คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1720
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1720
แดร์ริลถอนใจและพยักหน้าเมื่อเขารู้ว่าเซลีนไม่ยอมอ่อนข้อให้แน่
“งั้นก็ได้ ระวังด้วยล่ะ”
หากว่าเป็นคนอื่นแดร์ริลไม่มีทางฟังคำแนะนำแน่ ๆ แต่ว่าเขานับถือเซลีนที่เป็นอาจารย์ของควีนนี่
หลังจากนั้นแดร์ริลก็หันหลังและเดินออกไปด้านข้าง เขานั่งลงพร้อมหลับตาเพื่อพักสมองพร้อมกับตั้งสมาธิฟังเสียงการเคลื่อนไหวรอบด้าน
เฮ้อ!
เซลีนถอนใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าแดร์ริลเป็นสุภาพบุรุษและหันหลังให้เธอ เซลีนยิ้มเล็กน้อยอย่างพอใจ เธอเองก็ต้องเปิดเผยร่างกายเช่นกันขณะที่ช่วยควีนนี่ดึงเอาพลังรุนแรงนั้นออกมา
ฟึ่บ
เซลีนนั่งขัดสมาธิลงและรวบรวมพลังภายใน เธอเริ่มที่จะดึงพลังที่อันตรายนั้นออกมา
เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ไม่มีเสียงใดมาจากในป่ายกเว้นเสียงของพลังภายในที่เพิ่มขึ้น
ขณะที่เวลาผ่านไป แดร์ริลก็ยังคงนั่งอย่างเป็นสุภาพบุรุษ เขาไม่หันกลับไปมองด้านหลังเลย
“อั่ก…”
ผ่านไปสักพักแดร์ริลก็ได้ยินเสียงร้องอย่างทรมานดังขึ้นด้านหลังเขา มันฟังดูเจ็บปวดมาก
เป็นเสียงของเซลีน!
‘เกิดอะไรขึ้น?’
แดร์ริลตกใจดังนั้นเขาจึงผุดลุกขึ้น
“พี่เขยคะ พี่เขย เร็วเข้า”
เสียงอ่อนแรงของควีนนี่เรียกเขา เธอกำลังร้อนรนมาก
แดร์ริลไม่รีรอที่จะหันไปมองทันที
ซี๊ด
แดร์ริลสูดลมหายใจเย็นเยียบเข้าปอด เขาตะลึงไป
ควีนนี่นั่งพิงต้นไม้อยู่ เธอดูดีกว่าก่อนหน้าแต่ว่ายังถือว่าอ่อนแออยู่ ส่วนเซลีนนอนขดตัวอยู่บนพื้นหญ้าข้าง ๆ ควีนนี่ ร่างเธอชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ ใบหน้างามของเธอแดงก่ำและร่างกายก็สั่นเบา ๆ ไม่หยุด คิ้วคู่สวยของเธอขมวดแน่นราวกับว่าเธอกำลังเจ็บปวดอยู่
ให้ตายสิ นี่เป็นสัญญาณของอาการคลุ้มคลั่งธาตุไฟเข้าแทรก!
อั่ก
พลังของเซลีนยังฟื้นตัวกลับมาไม่เต็มที่ แต่เธอก็ยังยืนกรานที่จะดึงพลังรุนแรงอันตรายออกมาจากร่างควีนนี่ ดูเหมือนว่าพลังร้ายในตัวควีนนี่เองก็ยังดึงออกมาได้ไม่หมด และเซลีนก็กำลังทรมานจากผลกระทบเช่นกัน จะทำไปเพื่ออะไรเนี่ย?
แดร์ริลถอนใจและเดินเข้าไปหาเธอช้า ๆ
สถานการณ์ตรงหน้าเขาชัดเจนมาก หากว่าเซลีนมีพลังแข็งกล้าเต็มที่เหมือนปกติ เธอต้องสามารถช่วยควีนนี่ดึงพลังของแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์ออกมาได้อย่างไม่มีปัญหา แต่ว่าพลังภายในของเธอนั้นยังฟื้นคืนไม่เต็มที่ ดังนั้นพลังของแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์จึงทำร้ายเธอหลังจากที่เธอฝืนบังคับดึงมันออกมา
นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นหากว่าคนผู้นั้นทำอะไรเกินตัวไป
เซลีนรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยเพราะเธอรู้สึกได้ว่าแดร์ริลกำลังจ้องอยู่ ในฐานะของนักเปียโนผู้ทรงเกียรติไม่มีใครในโลกนี้กล้าจะจ้องมองร่างกายเธอไม่วางตาอย่างนี้แน่
แต่ว่าตอนนี้เธอก็ไม่สนใจอีกแล้ว แกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์นั้นแข็งแกร่งเกินไป เธอกำลังอยู่ระหว่างความเป็นความตายแล้ว
“พี่เขย พี่ต้องหาทางช่วยอาจารย์ของฉันนะ” ควีนนี้ร้อนใจและเธออ้อนวอนขอร้องแดร์ริลอย่างจริงจัง
เซลีนนั้นใจดีกับควีนนี่มานานหลายปี ดังนั้นควีนนี่จึงไม่อยากให้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเธอ
อืม
แดร์ริลพยักหน้าและส่งสายตาปลอบโยนควีนนี่
จากนั้นแดร์ริลก็เข้าไปหาเซลีนช้า ๆ และกระซิบว่า “อย่าตระหนกไป ผมจะใช้เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินช่วยย้ายแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์ออกจากร่างของคุณเอง”
“คุณ”
เซลีนกัดริมฝีปากอย่างกระวนกระวาย “อย่าเข้ามานะ ฉันยังทนได้”
ดวงตาเซลีนกระตุกสีหน้าสับสนขณะที่เธอพูดเช่นนั้น เวลาเดียวกันเซลีนก็รู้สึกอายและพยายามหลบสายตาของแดร์ริล
เซลีนคิดว่าเธอสามารถช่วยควีนนี่จัดการแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์ได้เพื่อที่ว่าแดร์ริลจะได้ไม่ต้องแตะต้องควีนนี่ เธอไม่คาดคิดว่าตัวเองจะล้มเหลวหมดท่าแบบนี้
อาการของควีนนี่ดีขึ้นเล็กน้อย แต่เซลีนนั้นต้องทรมานจากผลกระทบของแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์ หากว่าเธอยอมให้แดร์ริลช่วยเธอดึงมันออกมาเขาก็จำเป็นที่ต้องแตะเนื้อต้องตัวเธอ
เซลีนนัั้นคงความบริสุทธิ์ไร้มลทินมาตลอด แล้วเธอจะยอมให้แดร์ริลแตะต้องได้อย่างไร?
