คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1643

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1643

แดร์ริลหัวเราะและโอบกอดบ่าจูปาเจี๋ย “พวกเราเป็นพี่น้องกัน ผมรู้ว่าคุณชอบสาวงาม ผมก็เลยจัดสรรเป็นพิเศษให้คุณเลย คุณคิดว่ายังไง? พอใจกับการจัดสรรของผมไหม?”

“ข้าย่อมพอใจอยู่แล้วสิ!” จูปาเจี๋ยพยักหน้าและเขารู้สึกปลื้มปีติยินดีเป็นอย่างมาก

ทั้งสองมองหน้ากันและหัวเราะเสียงดัง

ในขณะเดียวกันนั้นเองที่คฤหาสน์ลินดันในเมืองตงไห่ของจักรวาลโลก

ตอนนี้คฤหาสน์เปล่าเปลี่ยวและเงียบสงบ คุณย่าลินดันกำลังนั่งอยู่ในห้องโถงใหญ่ จ้องมองไปยังหน้าต่างด้วยความว่างเปล่า ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่น ดูเหนื่อยล้า และไม่มีออร่าของผู้นำตระกูลหลงเหลืออยู่อีกต่อไป

คนอื่น ๆ ในตระกูลลินดันเองก็ดูแหลกสลายเช่นเดียวกัน

เมื่อหนึ่งปีที่แล้ว แดร์ริลได้ใช้สายสัมพันธ์ที่เขามีในการทำลายล้างตระกูลลินดันทิ้งไปด้วยความโมโหของเขาเอง ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลลินดันก็ล้มละลาย และสถานการณ์ก็ย่ำแย่ลงในทุกวัน ตอนนี้คนในทั้งตระกูลทำได้เพียงแค่อาศัยเงินที่ยังคงเหลืออยู่เท่านั้น พวกเขามีเงินเหลืออยู่ไม่มากนัก และในสถานการณ์เช่นนี้ นับวันก็ยิ่งมีแต่จะยิ่งยากลำบากมากขึ้น

ด้วยเหตุนี้ คุณย่าลินดันเลยกังวลอยู่ทุก ๆ วัน จนทำให้นอนไม่หลับ เธอดูย่ำแย่ลงในแต่ละวัน

“คุณย่า คุณย่า ได้โปรดช่วยผมด้วย!” เสียงตะโกนดังขึ้นมาจากด้านนอก ตามมาด้วยวิลเลียม ลินดันที่วิ่งเข้ามาอย่างตื่นตระหนก เขาดูกังวลใจอย่างมากตอนที่เขาตะโกนออกมา

ตัวของเขาเต็มไปด้วยรอยเท้า ใบหน้าของเขาบวมตุ่ย และเขาก็ช่างดูน่าสงสาร แล้วหลังจากนั้นเอง ก็มีชายหลายสิบคนในชุดสูทสีดำและสวมแว่นกันแดดสีเข้มท่าทางน่าหวาดกลัววิ่งเข้ามาจากทางด้านนอก

ชายคนที่เดินนำกลุ่มเข้ามาอยู่ในชุดลำลอง เขามีรอยแผลเป็นลึกบนหน้าผาก เขาช่างดูน่ากลัวและมีเล่ห์เหลี่ยม

ชายผู้นี้คือ ฮันต์ คาร์ลสัน เขาน่าจะอายุประมาณ 30 ปีและเป็นนักเลงข้างถนนในเมืองตงไห่ เขามีคนติดตามอยู่ไม่กี่คน ไม่ได้มีอำนาจมากมายนัก แล้วก็ไม่ใช่คนประเภทที่ชอบเป็นจุดสนใจเสียเท่าไหร่

แต่อย่างไรก็ตาม คนที่มีอำนาจที่แข็งแกร่งที่สุดในใต้ดินของเมืองตงไห่เมื่อสิบปีก่อนก็คือ แด๊กซ์ เขาออกจากแวดวงนั้นไปเพื่อไปก่อตั้งสำนักภูเขาบุปผา ฮันต์จึงฉวยโอกาสนี้ในการเพิ่มอำนาจของตนเองขึ้นมา

ตอนนี้ ฮันต์มีทรัพย์สินภายใต้ชื่อของเขาทั่วทุกเขตของเมืองตงไห่ และเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดในโลกใต้ดินของเมืองตงไห่ ไม่มีใครบังอาจกล้าทำให้เขาไม่พอใจ สถานะทางสังคมของเขาอยู่ในระดับเดียวกับพี่น้องแบรนดอนและแอ๊บบี้

ฮันต์ตะโคกใส่วิลเลียมขณะที่เขาให้สัญญาณกับผู้คุ้มกันของเขา “ไอ้สารเลว! ต่อยมันเข้าไปอีก!”

ผู้คุ้มกันนับสิบรายล้อมวิลเลียมไว้ แล้วก็เริ่มต่อยและเตะเขา

“ลูกพี่ฮันต์ ลูกพี่ฮันต์ หยุดเถอะครับ!” วิลเลียมร้องด้วยความเจ็บปวดและกลิ้งลงไปกับพื้น!

แล้ววิลเลียมก็ไม่ลืมที่จะตะโกนบอกคุณย่าลินดันไปพร้อม ๆ กัน “คุณย่าลินดัน ช่วยผมด้วย…”

‘อะไรกันเนี่ย… นี่มันเกิดอะไรขึ้น’ ไม่มีใครในตระกูลลินดันสักคนกล้าที่จะหยุดพวกเขา

“หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้!” คุณย่าลินดันตกตะลึง พร้อมกับยืนขึ้นอย่างอ่อนแรงและพูดกับฮันต์ว่า “คุณคาร์ลสัน เกิดอะไรขึ้น? ได้โปรดหยุดก่อน!”

ฮันต์ยิ้มและพูดว่า “คุณย่าลินดัน ผมต้องขอโทษด้วยที่ทำแบบนั้นต่อหน้าคุณย่า แต่ผมไม่มีทางเลือกจริง ๆ หลานชายของคุณย่าเป็นหนี้ผมอยู่ห้าล้านเหรียญ แล้วก็ค้างไม่ยอมคืนมามากกว่าครึ่งปีแล้ว ผมไม่มีทางเลือกจริง ๆ !”

‘อะไรนะ?’

‘วิลเลียมเป็นหนี้เขาห้าล้านเหรียญ?’

สมาชิกตระกูลลินดันต่างตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น

ทุกคนจ้องมองไปที่วิลเลียมด้วยความโกรธและตะลึง ทุกคนรู้ว่าวิลเลียมเป็นคนใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย ตอนนี้ตระกูลกำลังเผชิญกับปัญหาทางการเงิน แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

ดูจากลักษณะแล้ว วิลเลี่ยมต้องยืมเงินจากฮันต์ใช้จ่ายไปจนไม่สามารถคืนเงินนั้นได้

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตระกูลลินดันพึ่งพาความมั่งคั่งที่ยังคงเหลืออยู่และงบของพวกเขาก็ช่างมีจำกัด พวกเขาจะมีถึงเงินห้าล้านเหรียญได้อย่างไรกัน?!