่ในสี่อันดับแรกของการแข่งวรรณกรรม”
อีเวตต์ถอนหายใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่เธอก็ยังวางเฉยต่อเขา
ลูก้าต้องเคยเล่นปริศนาเสี้ยนมาก่อนแน่นอน นั่นเป็นเหตุผลที่เขาสามารถไขปริศนาได้อย่างรวดเร็ว ความสามารถของเขาในการชนะแต่ละรอบล้วนมาจากโชค หาได้เกี่ยวข้องกับสติปัญญาของเขาไม่
“ลูก้าชนะอีกแล้ว” จักรพรรดินีขมวดคิ้ว เธอดูหงุดหงิด
เธอดูแคลนลูก้ามาโดยตลอด เขาไม่โดดเด่น และด้านวรรณกรรมก็ดูดาษดื่น เขาไม่เหมาะกับลูกสาวของเธอ ที่เขาสามารถผ่านการแข่งขันทั้งหมดนี้มาได้นับว่าน่าอัศจรรย์
จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ไม่ได้พูดอะไร ทว่าเฝ้าดูแดร์ริลอย่างใกล้ชิด
‘เจ้าหนุ่มคนนี้น่าสนใจจริง ๆ’
ด้วยความคิดนั้น จักรพรรดิแห่งโลกใหม่จึงถามฟลอเรียนว่า “รัฐมนตรีดาร์บี้ เรื่องที่ข้าขอให้ท่านไปตรวจสอบนั้นคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว”
ในการแข่งประลองยุทธในช่วงเช้า แอชเชอร์ตัดสินใจถอนตัวจากการแข่งขันและปล่อยให้แดร์ริลผ่านเข้าสู่รอบต่อไป ในตอนนั้นจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ก็นึกสงสัยในตัวตนที่แท้จริงของลูก้า
ในตอนนี้ลูก้าเป็นถึงสี่อันดับแรกในการแข่งขันวรรณกรรม พระองค์จึงเริ่มทรงสนพระทัยเกี่ยวกับตัวตนของอีกฝ่ายมากขึ้นกว่าเดิม