คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1522
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1522
“เสด็จพ่อ ไม่นะ!”
ในตอนนั้นเอง เสียงสะท้อนอันน่าสะเทือนหัวใจก็ดังขึ้น!
หากมีใครตามเสียงนั้นไป ก็จะเห็นอีเวตต์อยู่ใกล้ ๆ เธอยืนร้องไห้อยู่ที่นั่น!
ในขณะนั้น เธอกระทืบเท้าและสะอื้นไห้ไม่อาจฝืนได้!
“เสด็จพ่อ หม่อมฉันขอร้อง หยุดเถอะเพคะ! อย่าฆ่าแดร์ริล หม่อมฉันขอร้องท่าน! ขอคุกเข่าอ้อนวอนท่าน หม่อมฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา…” น้ำตาของอีเวตต์ยังคงไหลอาบแก้ม เธอหยุดร้องไห้ไม่ได้เลย
อีเวตต์คุกเข่าลงบนพื้นทันที ขณะที่เธอวิงวอนต่อจักรพรรดิแห่งโลกใหม่
ทว่าจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ไม่แม้แต่จะรับฟังในสิ่งที่เธอขอเลยด้วยซ้ำ ดวงตาของเขาดุร้ายคล้ายกับคนเสียสติ
เขาแค่ต้องการฆ่าแดร์ริลเดี๋ยวนี้ และเขาไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น!
อีเวตต์ตระหนักว่าการขอร้องอ้อนวอนของเธอนั้นไร้ประโยชน์ เธอจึงลุกขึ้นและรีบเข้าไปหาแดร์ริล แต่ราชองครักษ์ก็สามารถขัดขวางความพยายามของเธอไว้ได้
ชายผู้นั้นท้าทายราชวงศ์โลกใหม่อย่างไม่เกรงกลัวอะไร และนั่นหมายความว่าเขารนหาที่ตายเอง! องค์หญิงย่อมรู้ดีว่าการร้องขอชีวิตนั้นไร้ประโยชน์
แดร์ริลนั่งลงบนพื้นด้วยใบหน้าซีดเซียว เขาไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงร้องไห้ของอีเวตต์ เขารู้สึกเพียงว่าพละกำลังของเขารั่วไหลออกจากร่างกายทีละน้อย มันไหลออกอย่างช้า ๆ แต่ไม่ยอมหยุด
แดร์ริลฝืนยิ้ม เขาไม่กลัวความตาย เขามองไปที่จักรพรรดิแห่งโลกใหม่และพูดว่า “ต่อให้ฉันจะต้องตาย วันนี้ฉันก็จะพาอีเวตต์ไปด้วย!”
เสียงของเขาไม่ได้ก้องกังวานแต่ดังชัดเจนไปทั่วบริเวณ!
หลายคนรู้สึกสะเทือนใจเมื่อเห็นการกระทำที่กล้าหาญของเขา โดยเฉพาะผู้บ่มเพาะคนอื่น ๆ พวกเขามองไปที่แดร์ริลด้วยสีหน้าซับซ้อน
ผู้ชายทุกคนควรเอาอย่างแดร์ริล เขาทั้งสูงสง่าและต่อสู้เพื่อผู้หญิงที่ตนรัก แม้ว่านั่นจะนำมาซึ่งความตายของพวกเขาก็ตาม!
“หยุดไร้สาระได้แล้ว ให้ตายสิ!”
เลโอนาร์โดตะโกนเสียงดังและพุ่งไปข้างหน้าเพื่อโจมตีแดร์ริลอีกครั้ง!
เขาเองก็ไม่มีเรี่ยวแรงเหลือเช่นกัน แต่แดร์ริลได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบหลีกการโจมตีของเลโอนาร์โดได้!
“แดร์ริล!
ในตอนนั้นเองแอนดี้ เคอติสตะโกนออกมาพร้อมกับก้าวไปข้างหน้าแดร์ริลเพื่อสกัดกั้นการโจมตีจากอีกฝ่าย เขายกมือขวาขึ้นเพื่อรับการโจมตีของเลโอนาร์โด!
แกร๊ง!
ทั้งสองปะทะกันและถูกบังคับให้ถอยหลังไปคนละสองสามก้าว!
