คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1706
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1706
“ไม่มีทาง! เป็นไปไม่ได้!”
“เขาอาจจะเป็นพระราชสวามีแห่งโลกใต้เมฆีก็จริงอยู่ แต่เขาก็เป็นสามีของน้องสาวของพวกเราด้วย ข้าไม่อนุญาตให้เจ้าพาเขาไปแน่ ๆ !”
พี่ชายทั้งสี่มีปฏิกิริยาโต้ตอบและรีบเข้าไปขัดขวางราชองครักษ์
ควินซีขมวดคิ้วและโวยวาย “ออกไปให้พ้น!”
เธอรู้สึกกังวลและโกรธมาก เธอรู้สึกอายที่มีคนตั้งมากมายรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับแดร์ริล เธอไม่ต้องการอธิบายอะไรอีกแล้ว เธอเพียงต้องการออกจากที่เกิดเหตุนี่พร้อมกับแดร์ริลให้เร็วที่สุด
สี่พี่น้องสบตากันแล้วก็ส่ายหัวพร้อมกัน พวกเขาทั้งสี่คนเป็นคนเรียบง่ายและตรงไปตรงมา และพวกเขาไม่มีไหวพริบในการจัดการกับคนอื่น แต่พวกเขาต่างก็เป็นคนมีหลักการมาก ๆ สิ่งที่พวกเขารู้ก็คือแดร์ริลเป็นสามีของน้องสาวของพวกเขา และพวกเขาก็ได้ผ่านพิธีแต่งงานมาแล้ว ดังนั้นไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็ไม่ยอมให้ใครมาพาตัวแดร์ริลไปเป็นแน่
“ฉันให้คุณพาเขาไปไม่ได้หรอก” สเตลล่าก้าวมาข้างหน้าและสบตาเข้ากับสายตาของควินซี่ น้ำเสียงเธอฟังดูหนักแน่น “แดร์ริลเป็นสามีของฉัน ดังนั้นเขาจะไปกับฉัน”
ถึงแม้ว่าสเตลล่าจะรู้ว่าแดร์ริลเป็นพระสวามีแห่งโลกใต้เมฆี แต่เธอก็เห็นว่าเจ้าหญิงไม่มีความรู้สึกใด ๆ ต่อเขาเลย ควินซีไม่เคยแลแดร์ริลถ้าหากเธอจะพาเขาหนีไปก็ตาม
คำพูดของสเตลล่ายิ่งกระตุกความรู้สึกของควินซี ร่างทรงเสน่ห์ของเธอปล่อยออร่าอันตรายออกมาขณะที่เธอจ้องไปที่สเตลล่า “นี่เธอกำลังจะแย่งสามีไปจากฉันงั้นเหรอ? เธอรู้ไหมว่าจะมีบทลงโทษอะไรรอเธออยู่น่ะ?”
สเตลล่าไม่ตอบ แต่ใบหน้าที่สวยงามของเธอดูมุ่งมั่นแน่วแน่ เธอจะไม่ขยับไปไหน ควินซีจะไม่มีวันพรากแดร์ริลไปจากเธอได้!
ผ่านไปสักพัก บรรยากาศก็เริ่มมืดมนลงเพราะดูเหมือนว่าอากาศจะเต็มไปด้วยกลิ่นดินปืน
โว้ว!
เมแกนและชนชั้นสูงจากสำนักต่าง ๆ ของจักรวาลโลกเฝ้าดูสถานการณ์นี้ด้วยความสนใจอย่างมาก
‘นี่ควินซีและสเตลล่ากำลังจะสู้กันเพื่อสามีของพวกเธอกันงั้นเหรอ?’
ริมฝีปากของเมแกนแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา เธอคิดว่าสเตลล่าและควินซีมาที่นั่นเพื่อช่วยเหลือแดร์ริล และเธอก็กังวลว่ามันจะเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะต้องจัดการกับสองคนนั้น แต่ทว่าเมแกนกลับรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าควินซีและสเตลล่าจะเริ่มต่อสู้กันเองแทนที่จะร่วมมือกันเพื่อสู้กับเธอ
เมแกนชำเลืองมองแดร์ริล ‘ดูสิ่งที่นายทำสิ ไปพัวพันกับผู้หญิงมากมายขนาดนั้น ตอนนี้นายคงกำลังรู้สึกเจ็บใจสินะ!’
เวรเอ๊ย!
สถานการณ์เช่นนี้ทำให้แดร์ริลตะลึงงัน
เขายิ้มอย่างขมขื่นให้กับควินซีและสเตลล่า “ควินซี่ สเตลล่า เราเป็นพวกเดียวกันนะ อย่าเป็นศัตรูกันเลย ทำไมเราไม่ไปด้วยกันล่ะ?”
“ไม่!”
ควินซีขัดจังหวะเขาอย่างเยือกเย็นอย่างไม่ลังเล “วันนี้นายต้องมากับฉัน จะไม่มีใครหยุดฉันได้!”
สเตลล่าเองก็หนักแน่นเช่นกัน เธอพูดเบา ๆ ว่า “คุณสามี คุณได้รับบาดเจ็บอยู่ ฉันจะต้องช่วยคุณให้ได้ ไม่ต้องกังวลไป ฉันจะดูแลคุณอย่างดีเลยและช่วยให้คุณมีกำลังกลับคืนมาให้ได้”
เสียงของเธอไม่ดังมากนัก แต่เธอก็มุ่งมั่นแน่วแน่
เอ่อ…
แดร์ริลอ้าปากค้าง เขาพูดไม่ออกและรู้สึกสับสน ผู้หญิงสองคนมาที่นี่เพื่อช่วยเขา แต่พวกเธอกลับเริ่มทะเลาะกันเอง
เขากำลังงุนงง ทำไมผู้หญิงสองคนที่มีจุดประสงค์เดียวกันคือการช่วยเขาและพาเขาไปถึงได้ไม่ลงรอยกันล่ะ?
สี่พี่น้องยืดอกขึ้นและตะโกนใส่ควินซี
“นี่ เจ้าเป็นองค์หญิงคนโตแห่งโลกใต้เมฆีแล้วยังไงล่ะ?”
“นั้นสิ! เจ้าคิดจะรังแกเราแค่เพราะว่าเจ้ามาพร้อมกับจำนวนคนที่เยอะแบบนี้น่ะรึ? เจ้าคิดว่าจะแย่งสามีของคนอื่นได้งั้นรึ?”
“ควินซี ถึงเจ้าจะมีคนจำนวนมาก แต่เราก็ไม่กลัวหรอก ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร ก็ไม่มีทางที่จะพาน้องเขยของเราหนีไปได้!”
ปรมาจารย์และน้องสาวของพวกเขาเป็นสองคนที่พวกเขารักที่สุด พวกเขาไม่สนใจกับความยากลำบากตราบเท่าที่น้องสาวของพวกเขามีความสุข
“พวกนายรนหาที่ตายซะแล้ว!” ใบหน้าสวยของควินซีเย็นยะเยือกทันที เธอขี้เกียจเกินกว่าจะพูดคุยเรื่องไร้สาระต่อไป ดังนั้นเธอจึงโบกมือที่เหมือนราวกับหยกของเธอขึ้น “จัดการพวกเขาซะ!”
ในฐานะเจ้าหญิงองค์โตแห่งโลกใต้เมฆี เธอได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพเสมอมา แต่สเตลล่าและพี่ชายทั้งสี่คนของเธอท้าทายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า พวกเขาขุดหลุมศพของตัวเองเสียแล้ว
หลังจากที่ควินซีออกคำสั่ง เหล่าราชองครักษ์ของโลกใต้เมฆีทั้งหมดก็ล้อมสเตลล่าและพี่ชายของเธอเอาไว้
