คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1661
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1661
”ฉันคิดมาตลอดว่ามันเป็นตำนาน”
บรรดาฝูงชนต่างก็พากันวิพากษ์วิจารณ์เรื่องนี้ แต่สีหน้าของทุกคนนั้นมีแต่ความตกใจ
ตามตำนานนั้น ขณะที่ผู้ก่อตั้งสำนักหยาดน้ำฟ้าออกท่องเที่ยวก่อนที่จะตั้งสำนัก เขาได้เจอผู้บ่มเพาะกลุ่มหนึ่งกำลังรุมกิเลนอยู่ ตอนนั้นประมุขผู้ก่อตั้งเป็นคนใจดีและขับไล่พวกผู้บ่มเพาะกลุ่มนั้นไปและช่วยกิเลนไว้
พวกกิเลนนั้นเป็นสัตว์เทพที่เฉลียวฉลาด ดังนั้นกิเลนตัวนั้นจึงซาบซึ้งในความช่วยเหลือของประมุขผู้ก่อตั้งและตามท่านไปทั่ว พวกเขานั้นเป็นทั้งศิษย์อาจารย์และเป็นสหายกัน
หลายร้อยปีต่อมา ประมุขผู้ก่อตั้งก็ตายจากไปและกิเลนก็เศร้าโศกเสียใจก่อนที่จะเข้าไปจำศีลในถ้ำที่ภูเขาด้านหลัง
ประมุขสำนักหยาดน้ำฟ้าทุกคนต่างก็บอกว่า ที่ถ้ำภูเขาด้านหลังนั้นมีสถานที่ต้องห้ามอยู่ จากนั้นพวกเขาก็นับถือกิเลนเป็นสัตว์เทพศักดิ์สิทธิ์และห้ามไม่ให้ศิษย์ของสำนักเข้าไปบริเวณนั้น
ทุกคนที่เข้ามาร่วมกับสำนักหยาดน้ำฟ้าต่างก็เคยได้ยินเรื่องนี้มา แต่ว่าพวกเขาไม่เคยเห็นสัตว์เทพกิเลนเลย และต่างก็คิดว่าเป็นแค่ตำนานเท่านั้น
แต่ว่าวันนี้ เมื่อได้เห็นปรากฏการณ์แปลกประหลาดและได้ยินเสียงคำรามดังต่อเนื่องมาจากถ้ำที่ภูเขาด้านหลัง พวกเขาถึงได้รู้ว่าตำนานนั้นเป็นเรื่องจริง
โฮก โฮก โฮก
เสียงคำรามนั้นดังไม่หยุด แต่ละครั้งก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อย ๆ มันน่ากลัวมาก
“ท่านประมุข”
ผู้อาวุโสของสำนักหยาดน้ำฟ้าต่างก็รีบเดินเข้ามาพร้อมหลั่งเหงื่อท่วมตัว และพูดกับประมุขราล์ฟ “ผมเพิ่งได้ข่าวมาว่าทุกสำนักจากทั้งเก้าทวีปต่างก็เห็นปรากฏการณ์ประหลาดนี้แล้วและคิดว่ามีสมบัติล้ำค่าโผล่ออกมา พวกเขากำลังมุ่งหน้ามาทางเรา”
ผู้อาวุโสพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ
การที่สัตว์เทพกิเลนตื่นจากการจำศีลควรเป็นเรื่องของสำนักหยาดน้ำฟ้าเท่านั้น แต่พวกสำนักอื่น ๆ ต่างก็เข้ามาร่วมอย่างไม่สนใจ
ฮือฮา!
บรรดาฝูงชนโดยรอบต่างก็ส่งเสียงอื้ออึงเมื่อศิษย์ทั้งหลายต่างก็หันมาถกกันด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ
“สำนักอื่น ๆ จากทั้งเก้าทวีปจะมายุ่งอะไรด้วยเนี่ย?”
