คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1538
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1538
‘ฉันไม่มีคุณสมบัติในการเป็นพ่องั้นเหรอ?’
ถ้อยคำเหล่านั้นจากปากของแอมโบรสบดขยี้หัวใจของแดร์ริลจนแหลกละเอียด
แดร์ริลเสียใจมาก เขาเซถอยหลังไปหลายก้าวด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว
“บราเธอร์แดร์ริล…”
“เจ้าเด็กคนนี้…”
“อย่าบังอาจพูดจากับพ่อของนายแบบนั้น ไม่งั้นฉันจะเฆี่ยนตีนาย!”
แด๊กซ์ เชสเตอร์และสี่พี่น้องดิกสันต่างก็จ้องมองไปที่แอมโบรสอย่างโกรธเกรี้ยว “ฉันคงจะต้องสั่งสอนนายสักหน่อยแล้ว…”
“เลิกพูดจาไร้สาระ! นี่เป็นเรื่องในครอบครัวของผม พวกคุณมีสิทธิ์อะไรเข้ามายุ่ง!” แอมโบรสกล่าวด้วยใบหน้าที่เย็นชา
“นาย…”
ใบหน้าของแด๊กซ์ซีดลงเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
มันก็จริงที่เรื่องนี้เป็นเรื่องในครอบครัวของแดร์ริล แต่พวกเขาเป็นพี่น้องของแดร์ริล! และนั่นหมายความว่า แอมโบรสเปรียบเสมือนหลานชายของพวกเขา
เด็กคนนั้นกำลังทำตัวดื้อรั้นจนทำให้พวกเขารู้สึกโกรธ
ถ้าหากว่าร่างกายของแด๊กซ์ไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ เขาจะรีบเข้าไปสั่งสอนแอมโบรสทันที!
ว้าว!
ในเวลานั้น ฝูงชนต่างก็เหลียวมองหน้ากันและพูดคุยกันอย่างเผ็ดร้อน
“ลูกชายไม่ยอมรับพ่อผู้ให้กำเนิด…”
“ช่างเป็นเรื่องราวที่น่าตื่นเต้น!”
“บ้าจริง! แดร์ริลมีผู้หญิงกี่คนเนี่ย? นี่เขาไม่รู้หรือว่าตัวเองมีลูกชายหรือ?”
ฝูงชนยังคงแสดงความคิดเห็นอย่างต่อเนื่อง จนทำให้โมนิก้ารู้สึกอับอายและโกรธในเวลาเดียวกัน
มันควรจะเป็นการกลับมาพบกันที่มีความสุข ทว่าพวกเขากลับกลายเป็นตัวตลกในโลกของผู้บ่มเพาะทั้งเก้าแผ่นดินใหญ่
ช่างเป็นเรื่องที่น่าอัปยศอดสู!
เจ้าศักดินาเคนนี่ลูบศีรษะของแอมโบรสขณะหัวเราะเบา ๆ “ดูเหมือนว่าความรักที่พ่อมีให้เจ้าจะไม่สูญเปล่าจริง ๆ! เจ้าเต็มใจที่จะอยู่เคียงข้างพ่อจริง ๆ เหรอ?”
เจ้าศักดินาเคนนี่เหลือบมองแดร์ริลขณะกล่าวเช่นนั้น
‘นายเป็นฮีโร่ของทวีปจักรวาลโลกแล้วยังไง? แม้แต่ลูกชายของนายก็ยังไม่ยอมรับนายเป็นพ่อ!’
“ครับ!” แอมโบรสพยักหน้าอย่างไม่ลังเล!
ถึงแม้ว่าแอมโบรสจะเป็นลูกชายของแดร์ริล แต่เขาก็ไม่มีความรู้สึกใด ๆ ต่อชายคนนั้น เขาคิดว่ามันคงจะดีกว่าถ้าหากว่าเขาเลือกที่จะอยู่เคียงข้างเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด
“ยอดเยี่ยม!”
เมื่อได้ยินคำตอบของแอมโบรส เจ้าศักดินาเคนนี่ก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เขาหันมายิ้มให้โมนิก้าและพูดขึ้นว่า “ยอดรัก แอมโบรสตัดสินใจที่จะอยู่เคียงข้างข้าแล้ว แล้วเจ้าล่ะ?”
“ฉันจะไม่อยู่ที่นี่” โมนิก้าส่ายหน้าเบา ๆ
จากนั้น โมนิก้าก็หันมองไปที่แอมโบรส “แอมโบรส ลูกจะไม่กลับไปยังทวีปจักรวาลโลกกับแม่จริง ๆ ใช่ไหม?”
โมนิก้าน้ำตาคลอเบ้าขณะที่เธอกล่าวถามแอมโบรสเช่นนั้น
แอมโบรสยืนนิ่งและไม่ได้พูดอะไร ความเงียบคือความตอบ ทว่าดวงตาของเขามีนัยของความลังเลใจ
แอมโบรสต้องการที่จะอยู่กับโมนิก้าแต่เขาจะไม่ยอมรับแดร์ริลเด็ดขาด!
“ยอดรัก!”
เจ้าศักดินาเคนนี่ถอนหายใจขณะจ้องมองไปที่โมนิก้าด้วยแววตาเป็นประกาย “ที่เจ้าไม่ต้องการอยู่ที่นี่ก็เพราะแดร์ริลใช่ไหม?”
“ใช่” โมนิก้าตอบคำถามของเจ้าศักดินาเคนนี่อย่างไม่ลังเล ถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกขอบคุณเจ้าศักดินาเคนนี่ที่คอยดูแลเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดี แต่ภายในใจของเธอมีเพียงแดร์ริลเท่านั้น และความจริงข้อนั้นจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
เจ้าศักดินาเคนนี่ถอนหายใจ “ถ้าเป็นเช่นนั้นข้าก็เต็มใจที่จะให้แดร์ริลอยู่ที่นี่ด้วย เจ้าคิดว่ายังไง?” ในขณะกล่าวเช่นนั้น เจ้าศักดินาเคนนี่ก็เดินเข้าไปหาโมนิก้าด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มอันเย็นชา
