คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1545
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1545
สเตลล่ายังคงลอยตัวต่อไปโดยไม่ชะลอความเร็ว เธอจะต้องเดินทางต่อไปจนกว่าพวกเขาจะออกจากเมืองหลวงของโลกใหม่ไป
แดร์ริลหันมองไปข้างหลังอย่างใจจดใจจ่อ
เขารู้สึกกระวนกระวายใจ เขาไม่รู้ว่าสี่พี่น้องสโคปจะช่วยชีวิตใครออกมาได้บ้าง
เวลาผ่านไปครู่หนึ่ง ในที่สุดสเตลล่าก็มาหยุดอยู่บนเนินเขาที่ห่างไกลออกไปจากเมืองหลวงของโลกใหม่หลายสิบกิโลเมตร ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อเพราะความเหนื่อยล้า แต่มันกลับดูมีเสน่ห์ในเฉดสีนั้น
แดร์ริลถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาก้มหน้าลงมองอีเวตต์ จากนั้นเขาก็ได้เห็นว่าดวงตาของเธอยังคงปิดอยู่ เธอยังไม่ได้สติ
ฟืด! ฟืด!
ในเวลานั้น เสียงหายใจอันเหนื่อยหอบก็ดังขึ้นจากด้านหลังเขา พวกเขาคือสี่พี่น้องสโคป
เ-ี้ย!
‘ทำไมพวกเขาถึงได้พาเธอมา?’
เมื่อแดร์ริลเงยหน้าขึ้นมองชายทั้งสี่คน เขาก็ตกใจจนพูดไม่ออก
พี่น้องทั้งสี่คนพาหญิงสาวร่างเพรียวบางในชุดคลุมฟีนิกซ์สีทองมากับพวกเขา! ถึงแม้ว่าเธอจะมีความงดงามไร้ที่ติ แต่ก็ไม่มีใครกล้าชื่นชมส่วนเว้าส่วนโค้งบนร่างกายของเธอ
เพราะเธอคือจักรพรรดินีแห่งโลกใหม่!
“ปล่อยข้านะ!”
จักรพรรดินีรู้สึกอับอายและเดือดดาล ใบหน้าที่บอบบางของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ “เอามือสกปรกของพวกเจ้าออกไปจากตัวข้าเดี๋ยวนี้!”
จักรพรรดินีตะโกนขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง
จักรพรรดินีพยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้น เธอเป็นถึงจักรพรรดินีผู้สูงส่งแห่งทวีปโลกใหม่ที่ไม่มีผู้ใดเทียบเทียม!
เนื่องจากว่าเธอเป็นจักรพรรดิยุทธขั้นหนึ่ง ดังนั้นเธอจึงดิ้นรนอย่างไม่ย่อท้อจนทำให้พี่น้องทั้งสี่คนเหงื่อแตกพลั่กขณะที่พวกเขาพยายามจับตัวเธอเอาไว้
“ทำไมแม่นางผู้นี้ช่างดุร้ายและดื้อรั้นเช่นนี้?”
“แม่นางควรจะดีใจที่พวกเราช่วยชีวิตเอาไว้ แต่แม่นางยังบอกว่ามือของพวกเราสกปรกอีกด้วย…”
“มือของพวกเราสกปรกจริง ๆ เหรอ?”
“ช่างมันเถอะ! ข้าจะสกัดจุดนางเดี๋ยวนี้!”
ในขณะกล่าวเช่นนั้น สี่พี่น้องก็รีบสกัดจุดจักรพรรดินีอย่างรวดเร็ว!
ร่างกายของจักรพรรดินีสั่นสะท้าน จากนั้นเธอก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ เธอจ้องหน้าสี่พี่น้องสโคปอย่างดุเดือดราวกับว่าเธอต้องการฆ่าพวกเขาเสียตอนนี้
เธอเป็นถึงจักรพรรดินีผู้มีเกียรติ ดังนั้น เธอจึงรู้สึกอัปยศอดสูเมื่อเด็กบ้านนอกทั้งสี่คนจับตัวเธอมาเช่นนี้
สี่พี่น้องไม่สนใจการจ้องมองของจักรพรรดินี ขณะผลักให้เธอเดินไปข้างหน้า
จากนั้นพวกเขาก็ยิ้มให้สเตลล่าด้วยใบหน้าที่สดใสและพูดขึ้นว่า “น้องเล็ก พวกเรากลับมาแล้ว!”
ในเวลาเดียวกัน สี่พี่น้องสโคปก็หันมองแดร์ริลอย่างภาคภูมิใจขณะรอฟังคำเชยชมจากปากของเขา “น้องเขย เราช่วยเธอคนนี้เอาไว้ เจ้าไม่ดีใจหรอกเหรอ?”
“ใช่แล้ว! เจ้าคงไม่รู้สินะว่าพวกเราต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนในการช่วยเพื่อนของเจ้า แต่ไม่ต้องเป็นห่วง เจ้าไม่ต้องตอบแทนเราหรอก เจ้าเพียงแค่ดูแลน้องสาวตัวน้อยของพวกเราให้ดีก็พอ!”
“ใช่แล้ว! รีบ ๆ ทำลูกกับน้องสาวของเราสักสองสามคน แล้วพวกเราจะเป็นพี่เลี้ยงให้กับพวกเขาเอง!”
สี่พี่น้องพูดคุยกันอย่างตื่นเต้น ทว่าใบหน้าของแดร์ริลกับมีรอยยิ้มอันขมขื่น
“เอ่อ…”
วินาทีต่อมาเขาก็พูดขึ้นว่า “อันที่จริง เธอไม่ใช่เพื่อนของผม…”
แดร์ริลชำเลืองจักรพรรดินีเมื่อเขากล่าวเช่นนั้น
จักรพรรดินีเป็นแม่ของอีเวตต์ ไม่แปลกใจเลยที่อีเวตต์จะดูสง่างามและงดงามเหมือนดั่งแม่ของเธอ
รังสีอันสง่างามของจักรพรรดินีช่างแตกต่างจากผู้หญิงทั่วไป ถึงแม้ว่าเธอกำลังถูกจับกุม แต่ความสง่างามและความน่านับถือของเธอก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย
