คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1579
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1579
อีเวตต์รู้ว่าแดร์ริลจงใจแกล้งแม่ของเธอ แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่โกรธ
“ก็ได้ ผมจะออกไปเอาอาหารมาให้” แดร์ริลตอบก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องพักบนเรือไป
แดร์ริลได้รับอาหารมาจากความช่วยเหลือของดอนน่า
ผ่านไปไม่นาน แดร์ริลก็กลับมาพร้อมกับอาหารในมือ หลังจากที่พวกเขาทั้งสามคนกินอิ่มแล้ว พวกเขาก็พักผ่อน
เมื่อตะวันลับขอบฟ้า เหล่าสาวกก็เสร็จสิ้นการทดสอบแล้ว พวกเขาพากันขึ้นเรือและเตรียมตัวออกเดินทางในเช้าวันรุ่งขึ้น
แดร์ริลเป็นสาวกใหม่ ดังนั้น เขาจึงไม่ต้องทำอะไรมาก เขาสามารถอยู่ในห้องพักเพื่อบ่มเพาะได้
เช้าวันรุ่งขึ้น
พวกเขาเริ่มออกเรือเพื่อเดินทางกลับไปยังแผ่นดินใหญ่
ไดอาน่ายืนอยู่เงียบ ๆ ที่หัวเรือด้วยใบหน้าที่ดูสงบนิ่ง
แดร์ริล, ฮาร์วีย์, ดอนน่า และสาวกคนอื่น ๆ ยืนอยู่ที่ด้านหลังของเธอ
แดร์ริลอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า
เรือนับพันแล่นเคียงคู่กันซึ่งเป็นฉากที่ดูงดงามจนใครเห็นก็ต้องตกใจ! และนั่นเป็นครั้งที่สองที่แดร์ริลรู้สึกประทับใจกับฉากดังกล่าว
ครั้งแรกคือตอนที่ทวีปโลกใหม่ยกทัพบุกมาโจมตีจักรวาลโลกเมื่อสิบปีที่แล้ว กองทัพโลกใหม่เดินทางมาด้วยเรือหลายพันลำภายใต้การนำของสโลน ฉากตรงหน้าทำให้เขาหวนนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นได้อย่างชัดเจน ในวันนั้น เป็นการพบกันอีกครั้งของเขาและเทพธิดาตัวน้อย หลังจากที่ก่อนหน้านี้ เขาได้สกัดจุดเธอและบรรดาพี่สาวของเธอ
สิบปีผ่านไปในชั่วพริบตา แดร์ริลรู้สึกเจ็บแปลบ ๆ อยู่ภายในใจเมื่อเขานึกถึงเทพธิดาตัวน้อย นั่นทำให้เขานึกถึงผู้คนจากตระกูลคาร์เตอร์, แด๊กซ์, เชสเตอร์ และคนอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน
แดร์ริลไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง
แดร์ริลถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เขาโทษตัวเองที่เขาไม่แข็งแกร่งพอที่จะปกป้องพี่น้องของเขาและผู้หญิงที่เขารักได้
มันคงจะเป็นเรื่องง่ายถ้าหากเขาคือประมุขนิกายเมธาสวรรค์ที่มีสาวกนับแสนคน!
“ว้าว!”
ในเวลานั้น เกิดความโกลาหลขึ้นตรงหน้าแดร์ริลได้เห็นสาวกนิกายเมธาสวรรค์หลายคนชี้ไปที่มหาสมุทรตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น
“ปลากระดี่มังกร!”
“ดูนั่นสิ! มีปลากระดี่มังกรในทะเลเยอะเลย!”
แดร์ริลรีบมองตามพวกเขาไปทันที จากนั้นเขาก็อ้าปากค้างเพราะความตกตะลึง
ว้าว!
ฝูงปลามากมายมารวมตัวกันอยู่ในทะเลตรงหน้าของพวกเขา มันมีจำนวนมากเกินกว่าที่พวกเขาจะนับได้!
ปลาเหล่านั้นมีความยาวมากกว่าครึ่งเมตรพวกมันมีเกล็ดสีแดงอ่อนที่ส่องประกายภายใต้แสงแดด พวกมันดูไม่แตกต่างจากปลาชนิดอื่น ๆ มากนัก แต่สิ่งที่ทำให้พวกมันดูแตกต่างนั่นก็คือ เขามังกรคู่หนึ่งที่อยู่บนหัวของพวกมัน
อูวววว!
ฝูงปลามารวมตัวกันและส่งเสียงร้องดังกึกก้องไปทั่วท้องทะเล
พวกมันคือปลากระดี่มังกร!
ปลากระดี่มังกรเป็นปลาที่หายาก พวกมันมีเขาคู่หนึ่งอยู่บนหัวและมักจะส่งเสียงร้องดังอึกทึก ดังนั้นมันจึงถูกเรียกว่าปลากระดี่มังกร!
แม้ว่ามันจะไม่ใช่สัตว์วิเศษ แต่มันก็สามารถดูดซับสารสำคัญจากมหาสมุทรได้ นอกจากนั้น ไข่ปลามังกรในตัวของมันยังเป็นวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับการปรุงยาอายุวัฒนะที่หายากอีกด้วย
เ-ี้ย!
ถ้าหากเขาจับปลากระดี่มังกรทั้งหมดได้ เขาจะปรุงยาอายุวัฒนะได้กี่เม็ดกันนะ?
บางทีแม้แต่สำนักโอสถก็ไม่สามารถปรุงยาที่ได้จากไข่ปลามังกรมากมายขนาดนี้ได้เสร็จในเวลาสิบปีด้วยซ้ำ!
แดร์ริลหันมองไปที่ฝูงปลากระดี่มังกรตรงหน้าอย่างว่างเปล่า
“เอาล่ะ ทุกคนเงียบ!”
ในเวลานั้น เสียงของใครบางคนดังขึ้นจากเรือของดินแดนมัจฉาเหม จากนั้น ร่างในชุดคลุมสีทองก็ค่อย ๆ เดินออกมายังดาดฟ้า
ชายคนนั้นมีอายุราว ๆ สามสิบปี ดวงตาของเขาดูน่ากลัวแม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในอารมณ์โกรธก็ตาม
ชายผู้นั้นคืออลัน เซอร์รัส ปรมาจารย์ดินแดนมัจฉาเหม!
แดร์ริลตกใจเมื่อสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของอลัน
เช่นเดียวกับไดอาน่า อลันเป็นเทพยุทธ์!
ดูเหมือนว่าพลังของปรมาจารย์ดินแดนทั้งห้าจะทรงพลังมาก นิกายเมธาสวรรค์จะต้องเป็นนิกายที่น่ากลัวมากแน่ ๆ !
อลันกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยเสียงอันดังท่ามกลางเรือนับพันลำว่า “ดูเหมือนว่าพวกเราจะโชคดีมาก เพราะไม่เพียงแต่พวกเราจะล่าอสูรแห่งท้องทะเลได้มากมายเท่านั้น แต่พวกเรายังได้พบฝูงปลากระดี่มังกรมากมายอีกด้วย! ถึงเวลาที่สาวกของพวกเราจะต้องแสดงความสามารถอีกครั้ง…”
