คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1703
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1703
ในขณะที่เธอมองดูลูกศิษย์ของเธอกำลังจะถูกผลักเข้าไปในหม้อกลั่นโอสถ เซลีนก็ได้แต่กัดริมฝีปากของเธออย่างแรงจนเลือดไหล
“เมแกน!”
ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำตอนที่เขาจับจ้องไปที่เมแกน “ปล่อยเธอไปแล้วมาคุยกันเถอะ พวกเธอเกลียดฉันไม่ใช่เหรอ พวกเธอทำให้ฉันกลายเป็นโอสถแทนก็ได้ เธอเป็นแค่เด็กสาวไร้เดียงสาคนหนึ่ง เธอไม่รู้เรื่อง!”
เมื่อเขาพูดประโยคสุดท้าย เสียงของแดร์ริลแหบแห้ง แต่ละคำนั้นเขาตะเบ็งมันออกมา
แดร์ริลใจสลายและทุกข์ทรมานใจยิ่งนัก เหตุเพราะควีนนี่ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของเขาผ่านประสบการณ์ดีร้ายมาตั้งมากมายตั้งแต่อายุยังน้อย ชีวิตมันช่างไม่ยุติธรรมสำหรับควีนนี่เอาเสียเลยถ้าเธอต้องทนทุกข์ทรมานเช่นนี้
เมแกนหัวเราะเบา ๆ ให้กับคำขอหน้าด้าน ๆ ของแดร์ริล เธอไม่สะทกสะท้านเลยสักนิดพร้อมกับพูดอย่างเย็นชา “นายเสียใจกับการกระทำของนายแล้วหรือยัง? มันสายเกินไปที่นายจะพูดอะไรแล้วล่ะ เมื่อคืนฉันบอกนายไปแล้วว่าฉันจะให้นายชดใช้เป็นสิบเท่าของสิ่งที่นายทำไว้กับฉัน”
แววตาของเมแกนฉายแววความเจ้าเล่ห์ “อยู่เฉย ๆ แล้วมองดูเธอกลายเป็นยาโอสถไปเถอะ”
แดร์ริลร่างสั่นสะท้านเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาเกือบจะเป็นลมล้มตึงไป
ควีนนี่ถูกพาเข้าไปใกล้กับหม้อต้มน้ำอมฤต อุณหภูมิสูงที่แผดเผาทำให้ผมที่ปรกหน้าผากของเธอม้วนงอ และใบหน้าที่บอบบางของเธอก็แดงซ่าน
“เมแกน ฉันขอร้องล่ะ ฉันขอร้อง!”
แดร์ริลทรุดตัวลง เขาคุกเข่าลงกับพื้นและหมอบคำนับเมแกน เขาต้องการวิงวอนขอความเมตตา
แต่ทว่าเมแกนกับเย้ยหยันและไม่สนใจเขา
“ไม่อับอายบ้างหรือไง?”
ร่างอันทรงเสน่ห์ได้ก้าวออกมาจากเงามืดท่ามกลางลูกศิษย์ของสำนักง๊อไบ๊ เธอคือ แฟนนี่ วิทแชม น้องสาวของเมแกน!
เมแกนมีความสัมพันธ์ที่ดีกับแฟนนี่ ก่อนที่เธอจะกลายเป็นประมุขสำนัก แฟนนี่เป็นผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งที่สุดของเมแกน ตอนที่เธอบังคับให้ออโรร่าออกจากสำนักในระหว่างงานมิลเลนเนียมที่บ๊อไบ๊ และทำให้ตัวเธอเองกลายเป็นผู้สืบทอดคนต่อไป!
แฟนนี่เป็นคนที่เมแกนไว้ใจมากที่สุด หลังจากที่เธอกลายเป็นหัวหน้าพันธมิตร แฟนนี่เองก็พัฒนาขึ้นเช่นกัน เธอได้รับความเคารพมากขึ้นในสำนักง๊อไบ๊
“พี่สาวของฉันแสดงเจตนารมณ์ของเธอชัดเจนแล้ว ทำไมคุณยังดื้อดึงอยู่อีก ในฐานะผู้ชาย คุณก็เหมือนกับสูญสิ้นตายไปแล้วหลังจากที่คุณทำตัวลดต่ำลงเช่นนี้!” แฟนนี่จ้องไปที่แดร์ริลขณะที่เธอเยาะเย้ยเขาอย่างเย็นชา
ในขณะเดียวกันนั้นเอง เคนท์ก็เดินไปหาพวกเขาด้วยท่าทางที่ไม่พอใจและพูดว่า “ใช่ แดร์ริล นายควรประหยัดแรงไว้บ้างนะ ต่อไปก็เป็นตาของนายแล้ว!”
