คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 154
เกิดอะไรขึ้นกับลิลี่? ทำไมเธอถึงหน้าแดง?
“ฉัน… ฉันจะไปกับนาย” อีวอนเดินออกมาจากกลุ่มคนในตอนนั้น เธอต้องสนับสนุนเขาเพราะก่อนหน้านี้คำพูดของเธอทำให้แดร์ริลถูกพวกเขาดูถูก อย่างน้อยมันก็ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นที่ได้ทำแบบนี้
อะไรนะ? อีวอนจะไปกับแดร์ริล? ทำไม? ทำไมเทพธิดาถึงไปกับเขา?
ตระกูลยังนั้นถึงกับทนไม่ได้ แดร์ริลเป็นแค่ลูกเขยบ้านอื่น ในขณะที่อีวอนนั้นยังคงโสด ทำไมเธอถึงอยากไปกับเขา?
“คุณยัง อย่าไปฟังเขา”
“ใช่ ใครจะไปรู้ว่าเขาจะทำอะไร เขาแสร้งทำเป็นปรุงโอสถ แต่คุณนายแซนเดอร์สก็ยังไม่ได้สติ! อย่าโดนเขาหลอก!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น “ประธานแซนเดอร์ส หมอนี่พยายามจะหนีเพราะเขารู้ว่าโอสถมันไม่ได้ผล อย่าถูกเขาหลอก”
เคนท์มั่นใจมากในตอนที่เขาพูด เขาคิดในใจ ‘แดร์ริลไม่มีทางหลอกเราได้’
“ใช่ เคนท์พูดถูก”
“เขาแค่พยายามจะหนีเพราะเขารู้อยู่แล้วว่าจะไม่มีใครไปกับเขา เขาแค่ถามเป็นมารยาทไปแบบนั้น”
แด๊กซ์เมินพวกเขาในขณะที่แดร์ริลนั้นโมโหเมื่อได้ยินคำพูดพวกนั้น เมื่อไหร่คนพวกนี้จะหุบปากลงสักที!
แดร์ริลไม่อยากจะอธิบายมากไปกว่านี้อีก “มันเรื่องของพวกนายว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อฉัน แต่อย่ามาหาฉันแล้วร้องไห้ขอให้ช่วยถ้าหากมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นก็แล้วกัน”
ฮ่าฮ่า ทุกคนหัวเราะ พวกเขาคิดว่าแดร์ริลยังคงแสดงอยู่และไม่มีใครพอใจเขา
เคนท์กล่าวอย่างเย็นชา “พวกเราเนี่ยนะ จะขอร้องให้แกช่วย? แกฝันอยู่รึไง? ถ้ามันมีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นจริง ฉันจะคุกเข่าแล้วเคารพแกเป็นพ่อฉันเลย”
‘เขาคิดว่าจริงเหรอว่าเขาจะช่วยอะไรได้? เพ้อเจ้อซะจริง’ เคนท์คิด
แดร์ริลยิ้มแล้วกล่าว “ก็แล้วแต่นาย ฉันจะรอนายมาเรียกฉันว่าพ่อแล้วกัน อย่าลืมสิ่งที่ตัวเองพูดล่ะ”
“หุบปาก!” เคนท์โกรธมากและคิดจะพุ่งเข้าไปหาเขา แต่เมแกนก็หยุดเขาไว้
“เมแกนที่รัก อย่าบอกนะว่าเธอเชื่อคำพูดไร้ค่าของเขาเหมือนกัน?”
เมแกนหงุดหงิด “ฉันไม่ได้เชื่อเขา แต่ฉันหยุดนายเพื่อที่นายจะได้ใจเย็นลง ทัศนศึกษาครั้งนี้จัดตั้งโดยตระกูลของนาย นายไม่ควรจะแสดงออกโดยใช้อารมณ์”
ความจริงแล้วเมแกนเองก็อยากไปกับแดร์ริลเช่นกัน แต่เธอตัดสินใจเชื่อคนอื่น ๆ เมื่อใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอปฏิเสธไม่ได้จริง ๆ ว่าคำพูดของแดร์ริลนั้นฟังดูเพ้อเจ้อ ในถ้ำแบบนี้จะไปเกิดอะไรขึ้นได้?
“สหาย ถ้าอย่างนั้นฉันคงต้องขอตัวไปก่อน” แดร์ริลกล่าวลาแด๊กซ์ในขณะที่เขาเมินคนที่เหลือ เขารู้ว่าแด๊กซ์ต้องการจะไปกับเขา แต่ภรรยาของเขายังคงไร้สติ แด๊กซ์พยักหน้า “แน่นอน”
แดร์ริลเริ่มสร้างกระท่อมใบไม้จากกิ่งไม้ต่าง ๆ และทางมะพร้าวห่างออกไปนับสิบ ๆ ไมล์จากถ้ำ ลิลี่และอีวอนรู้สึกอายเมื่อยืนข้างเขา ลิลี่เริ่มสงบลงในขณะที่คิดว่า แดร์ริลต้องการที่จะออกห่างจากคนอื่นเพื่อที่เขาจะใช้เวลาส่วนตัวกับเธอมากขึ้น ตอนนี้อีวอนอยู่ด้วย แดร์ริลจริงไม่สามารถทำอะไรตลก ๆ ได้
“ถึงมันจะดูเรียบง่าย แต่เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว พวกคุณสองคนว่าไง?” แดร์ริลยิ้มพร้อมถามเทพธิดาทั้งสองหลังจากเขาสร้างกระท่อมสำเร็จ
“นายสร้างแค่หลังเดียว?” ลิลี่ถาม พื้นที่ในกระท่อมใบไม้นั้นไม่ได้ใหญ่ เธอหวังว่าเขาจะล้อเธอเล่น
อีวอนรู้สึกว่ามันค่อนข้างน่าอึดอัดและคิดจะกลับไปที่ถ้ำ อย่างไรก็ตาม เธอยอมแพ้เมื่อเห็นความมืดมิดด้านหลังเธอ
