คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 169

ลิลี่กระวนกระวายอย่างมาก แดร์ริลจะถูกดูหมิ่นอีกครั้งหากเขาไม่สามารถหาของขวัญได้

แต่ให้เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับแด๊กซ์ มันก็ยอมรับไม่ได้ในการทำเรื่องไร้เหตุผลแบบนี้

“ฮ่าฮ่า! แดร์ริล ไหนล่ะของขวัญแก? นี่แกยังอวดเก่งอีกเหรอ? เมียแกไม่เชื่อแกด้วยซ้ำ! มาสิ เอาของขวัญของแกออกมา ให้ฉันดูหน่อย” คลิฟฟอร์ดหัวเราะเสียงดัง

“มันจะมาถึงเร็ว ๆ นี้” แดร์ริลมองนาฬิกา “ฉันให้คนนำมันมาส่ง”

‘ให้คนนำมาส่ง? ฮ่าฮ่าฮ่า ตลกชะมัด!’ คลิฟฟอร์ดคิด

คลิฟฟอร์ดกุมท้องแล้วหัวเราะ “ฮ่าฮ่า ทุกคน! พวกคุณคงไม่รู้ แต่แดร์ริลน่ะขี่แค่จักรยานไฟฟ้าที่เสียงดังน่ารำคาญมาที่งานเลี้ยงรุ่นของเราไม่กี่วันก่อน ไม่มีใครสนใจเขาด้วยซ้ำ! เขาไม่มีเพื่อนเลย แล้วใครจะเอาของขวัญมาให้เขา? อย่าบอกนะว่าแกสั่งเดลิเวอรี่มาน่ะ? ฮ่าฮ่า!”

หญิงสาวบางคนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะคิกคักออกมา

“ท่านประธานดิกคินสันมาที่นี่!” มีเสียงดังมาจากด้านนอกโถง

ทุกคนมองไปหน้าประตูทันที จากนั้น เอมิลี่ก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว ในชุดทางการ เธอสวมกระโปรงรัดรูปและส้นสูง เอมิลี่นั้นงดงามอย่างมาก กระโปรงนั้นขับเน้นเรือนร่างอันไร้ที่ติของเธอ ไม่เพียงแค่เธอปลดปล่อยแรงดึงดูดทางเพศออกมา เธอยังมีบรรยากาศของความเหนือกว่าอยู่รอบกายด้วย ยังไงซะ เธอก็เป็นผู้หญิงที่ทรงอำนาจที่ใคร ๆ ก็รู้จัก โพเซีย เอเลแกนซา นั้นเป็นธุรกิจความงามที่ประสบความสำเร็จในวงการ

อย่างไรก็ตาม เอมิลี่ดูจะกังวลในตอนนั้น

“แม่บุญธรรม! คุณมาที่นี่ทำไมครับ?” คลิฟฟอร์ดยืนขึ้นในทันที ใบหน้าของเขาดูไม่สบายใจ

‘เกิดอะไรขึ้น?’ คลิฟฟอร์ดคิด

แม่บุญธรรมของคลิฟฟอร์ดกล่าวว่าวันนี้เธอมีดีลสำคัญ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอส่งคลิฟฟอร์ดมามอบของขวัญให้แทน คลิฟฟอร์ดแปลกใจที่เห็นแม่บุญธรรมของเขาเข้ามา

อย่างไรก็ตาม เอมิลี่ไม่แม้แต่จะมองคลิฟฟอร์ด เธอเดินผ่านเขาไปแล้ววางของขวัญของเธอลงบนโต๊ะ

ของขวัญนั้นเป็นชุดชาเพื่อการเฉลิมฉลองที่ดีที่สุด

“ชุดชาเฉลิมฉลองดูเหมือนจะเป็นชารุ่นสวรรค์? ชุดเดียวมีราคาหลายล้านเหรียญเลยนะ”

“ไม่ใช่ว่าประธานดิกคินสันส่งลูกบุญธรรมมาส่งของขวัญให้แทนเหรอ? ทำไมเธอถึงนำมันมาอีกชิ้น?” ฝูงชนกระซิบกระซาบกัน

