คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1549
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1549
อีเวตต์พยักหน้าให้สเตลล่าด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณนะสเตลล่า พวกคุณมาจากเกาะเพลิงน้ำแข็งใช่ไหม? ถ้าพวกคุณไม่รังเกียจ พวกเราขอเป็นแขกของคุณได้หรือเปล่า?”
อีเวตต์เป็นคนฉลาด เธอมองออกว่าสเตลล่าตกหลุมรักแดร์ริล อีเวตต์ยิ้มให้กับสเตลล่าผู้ใจดีที่ช่วยชีวิตแดร์ริลและเธอเอาไว้ ในขณะเดียวกัน อีเวตต์ก็เสนอให้สเตลล่าพาเธอและทุกคนไปยังเกาะเพลิงน้ำแข็ง
ท้ายที่สุดแล้ว เจ้าศักดินาเคนนี่ จักรพรรดิแห่งโลกใหม่คนใหม่จะต้องไม่ปล่อยอีเวตต์และจักรพรรดินีไปอย่างแน่นอน เขาจะต้องส่งกองทัพหลวงออกตามหาพวกเธอ และในตอนนี้ แดร์ริลกำลังบาดเจ็บสาหัส ดังนั้น เธอจึงต้องการสถานที่ที่ปลอดภัยเพื่อให้เขาได้พักฟื้น
“แน่นอนเพคะ!”
สเตลล่าพยักหน้าอย่างไม่ลังเล
เมื่อสถานการณ์คลี่คลายลง แดร์ริลก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าสถานการณ์จะถูกแก้ไขแล้ว แต่จักรพรรดินี้ก็ดูไม่มีความสุข แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่สามารถห้ามการตัดสินใจของลูกสาวเธอได้
หลังจากที่พวกเขาตัดสินใจแล้วว่าพวกเขาจะมุ่งหน้าไปยังเกาะเพลิงน้ำแข็ง สเตลล่าจึงนำพวกเขามุ่งหน้าไปยังชายหาดทันที
หลังจากเดินทางมาเกือบ 2 ชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงยังชายหาด
พวกเขามองเห็นหมู่บ้านชาวประมงเล็ก ๆ และท่าเรือที่อยู่ห่างออกจากชายฝั่งไม่ไกล
แดร์ริลกวาดสายตามองไปรอบ ๆ จนแน่ใจว่าไม่มีใครตามมา จากนั้นเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ก่อนหน้านี้เจ้าศักดินาเคนนี่เกือบจะไล่ตามพวกเขาทัน แต่เนื่องจากว่าสเตลล่าเป็นคนมีไหวพริบ ดังนั้น เธอจึงนำพวกเขาหลบหนีไปยังเส้นทางอื่น
‘อีกไม่นานฉันจะกลับมาชำระแค้นกับแก เจ้าศักดินาเคนนี่!’
แดร์ริลกำหมัดแน่นขณะครุ่นคิดเช่นนั้น
‘แด๊กซ์ เชสเตอร์ เดบร้าและทุก ๆ คน พวกคุณทุกคนจะต้องปลอดภัย ผมจะรีบกลับมาช่วยพวกคุณเมื่อผมหายดีแล้ว’
“พวกเรา!”
อีเวตต์กวาดสายตามองไปรอบ ๆ จากนั้น เธอก็หันไปหาสี่พี่น้องสโคปและพูดว่า “หมู่บ้านชาวประมงเล็ก ๆ นั่นจะต้องมีเรืออยู่ พวกคุณช่วยไปหยิบยืมเรือสองลำจากพวกเขาได้ไหม?”
อีเวตต์ยิ้มให้พวกเขาอย่างสุภาพเมื่อกล่าวเช่นนั้น
อีเวตต์มีนิสัยร่าเริงและมีชีวิตชีวา ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นเจ้าหญิงแต่เธอก็เป็นคนน่ารัก และตลอดการเดินทางเธอก็สามารถเข้ากับสี่พี่น้องได้เป็นอย่างดี
สี่พี่น้องสโคปพยักหน้าทันที
“ได้เลย! ถึงแม้ว่าในชีวิตนี้พวกเราทั้งสี่ ฮีโร่จากเกาะเพลิงน้ำแข็งจะไม่เคยหยิบยืมของของใครเลยก็ตาม!”
“ใช่แล้ว! ผู้คนจากหมู่บ้านชาวประมงเล็ก ๆ นั่นจะต้องรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้พบกับพวกเรา! พวกเขาจะต้องมอบเรือให้กับพวกเราอย่างแน่นอน…”
ใบหน้าของพวกเขาทั้งสี่ดูภาคภูมิใจขณะมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านชาวประมงที่อยู่ตรงหน้า
เมื่อได้เห็นพฤติกรรมตลก ๆ ของพวกเขา แดร์ริลก็อดหัวเราะไม่ได้
การเดินทางที่เคร่งเครียดกลับสนุกสนานมากยิ่งขึ้นเมื่อได้เดินทางกับสี่พี่น้องสโคป
“พวกพี่หยุดอยู่ตรงนั้นเลย! ข้าจะไปเอง!”
สเตลล่าหัวเราะขณะเรียกพี่ชายทั้งสี่คนกลับมา “พวกพี่อาจจะทำให้ชาวบ้านกลัว!”
พี่น้องทั้งสี่หยุดนิ่งและสบตากันอย่างรู้ทัน พวกเขาจะต้องเชื่อฟังน้องสาวของพวกเขา!
จากนั้นสเตลล่าก็เดินไปที่หมู่บ้านชาวประมงทันที
ผ่านไปไม่นาน สเตลล่าก็กลับมาด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม จากนั้นเธอก็พาพวกเขาไปขึ้นเรือสองลำที่จอดเทียบท่าอยู่
“เดี๋ยว!”
ในขณะที่ทุกคนกำลังจะขึ้นเรือ จักรพรรดินีก็พูดขึ้นว่า “แดร์ริล เจ้าไปนั่งเรือกับพวกเขา อีเว็ตต์และข้าจะนั่งเรืออีกลำเพียงลำพัง”
ใบหน้าที่งดงามของจักรพรรดินีดูเย็นชาและเย่อหยิ่งเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น
เธอเป็นถึงจักรพรรดินี และมันก็เป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับคนธรรมดาอย่างพวกเขาที่เธอจะไปลี้ภัยไปที่เกาะเพลิงน้ำแข็งของพวกเขา แต่พวกเขาจะลงเรือลำเดียวกันกับเธอได้อย่างไร? โดยเฉพาะสี่พี่น้องที่หยิ่งยโส หยาบคายและเอาแต่ใจพวกนั้น!
เอ่อ…
แดร์ริลและสเตลล่าต่างก็พูดไม่ออก
“เสด็จแม่…”
อีเวตต์จ้องมองแม่ของเธอด้วยใบหน้าที่งุนงง จากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า “แดร์ริลได้รับบาดเจ็บ ถ้าหากว่าเขาไม่ลงเรือลำเดียวกับเรา แล้วหม่อมฉันจะดูแลเขาได้อย่างไรเพคะ?”
ในสถานการณ์เช่นนี้ จักรพรรดินีควรจะใส่ใจกับเรื่องแบบนั้นเหรอ?
“แล้วสเตลล่าดูแลเขาไม่ได้รึ? ในเมื่อหล่อนอ้างว่าหล่อนเป็นภรรยาของเขา ดังนั้นหล่อนเองก็ควรจะต้องดูแลเขาด้วยไม่ใช่หรอกหรือ?” จักรพรรดินีกล่าวขณะเหลือบมองสเตลล่า
