คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1576
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1576
“ดาร์เรน!”
ฮาร์วีย์ตะคอกใส่แดร์ริลขณะที่เขาพึมพำอยู่ภายในใจ “มันจะมากเกินไปแล้ว! การที่ปรมาจารย์หญิงของพวกเรายอมรับนายเป็นสาวกนั่นก็ถือเป็นพรอันประเสริฐแล้ว แต่นายยังกล้าขอพาครอบครัวไปกับพวกเราอีก! นายคิดว่านิกายเมธาสวรรค์ของพวกเราเป็นโรงเตี๊ยมหรือไง?”
‘ฉันอุตส่าห์ไม่ใส่ใจเขา แต่เขากลับไม่เลิกรังควานฉัน!’
แดร์ริลพยายามสุด ๆ ที่จะไม่ระเบิดความโกรธออกมา เขาไม่ใส่ใจขณะจ้องมองไปที่ไดอาน่าเพื่อรอคำตอบจากเธอ
“ถ้าอย่างนั้น…” ไดอาน่าครุ่นคิดอยู่หลายวินาทีก่อนจะหันไปหาฮาร์วีย์และพูดขึ้นว่า “คุณตามดาร์เรนไปรับภรรยาและแม่ยายของเขาที”
ไดอาน่าปฏิเสธที่จะยอมรับความจริงว่าแดร์ริลแต่งงานแล้ว เนื่องจากนิกายเมธาสวรรค์มีกฎที่เข้มงวด เพราะพวกเขาต้องการทำให้สาวกของพวกเขามีสมาธิในการฝึกฝน โดยไร้ซึ่งความกังวลเกี่ยวกับครอบครัวของพวกเขา
พวกเขาจะไม่ยอมรับแดร์ริลเป็นสาวกเพราะว่าเขามีภรรยาแล้ว อย่างไรก็ตาม ไดอาน่าได้ยอมรับเขาเป็นสาวกแล้ว ดังนั้นเธอจึงยอมให้เขาพาครอบครัวของเขาไปด้วย
อะไรนะ?
‘ปรมาจารย์หญิงบอกให้ฉันตามเจ้าหมอนี่ไปรับภรรยาและแม่ยายของเขาเนี่ยนะ?’
สีหน้าของฮาร์วีย์เปลี่ยนไปทันทีที่ได้ยินคำพูดของไดอาน่า เขาไม่เต็มใจทำเช่นนั้น ดังนั้นเขาจึงตะโกนขึ้นว่า “ผมไม่อยากไป!”
ฮาร์วีย์เป็นผู้อาวุโสของดินแดนพฤกษาสวรรค์ ดังนั้นเขาจึงคิดว่า มันเป็นเรื่องที่น่าอับอาย ถ้าหากว่าเขาจะต้องตามชาวประมงผู้นี้ไปรับสมาชิกในครอบครัว!
ใบหน้าของไดอาน่าเปลี่ยนเป็นเศร้าหมองเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอเหลียวมองฮาร์วีย์ด้วยใบหน้าที่เย็นชา
ฮาร์วีย์ยกมือขึ้นปิดปากด้วยร่างที่สั่นเทา
ฮาร์วีย์เป็นผู้อาวุโสในดินแดนพฤกษาสวรรค์ ด้วยความสามารถของเขา ไดอาน่าจึงรู้สึกชื่นชมเขาจนทำให้เขากลายเป็นคนเย่อหยิ่งต่อหน้าสาวกคนอื่น ๆ แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังเชื่อฟังเธอเสมอ
เฮ้อ…
แดร์ริลถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาหันมองไปที่ไดอาน่าและพูดขึ้นว่า “ท่านปรมาจารย์หญิง ผมไปคนเดียวได้ ผมจะรีบพาพวกเขากลับมาที่นี่”
เป็นการดีที่สุดถ้าฮาร์วีย์จะไม่ไปกับเขา อีเวตต์และจักรพรรดินีไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นตัวตนของพวกเขาอาจจะถูกเปิดเผยถ้าหากว่าฮาร์วีย์ตามเขาไป!
ไดอาน่าขมวดคิ้วขณะไตร่ตรองอีกครั้ง!
ไดอาน่าไม่ได้กลัวว่าแดร์ริลจะหนี แต่เธอกลัวว่าเขาอาจจะตกอยู่ในอันตราย เนื่องจากว่าบนเกาะร้างแห่งนี้มีอสูรแห่งท้องทะเลจำนวนมากอาศัยอยู่
“ท่านปรมาจารย์หญิง!”
ทันใดนั้น เสียงอันไพเราะและคมชัดก็ดังขึ้นจากฝูงชน จากนั้นร่างอันเพรียวบางก็ค่อย ๆ ก้าวออกมา
แดร์ริลตกตะลึงจนอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นหญิงสาวผู้นั้น!
เธอมีอายุราว ๆ 20 ปี เธอดูงดงามในชุดกระโปรงยาวสีฟ้าอ่อน ยิ่งเมื่อเธอก้าวไปยืนข้าง ๆ ไดอาน่า พวกเธอก็ดูงดงามมากยิ่งขึ้น เธอดูเป็นหญิงสาวที่อ่อนโยนจนทำให้ผู้คนมากมายชื่นชอบเธอ
เธอคือดอนน่า หนึ่งในผู้อาวุโสของดินแดงพฤกษาสวรรค์!
ดอนน่ากล่าวกับไดอาน่าด้วยรอยยิ้มว่า “ให้ฉันตามดาร์เรนไปรับครอบครัวของเขาดีกว่า!”
ดอนน่าเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจดี เมื่อเธอเห็นว่าฮาร์วีย์ไม่เต็มใจไปกับดาร์เรน ดังนั้นเธอจึงเสนอตัวตามเขาไปแทน
“อื้ม ดี!” ไดอาน่าพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
“เอ่อ…” แดร์ริลแสดงท่าทางเขินอาย “ผมไปคนเดียวได้”
แต่ก่อนที่แดร์ริลจะพูดจบ ดอนน่าก็หันมองเขาด้วยรอยยิ้มและขัดจังหวะเขาทันที “ไม่เป็นไร ฉันจะไปกับคุณเอง!”
จากนั้นดอนน่าก็เดินนำแดร์ริลลงจากเรือไป
แดร์ริลเดินตามเธอไปอย่างช่วยไม่ได้
ดอนน่าเป็นผู้หญิงที่มีน้ำใจ เมื่อเธอสัมผัสได้ว่าแดร์ริลรู้สึกเกรงใจเธอ ดังนั้นเธอจึงเป็นฝ่ายชวนเขาคุยเกี่ยวกับเรื่องครอบครัวของเขา
ดอนน่าเชื่อว่าแดร์ริลเป็นเพียงชาวประมงที่ไม่เคยย่างกรายเข้ามาในโลกยุทธภพจริง ๆ พวกเขายังคงพูดคุยกันในระหว่างการเดินทาง และแดร์ริลก็ตอบคำถามของดอนน่าได้อย่างใจเย็น