ทุกคนในโถงมองหน้ากันด้วยความสับสน! ทุกคนปรึกษากันเอง เอมิลี่หันหลังแล้วเดินไปหาแดร์ริล

“คุณแดร์ริล ฉันต้องขออภัยด้วยค่ะ การจราจรติดขัดตอนที่ฉันมา ฉันวางของขวัญที่คุณบอกให้เตรียมไว้ที่โต๊ะลองนะคะ” เอมิลี่อธิบาย เธอโน้มตัวไปหาเขาเล็กน้อย

ทั้งห้องโถงฮือฮา! ทุกคนในสถานที่จัดงานต่างตะลึง ปากของพวกเขาอ้าค้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

‘คุณ… คุณแดร์ริล!? เอมิลี่เรียกลูกเขยบ้านคนอื่นคนนี้ว่าคุณแดร์ริล!? เธออายุมากกว่าแดร์ริลตั้งหลายปี!’ กลุ่มคนคิด

ร่างของลิลี่สั่นสะท้าน เธอเข่าอ่อนและเริ่มยืนทรงตัวไม่อยู่

‘เกิดอะไรขึ้น!?’ คลิฟฟอร์ดคิด เขาตกใจจนยืนขึ้นพร้อมกับใบหน้าที่ซีดเผือด!

‘แม่บุญธรรมเรีกเขาว่าคุณแดร์ริล!?’ เขาคิด

คลิฟฟอร์ดถูกเอมิลี่รับเป็นลูกบุญธรรมสามปีที่แล้ว แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะอายุมากกว่าเขาเพียงห้าปี เขาคงไร้ค่าถ้าไม่มีเธอ! เธอเลี้ยงเขาขึ้นมา

ไม่กี่ปีที่เขาอยู่กับเธอ เขาไม่เคยเห็นเธอสุภาพกับใครมาก่อน

‘นี่… นี่…’ คลิฟฟอร์ดคิดอย่างไม่อยากเชื่อ

“มันยังไม่สายไป เธอมาทันเวลา คลิฟฟอร์ดใช่ลูกบุญธรรมเธอรึเปล่า?” แดร์ริลกล่าว เขาแกล้งยิ้ม

เอมิลี่พยักหน้าทันที “ใช่ค่ะ”

เอมิลี่และแดร์ริลรู้จักกันมาหลายปี และเธอก็รู้จักนิสัยเขา ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เขาจะไม่เอ่ยปากถาม

เธอจ้องคลิฟฟอร์ดตอนที่เธอตอบ

“ลูกบุญธรรมของเธอนี่ยอดไปเลยนะ เขาทั้งหยิ่งยโสและไร้มารยาท แต่เธอก็ยังสนับสนุนเขา” แดร์ริลกล่าวอย่างเชื่องช้า

ทั้งโถงพลันเงียบสนิท!

อะไรกัน?

อย่างที่คิดไว้ หมอนี่ต่างหากที่เป็นคนที่สร้างปัญหาให้คลิฟฟอร์ด

ใบหน้าละเอียดละออของเอมิลี่ซีดในทันที เธอเข่าอ่อน

“คุณแดร์ริล ฉันขอโทษ ฉันขอโทษค่ะ มันเป็นความผิดของฉันสำหรับนิสัยที่ไม่ดีของเขา” เอมิลี่รีบขอโทษ

ในตอนนั้น คลิฟฟอร์ดเริ่มตั้งสติได้ ความสงสัยและไม่พอใจปรากฏบนใบหน้าของเขา

“แม่บุญธรรม ทำไมคุณไปขอโทษมัน? มันก็ก็แค่ลูกเขยบ้านคนอื่น มัน-” เขาตะโกน

“หุบปากซะ!” เอมิลี่ตะโกนขัดเขา

เธอพุ่งเข้าไปหาคลิฟฟอร์ดด้วยส้นสูงและท่าทางที่เย็นชา

เพี๊ยะ!