แม้ว่าแอนดี้ เคอติสจะเป็นเจ้าสำนักของสำนักโอสถแต่เขาก็เพิ่งอยู่ในขั้นที่ห้าในจักรพรรดิยุทธเท่านั้น เขาก็ยังอ่อนแอกว่าเลโอนาร์โดเล็กน้อย เขาถึงกับหน้าซีดในตอนที่สกัดกั้นการโจมตีของอีกฝ่าย!
“เคอร์ติส! ผมขอโทษที่ทำให้คุณลำบาก!” แดริลพูดในขณะที่เขายิ้มอย่างขมขื่นให้แอนดี้!
“แดร์ริล ถ้าคุณคิดว่าผมเป็นน้องชายของคุณ คุณคงไม่พูดแบบนั้น” แอนดี้กัดฟันชักดาบยาวออกมา และข่มขู่ให้ทหารราชองครักษ์ถอยกลับไป
“มีคำกล่าวว่า คนคนหนึ่งยอมตายเพื่อให้คนชื่มชมพวกเขา ก่อนที่เราจะตายเราจะต้องฆ่าพวกมันให้มากกว่านี้หน่อย…”
“ใช่ แม้ว่าเราจะต้องตายในการต่อสู้ครั้งนี้ เราจะต้องพาคนสักสองสามคนไปกับเราด้วย!” แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ และลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
“พี่แดร์ริล!”
“เจ้าสำนัก…”
ในขณะนั้นพี่น้องดิกสันและสาวกจากสำนักประตูสุราลัยก็กู่ร้องขึ้นขณะที่พวกเขาพุ่งไปข้างหน้าเพื่อล้อมรอบและคุ้มกันแดร์ริล
ร่างกายพี่น้องดิกสันต่างก็ชุ่มไปด้วยเลือดเช่นกัน มันเป็นเลือดที่ผสมปนเปทั้งจากฝั่งของพวกเขาและเลือดของศัตรู
พวกเขามีศัตรูนับไม่ถ้วน พวกเขาไม่อาจจะฆ่าศัตรูเหล่านี้ได้หมด!
แต่ถึงอย่างนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเขาก็ต้องปกป้องแดร์ริลให้จงได้!
…
ในอีกด้านหนึ่ง ณ แท่นบูชาหลักของสำนักภูเขาบุปผาในจักรวาลโลก!
แด๊กซ์ แซนเดอร์สนั่งอยู่บนเก้าอี้ในถ้ำม่านธาราขณะจิบชา
แนนซี่ ลีดส์นั่งอยู่ข้าง ๆ เขาอย่างเงียบ ๆ
แด๊กซ์ได้รับบาดเจ็บสาหัสที่ทางเข้าสุสานโบราณของลิโป้เมื่อหนึ่งเดือนก่อนหน้านี้ เขาถูกสำนักอื่น ๆ ที่อยู่ที่นั่นโจมตีที่นั่น เมื่อเขากลับมาที่สำนักของเขา เขาได้ผันตัวมาอยู่อย่างสันโดษเพื่อบ่มเพาะตนและรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเอง
เวลาได้ล่วงเลยมาหนึ่งเดือนแล้ว และอาการบาดเจ็บของแด๊กซ์ก็เกือบจะหายดีเช่นกัน
ในขณะนั้น แม้ว่าแด๊กซ์จะกำลังเพลิดเพลินกับชาของเขา แต่เขาก็ยังนึกกังวล เขาพูดขึ้นว่า “ฉันห่วงจังว่าแดร์ริลจะเป็นยังไงบ้าง ได้ยินมาว่าเขากลับมาหาตระกูลคาร์เตอร์เมื่อสองสัปดาห์ก่อน แต่พวกเขาไม่รู้เลยว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน”
“เขาไม่เป็นอะไรหรอก ไม่ต้องห่วง!” แนนซี่ยิ้มจาง ๆ ปลอบเขา “พี่แดร์ริลน่ะมีโชคอยู่เต็มกระเป๋า ไม่ว่าเขาจะเจอปัญหาอะไร ฉันมั่นใจว่าเขาจะสามารถพลิกแพลงสถานการณ์ได้เสมอ”