“ใช่ กิเลนเป็นเรื่องของสำนักเราแท้ ๆ”
“ช่างหัวพวกเขาเถอะ เราต้องทำให้แน่ใจว่า ไม่ว่าใครก็ตามที่กล้ามาจับกิเลนไปต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นี่”
“ทุกคน เงียบ”
ประมุขราล์ฟโบกมือด้วยท่าทีสงบในตอนนั้น “ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ เราจะอธิบายสถานการณ์ให้พวกเขาฟังตอนที่พวกเขามาถึง”
จากนั้นประมุขราล์ฟก็สั่งผู้อาวุโส “จัดคนของเราให้รอที่ตีนเขา แล้วพาพวกเขาเข้ามาในห้องโถงของสำนักเมื่อพวกเขามาถึง”
“ประมุขสำนักหยาดน้ำฟ้ามีห้องโถงอีกห้องที่เอาไว้ใช้เพื่อรับรองแขกโดยเฉพาะ”
ประมุขราล์ฟพูดอย่างสงบก่อนที่จะปล่อยพลังแข็งแกร่งออกมา
สำนักหยาดน้ำฟ้านั้นมีชื่อเสียงในกลุ่มผู้บ่มเพาะของดินแดนมัชฌิม และมีพลังแข็งแกร่งพอที่จะหยุดสำนักใดก็ตามที่มากระทำการจาบจ้วงได้
ในใจของประมุขราล์ฟ สัตว์เทพนี้เป็นของสำนักหยาดน้ำฟ้าและไม่มีใครควรแย่งชิงมันไป
ผู้อาวุโสสงบลงเมื่อได้ยินคำสั่งก่อนที่จะตอบรับและรีบไปจัดเตรียมการ “ครับ ประมุข”
…
ขณะนั้นเอง…
ในภูเขาไม่กี่กิโลเมตรทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือของสำนักหยาดน้ำฟ้า
แดร์ริลนั่งขัดสมาธิอยู่และขับเคลื่อนพลังปราณเงียบ ๆ โดยมีลิลี่นั่งมองอยู่ด้านข้างเงียบ ๆ
เวสต์ลีย์ เต็นท์และคนอื่น ๆ ต่างก็นั่งพักไม่ห่างออกไปพร้อมทั้งคอยมองสังเกตรอบด้านไปด้วย
“ฟู่”
แดร์ริลค่อย ๆ ลืมตาขึ้นทันทีและผ่อนลมหายใจพร้อมออร่าเข้มข้น เขาสดชื่นมาก
‘ฮ่าฮ่า’
ตอนนี้เขาฟื้นพลังภายในเต็มที่แล้ว แดร์ริลได้บ่มเพาะและฟื้นพลังมาตลอดทางที่ไปดินแดนมัชฌิม สุดท้ายตอนนี้ระดับพลังภายในของเขาก็สูงถึงขั้นสุดแล้ว
แดร์ริลยินดีมากที่รู้สึกได้ว่ามีพลังภายในกระจายไปทั่วร่าง
“สามี”
ลิลี่รู้สึกดีใจจนเอ่ยออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ เธอยิ้มและมองแดร์ริลก่อนบอกว่า “สามี คุณไม่เป็นอะไรแล้ว ดีมากจริง ๆ …” แม้ว่าเธอจะไม่มีพลังภายในอีกแล้วแต่ลิลี่ก็เห็นความแตกต่างของแดร์ริลเมื่อเทียบจากวันก่อนว่าตอนนี้เขาดีขึ้นมาก
“ยินดีด้วยครับประมุขดาร์บี้ที่ฟื้นตัวเต็มที่แล้ว” เวสต์ลีย์และคนอื่น ๆ ต่างก็รีบเข้ามารุมล้อมแดร์ริลและแสดงความยินดีกับเขา
แดร์ริลยิ้มก่อนทำท่าบอกพวกเขาว่าไม่ต้องมากความ
“โฮก!”
แต่ว่าพวกเขาก็ได้ยินเสียงคำรามดังมาจากสำนักหยาดน้ำฟ้าอีกครั้ง ซึ่งทำให้แผ่นดินถึงกับสะเทือน
‘เวร’
‘เสียงคำรามนี้ดังมากและชัดมากขนาดไกลเพียงนี้ เป็นไปได้ไหมว่าจะเป็นสัตว์เทพ?’
