คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1704
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1704
สี่พี่น้องสโคปเป็นคนพูดมาก พวกเขาไม่สนใจผู้คนมากมายที่อยู่รอบ ๆ ตัวพวกเขาเลยสักนิด และยังคงพูดคุยกันต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน
ใบหน้าอันละเอียดลออของสเตลล่าเปลี่ยนเป็นสีแดงแปร๊ด เธอกระทืบเท้าและบ่นพึมพำ “หุบปากนะ!”
เธอรู้สึกอายกับพี่ชายทั้งสี่คนของเธอ มีคนเยอะแยะอยู่ตรงนั้น แต่พวกเขายังคงพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดอยู่นั่นแหละ
โอ้…
เซลีนขมวดคิ้ว เธอมองเขม็งไปที่แดร์ริลแล้วก็มองไปที่สเตลล่า เธอรู้สึกสับสนอยู่มาก
‘คนพวกนี้เป็นใครกัน?’
‘ทำไมพวกเขาถึงเรียกแดร์ริลว่าน้องเขยล่ะ?’
ในขณะเดียวกันนั้นเอง เมแกนก็ขมวดคิ้วอย่างแรง พร้อมกับมองไปที่สี่พี่น้องสโคปอย่างเย็นยะเยือก
‘ทั้งสี่คนนี้แต่งตัวเหมือนคนบ้านนอก พวกเขาคงไม่เคยเห็นโลกภายนอกเป็นแน่ พวกเขาได้ทำลายหม้อกลั่นโอสถของฉัน พวกเขาวอนหาที่ตายแล้ว!’
“ท่านพี่! เร็วเข้าสิ! แก้มัดให้แดร์ริล!”
สเตลล่าพุ่งตัวเข้าไปหาแดร์ริลหลังจากที่เธอสั่งพี่ชายทั้งสี่คนของเธอแล้ว
สี่พี่น้องทั้งตอบตกลงก่อนที่จะเริ่มลงมือ!
“น้องเขย ข้าจะช่วยเจ้าเอง!”
“ข้าจะทำเอง!”
“ไปให้พ้นเลย ข้าน่ะช่วยชีวิตคนเก่งที่สุดแล้ว!”
“ฝันไปเถอะ! ล่าสุดน้องเขยขอให้เจ้ากลับไปที่วังและช่วยใครสักคน แต่เจ้ากลับช่วยจักรพรรดินีที่รำคาญนั่นมา!”
ในขณะที่พวกเขากำลังทะเลาะกัน สี่พี่น้องก็เดินเข้าไปหาแดร์ริล
ตอนนั้นเมแกนได้ให้สัญญาณ และผู้บ่มเพาะต่างก็ชักดาบออกมาในทันทีและยืนตรงหน้าแดร์ริลเป็นแถวแนวกั้น
สี่พี่น้องหยุดอยู่กับที่ สีหน้าของพวกเขาต่างก็ดูเคร่งขรึม
ฝ่ายตรงข้ามมีคนเป็นจำนวนมาก มันช่างเป็นสถานการณ์ที่ยากจะรับมือ
สเตลล่าเองก็ตื่นตระหนกเช่นกัน พวกเขาไม่เพียงแค่ต้องเผชิญกับคู่ต่อสู้เยอะขนาดนี้ แต่เมแกนยังเป็นผู้บ่มเพาะระดับเทพยุทธอีกด้วย พวกเขามีจำนวนคนมากกว่า มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะช่วยแดร์ริล และพาเขาหนีออกไปได้สำเร็จ
แต่อย่างไรก็ตาม แดร์ริลได้เคยช่วยชีวิตเธอไว้ครั้งหนึ่ง และทั้งคู่ก็ได้หมั้นหมายกันแล้ว แม้ว่าเธอจะไม่สามารถช่วยเหลือแดร์ริลไว้ได้ แต่เธอก็เต็มใจที่จะตายไปพร้อมกับเขา
สเตลล่ากัดริมฝีปากของเธอและพูดว่า “ท่านพี่ หนีไปซะถ้ามีโอกาส ทิ้งแดร์ริลกับฉันไว้เถอะ”
เมแกนหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอไม่สามารถซ่อนสีหน้าที่ดูถูกเย้ยหยันบนใบหน้าของเธอไว้ได้ “พวกเธอคิดว่าแค่คนไม่กี่คนอย่างพวกเธอจะสามารถช่วยพวกเขาไว้ได้เหรอ? ยอมแพ้และยอมจำนนซะเถอะ!”
