คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1739
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1739
“หมดแล้วเหรอ?”
หยางเจียนกะพริบตาด้วยความไม่เชื่อ เขาถามฉางเอ๋อว่า “แล้วพระองค์จะทอธิบายคำบนแท่นหยกเหล่านี้ว่าอย่างไร?”
ฉางเอ๋อโกรธมากจนหยุดเดิน “ก็ข้าบอกเจ้าไปแล้ว ข้าไม่รู้ ข้าไม่รู้!”
‘หยางเจียนเป็นบ้าหรือเปล่า? ทำไมเขาถึงยังยืนยันว่าข้าเป็นต้นเหตุที่ทำให้สามีข้าตายด้วย?’
เฮ้อ!
หยางเจียนหายใจเข้าลึก ๆ และส่ายหัว “ถ้าเป็นเช่นนั้น กระหม่อมต้องขอประทานอภัยจากพระองค์ด้วยจริง ๆ กระหม่อมมีสิทธิ์ที่จะกักขังพระองค์ไว้ในคุกในขณะที่พวกเรากำลังสอบสวนเรื่องนี้”
หยางเจียนมองไปรอบ ๆ ห้อง ดูเหมือนว่าเขาถูกห้องล้อมไปด้วยจิตวิญญาณที่อาฆาตร้าย เสียงเย็นชาของเขาแผ่ซ่านไปทั่วห้อง “กฎมีไว้ปฏิบัติตาม การสิ้นพระชนม์ของฝ่าบาทเป็นเรื่องสำคัญ เราทุกคนล้วนได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากฝ่าบาท ดังนั้นทุกคนต้องสนับสนุนการตัดสินใจของข้า”
“การที่เคยได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากฝ่าบาทมาแล้ว พวกเจ้าจงเข้าใจและสนับสนุนการตัดสินใจของข้า ข้าจะลงมือฆ่าใครก็ตามที่ฝ่าฝืนคำสั่งของข้า!”
ฉึ่บ!
ในประโยคสุดท้ายของเขา ลมปราณที่ทรงพลังก็แผ่ออกมาจากหยางเจียนและกวาดไปทั่วทุกคนที่มองดูอยู่
ซี้ด!
ทุกคนสูดอากาศเย็น ๆ เข้าไปเต็มปาก พวกเขาต่างก็รู้สึกไม่พอใจ
หยางเจียนถูกเรียกว่าสุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลางและจักรพรรดิโฮ่วอี้ก็ได้มอบตำแหน่งแม่ทัพผู้อยู่ยงคงกระพันให้กับเขา เขามีสถานะสูงส่งในทวีปโมอาน่าเหนือและเขาก็แข็งแกร่งมาก ใครจะกล้าขัดขืนเขาในเมื่อเขาจริงจังขนาดนั้น?
อึก!
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง แดร์ริลก็กลืนน้ำลายอย่างประหม่า เขาตกใจมากจนพูดไม่ออก
บ้าไปแล้ว!
เป็นสิ่งที่คาดการณ์ไว้แล้วจากยอดปรมาจารย์เอ้อหลาง ท่าทีเผด็จการของเขานั้นน่ากลัวมาก มีข่าวลือว่า หยางเจียนไม่อาจทนต่อความผิดได้เลยแม้แต่น้อย ตราบใดที่เขาคิดว่ามันถูกต้อง เขาจะทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อให้มันถูกต้อง ถึงขนาดที่เขากล้าจับจักรพรรดินีเข้าคุกด้วยซ้ำ ดูเหมือนว่าข่าวลือนั้นจะมีความจริงอยู่บ้าง
“นี่เจ้า-”
ฉางเอ๋อตกใจมากจนตัวสั่นและชี้ไปที่หยางเจียน เธอโกรธจนพูดไม่ออก
‘หยางเจียนช่างบังอาจเกินไปแล้ว ไม่เพียงแต่เขาจะใส่ร้ายว่าข้ามีความสัมพันธ์กับจูปาเจี๋ย แต่เขายังอยากที่จะยัดข้าเข้าคุกด้วยน่ะรึ?’