แดร์ริลไม่ได้สนใจพวกเขาสองคนเลย สายตากังวลจับจ้องไปที่เมแกน
แต่ทว่าเมแกนก็ไม่ยอมที่จะมองเขากลับ เธอสั่งอย่างเย็นชา “ใส่ควีนนี่ลงในหม้อต้มซะ!”
“ครับ!”
คนหลายคนจับควีนนี่ไว้และกำลังจะยัดเธอลงในหม้อกลั่นโอสถ
ควีนนี่ยังคงร้องไห้ไม่หยุด เธออยากที่จัขัดขืนแต่ก็ไม่มีเรี่ยวแรง ในขณะที่เธอรอรับชะตากรรมของเธอ
เธอก็หลับตาลงอย่างสิ้นหวัง
“น้องเล็ก!” แดร์ริลตะโกนอย่างสิ้นหวัง เขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกกรีดผ่าออกมา!
ควีนนี่อยู่ห่างจากหม้อกลั่นโอสถไม่ถึงครึ่งเมตร!
“โอ้!”
ตอนที่พวกเขากำลังจะผลักควีนนี่เข้าไปในหม้อกลั่นก็ได้มีแสงหนึ่งลำพุ่งผ่านมา! มันชนเข้ากับหม้อต้มน้ำอมฤต!
ตู้ม!
ประกายไฟกระจายออกไปทุกทิศทุกทาง หม้อต้มน้ำอมฤตแตกลงและพวกเขาก็ได้ยินเสียงคำราม
ในเวลาเดียวกัน ร่างทั้งห้าร่างก็ได้ลอยเข้ามาจากที่ไหนไม่ใกล้ไม่ไกลและเข้ามาสู่ในห้องโถง คนที่เป็นผู้นำกลุ่มแต่งกายด้วยชุดยาวสีขาว ซึ่งขับเน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอได้ดี
เธอคือสเตลล่า สาวน้อยคนโตของสำนักเกาะเพลิงน้ำแข็ง!
ร่างทั้งสี่ที่อยู่ข้างหลังเธอคือพี่ชายทั้งสี่คนของเธอ สี่พี่น้องสโคป
“แดร์ริล!”
สเตลล่าดีใจพร้อมพูดกับแดร์ริลว่า “ไม่ต้องตกใจ ฉันจะช่วยคุณเอง!”
ตอนที่สเตลล่าพูดเช่นนั้นเธอตื่นเต้นมาก ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ และเธอมีเสน่ห์จากแก้มสีเลือดฝาดของเธอมากซะจนบรรยายไม่ถูก
ตอนที่พวกเขาออกทะเลไปกับแดร์ริลได้เกิดพายุเข้าระหว่างทางกลับไปที่สำนักเกาะเพลิงน้ำแข็ง หลังจากที่พวกเขาแยกจากกัน สเตลล่าก็กระวนกระวายใจ เธอกลับไปยังแผ่นดินใหญ่พร้อมกับพี่ชายทั้งสี่ของเธอเพื่อตามหาเบาะแสของแดร์ริล
แดร์ริลเข้าร่วมนิกายเมธาสวรรค์และไปที่ทวีปโมอาน่าเหนือ ดังนั้นสเตลล่าจึงไม่อาจหาอะไรพบหลังจากที่เธอสืบเสาะหามาหลายวัน!
เมื่อสองวันที่แล้วได้เกิดปรากฏการณ์ประหลาดขึ้นในแดนมัชฌิม ชนชั้นสูงจากทุกทวีปเข้าร่วมการต่อสู้ที่ สำนักหยาดน้ำฟ้าจัดขึ้น แดร์ริลแพ้เมแกนในรอบการแข่งสุดท้าย และไม่ใช่แค่นั้น เมแกนยังสามารถจับตัวเขาเอาไว้ได้เช่นกัน
สเตลล่าได้ยินข่าวและกวาดตาไปจนสุดทางอย่างไม่ลังเล
สเตลล่ารู้สึกดีใจสุดขีดเมื่อในที่สุดก็มองเห็นแดร์ริล
เฮ้อ!
แดร์ริลเองก็รู้สึกโล่งใจเช่นกันที่เห็นสเตลล่า เขายิ้มและพยักหน้าให้เธอ
“ดูสิ น้องเล็ก! ผู้ชายของน้องเล็กเกือบจะกลายเป็นโอสถไปซะแล้ว!”
“โชคดีสินะที่เรามาทันเวลา!”
“ต้องขอบคุณข้าสิ! โชคดีที่ข้าหาน้องเขยของเราจนเจอ!”
“ใช่ ใช่! น้องเขยของเราถูกจับตัวไว้ ถ้าหากเราหาเขาไม่พบ น้องของเราก็คงจะกลายเป็นหม้ายในไม่ช้า!”