เมแกนยกมือที่นุ่มลื่นราวกับหยกของเธอขึ้นและกำลังจะสั่งให้คนของเธอทำตามคำสั่ง!
“แดร์ริล นายตายหรือยังน่ะ?”
ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องแผ่วเบาดังกึกก้องมาจากเส้นขอบฟ้าที่อยู่ไกล ๆ ทุกคนต่างตกตะลึงพร้อมกับมองไปยังทิศทางนั้น!
พวกเขาเห็นคนนับหมื่นอยู่บนเนินเขา คนเหล่านั้นเคลื่อนที่เข้าหากระท่อมราวกับกระแสน้ำ! คนเหล่านั้นสวมชุดเกราะสีเงิน และถือหอกยาวอยู่ในมือ พวกเขาคือราชองครักษ์จากโลกใต้เมฆี ผู้หญิงรูปร่างผอมบางนำทัพอยู่ และเธออยู่ในชุดยาวสีม่วง เธอดูเย็นชาและมีเสน่ห์มาก นั่นคือควินซี!
‘เวรเอ๊ย! ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ?’
แดร์ริลตกตะลึงไป! เขากำลังสับสนงุนงง!
‘อะไรนะ? ควินซีจากโลกใต้เมฆงั้นเหรอ?’
ชนชั้นสูงของสำนักต่าง ๆ ตกตะลึง! สายตาของพวกเขาหันไปทางควินซี แล้วพวกเขาก็พูดอะไรไม่ออก!
มีใครในเก้าทวีปบ้างที่ไม่เคยได้ยินชื่อควินซี? เธอเป็นน้องสาวของจักรพรรดินีแห่งโลกใต้เมฆี เธอมีสถานะอันสูงส่ง เธอรับใช้เพียงแค่คนคนเดียว และเธอก็มีคนนับหมื่นที่ขึ้นตรงกับเธอ แล้วเธอก็ยังทรงพลังมากทั้งในแง่ของระดับการบ่มเพาะและความแข็งแกร่ง
‘เธอมาที่นี่เพื่อมาช่วยแดร์ริลเหรอ?’
มีข่าวลือว่าแดร์ริลเป็นเจ้าชายแห่งโลกใต้เมฆี ซึ่งนั่นเป็นความจริงสินะ!
‘ดูเหมือนจะเป็นความจริงสินะ!’
เมแกนเองก็ตกใจเช่นกัน ใบหน้าที่สวยงามของเธอมีสีหน้าขับข้องใจ
เธอไม่สะทกสะท้านกับสเตลล่าและพี่ ๆ ของเธอ แต่ควินซีไม่ใช่คนที่เธอจะสามารถรับมือได้ง่ายดายขนาดนั้น
‘ควินซี่มาที่นี่เพื่อช่วยแดร์ริล! หรือว่าเขาจะเป็นพระสวามีของเธองั้นเหรอ?’
ความรู้สึกขุ่นเคืองท่วมท้นอยู่ในใจของเมแกน
‘นี่แดร์ริลมีผู้หญิงกี่คนกันเนี่ย? ถ้าเขายอมรับผู้หญิงได้มากมายขนาดนี้ ทำไมเขาถึงไม่ยอมรับฉันในตอนนั้นล่ะ?’