“หยางเจียน!”
เอ้อไหลคำราม “เจ้าบังอาจใส่ร้ายและลบหลู่จักรพรรดินี และตอนนี้เจ้ากำลังพยายามทำมันไปต่องั้นรึ? ข้าจะฆ่าเจ้า ไอ้กบฏทรยศ!”
แววตาของเอ้อไหลเป็นประกายด้วยความโกรธในขณะที่เขาพุ่งตัวเข้าใส่หยางเจียน!
ทุกคนตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น!
‘เวรแล้ว! พวกเขาจะสู้กันงั้นเหรอ?’
ในขณะเดียวกันนั้นเอง แดร์ริลก็ตื่นเต้นมาก
เขากำลังสงสัยว่าเขาจะลองพยายามหลบหนีตอนที่เกิดการต่อสู้ขึ้นดีไหม
“ชายผู้นี้ช่างกล้าหาญแต่ก็อ่านง่ายเกินไป!”
หยางเจียนไม่สะทกสะท้านใด ๆ แม้ในตอนที่เอ้อไหลกำลังโจมตีเขา เขาเพียงแค่ตะคอกกลับ พลังภายในของเขากำลังพลุ่งพล่าน แล้วเขาก็จับกระบี่สองคมสามแฉกของเขาแน่นเพื่อรับการโจมตีของเอ้อไหล!
เคร้ง!
กระบี่สองคมสามแฉกปะทะกับค้อนยักษ์ ทุกคนได้ยินเสียงดังก้องโลกที่ทำให้ห้องสะเทือนอย่างรุนแรง จากนั้นพวกเขาก็เห็นเอ้อไหลสะดุดถอยหลังไปสองสามก้าว!
เลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา
แม้ว่าเอ้อไหลจะเป็นที่รู้จักในเรื่องความกล้าหาญ แต่หยางเจียนก็มีพลังที่เหนือกว่า
ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็เป็นยอดปรมาจารย์เอ้อหลางที่มีชื่อเสียง เอ้อไหลไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
เฮือก!
ทุกคนอ้าปากค้างเมื่อเอ้อไหลรับการโจมตีนั้น
ทรงพลัง
แข็งแกร่งมาก!
ไม่มีใครแปลกใจที่ยอดปรมาจารย์เอ้อหลางสามารถทำร้ายเอ้อไหลได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
“เอ้อไหล!”
ฉางเอ๋อตัวสั่นและอุทานเสียงดัง เอ้อไหลปกป้องเธอมานานหลายปี และเธอชื่นชมในความภักดีของเขา เธอเกือบจะสิ้นสติเมื่อเธอเห็นว่าเขาทนทุกข์ทรมานแค่ไหน!
ฉางเอ๋อจ้องมองไปที่หยางเจียนอย่างเย็นชา “หยางเจียน เจ้าบังอาจเกินไปแล้ว เจ้ายังบังอาจกล้าโจมตีคนของข้า!”
เธอยืนขึ้นปกป้องเอ้อไหลตรงหน้า
“พระมเหสีฉางเอ๋อ!”
เขารู้สึกประทับใจและก็โกรธมาก ในฐานะผู้ใต้บังคับบัญชา เขาจะปล่อยให้ฉางเอ๋อปกป้องเขาได้อย่างไรกัน?
เอ้อไหลคำรามและเดินอ้อมฉางเอ๋อไป จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าหาหยางเจียนอีกครั้ง!
“โง่เสียจริง!”
หยางเจียนตะคอกอย่างเย็นชา เขาพุ่งตัวอย่างว่องไวราวกับแสง เขายกฝ่ามือขึ้นแล้วอัดการโจมตีอีกครั้งไปที่เอ้อไหล!
การโจมตีนั้นเหมือนฟ้าร้องและร่างอันกำยำของเอ้อไหลก็ดูราวเหมือนกับว่าวขาดรุ่ย ร่างของเขากระเด็นไปไกลกว่าสิบเมตร เขากระอักเลือดออกมาหลายรอบ
