คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1762
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1762
”เปิดโปง?”
วอลเตอร์ไม่ได้ตื่นตระหนกแต่อย่างใดและหัวเราะออกมาเบา ๆ “คุณลาน่า คุณคงล้อเล่นสินะ ผมแค่พาคุณมาที่นี่เพื่อมานอนพัก ผมไม่ได้จะทำอะไรให้คุณสักหน่อย คุณจะเปิดโปงผมเรื่องอะไรกันล่ะ?”
ลาน่าหน้าแดงก่ำเมื่อได้ยินเช่นนั้นและจู่ ๆ ก็พูดอะไรไม่ออก
วอลเตอร์พูดถูก เขาแค่วางยาใส่ในไวน์แต่ยังไม่ได้ทำอะไรกับจีเซลล์หรือเธอเลย ยังไม่มีอะไรที่หลักฐานที่ชัดเจนดังนั้นพวกเธอจึงไม่สามารถทำอะไรเขาได้
วอลเตอร์พูดต่ออย่างช้า ๆ เมื่อเห็นปฏิกิริยาของลาน่า “คุณลาน่า ไม่ต้องกังวล ผมไม่ได้วางยาแค่ของจีเซลล์เท่านั้นหรอกนะ แต่ยังมีในไวน์ของคุณด้วย ผมเดาว่ามันน่าจะออกฤทธิ์ได้แล้วนะตอนนี้”
ฟึ่บ!
สีหน้าของลาน่าเปลี่ยนไปหลังสิ้นคำพูดสุดท้ายของเขา เพราะเธอรู้สึกได้ว่าร่างกายของเธออ่อนแรงลงและออกแรงอะไรไม่ได้เลย
“วอลเตอร์ ฮาร์ท นี่คุณ…”
ตอนนี้ลาน่าโกรธและอับอายอย่างมากพร้อมกับกัดริมฝีปากแน่น “คุณมันเลวทรามจริง ๆ !”
เธอบริสุทธิ์ในวงการบันเทิงมาตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ เธอไม่เคยมีข่าวลือและไม่เคยแลกเปลี่ยนเซ็กส์กับการเป็นที่โปรดปรานของวงการบันเทิงเหล่านั้น แต่ทว่าเธอเองก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะตกไปอยู่ในเงื้อมมือของวอลเตอร์ได้
“จุ๊ ๆ ไม่แปลกใจเลยที่คุณเป็นแนวหน้าที่โด่งดังได้ขนาดนี้ คุณทั้งเซ็กซี่และก็น่าดึงดูดถึงแม้ว่าคุณจะกำลังโกรธอยู่ก็ตามเถอะ คืนนี้ผมคงจะต้องมีพวกคุณแล้วล่ะ”
คำตำหนิของลาน่าไม่ได้ส่งผลต่อวอลเตอร์เลยสักนิด แต่ตรงกันข้าม เขายิ่งตื่นเต้นและคว้าตัวลาน่าไว้ในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น
ยาเริ่มส่งผลกระทบกับลาน่าจนเธอไม่สามารถออกแรงหรือหลีกหนีเขาไปได้ เนื่องจากข้อมือของเธอถูกจับเอาไว้อย่างแน่น
วอลเตอร์เดินเข้าไปใกล้เธอมากขึ้น จากนั้นเขาก็ดมเธอด้วยใบหน้าที่เคลิบเคลิ้ม “คุณนี่ตัวหอมจังเลยนะ!”
ลาน่าหน้าซีดเผือด เธออยากที่จะดิ้นหนีแต่ก็ไม่สามารถดิ้นหลุดจากข้อมือที่ถูกำจับไว้อย่างแน่นได้
“หยุดนะ!”
จู่ ๆ จีเซลล์ก็ทนไม่ได้อีกต่อไปในตอนที่เธอเห็นสถานการณ์เช่นนี้และตะโกนว่า “วอลเตอร์ ฮาร์ท ไอ้สัตว์ประหลาด ปล่อยลาน่านะ!”
ถึงแม้ว่าพวกเธอจะทำงานในวงการบันเทิงร่วมกันมานานหลายปี แต่ลาน่าก็เป็นครูในใจของจีเซลล์เสมอ
“โอ้?”
เมื่อวอลเตอร์ได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขาก็หันหน้าไปมองจีเซลล์ด้วยรอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์ “จีเซลล์ผู้งดงามของผม ทำไมคุณถึงกระวนกระวายใจจังล่ะ? หรือว่ายาออกฤทธิ์แล้วจนคุณรอไม่ไหวแล้วอย่างงั้นเหรอ? ไม่ต้องกังวลไป ผมไม่ได้ลืมคุณหรอก เดี๋ยวเข้าไปในห้องเราก็จะได้เล่นด้วยกันแล้วนะ ฮ่า ๆ”
วอลเตอร์ดูภูมิใจในตัวเองในขณะที่เขาพูดเช่นนั้นด้วยสายตาที่มุ่งร้าย
ดาราที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของวงการบันเทิงสองคนถูกเขาจัดการเรียบร้อย มันช่างน่าตื่นเต้นจริง ๆ
แต่ทว่าในตอนนั้นเอง ความสนใจของวอลเตอร์ได้ไปอยู่ที่จีเซลล์ในขณะที่เขาไม่ได้สนใจลาน่า
ลาน่ากัดริมฝีปากของเธอแน่นพร้อมกับหยิบขวดเล็ก ๆ ออกมาและเล็งไปที่ดวงตาของวอลเตอร์
ฟึ้ดด!
ในวินาทีต่อมา ก็มีหมอกถูกพ่นออกมา ซึ่งทำให้วอลเตอร์ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด จากนั้นเขาก็เปิดประตูรถพร้อมกับขยี้ตาก่อนที่จะลงเอยด้วยการกลิ้งลงไปกับพื้นและตะโกนต่อว่า
“อ๊ะ ตาฉัน! นังสารเลว! ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้แกแน่”
ลาน่าได้ใช้สเปรย์พริกไทยจริง ๆ สักที
ก่อนหน้านี้เธอมักจะถูกกลั่นแกล้งเสมอเมื่อสมัยที่ยังเป็นครูในโรงเรียนเพราะเหตุอันเนื่องมาจากรูปร่างหน้าตาของเธอ ภายหลังเมื่อเธอได้กลายเป็นดารา เธอมักเป็นที่จับจ้องจากผู้คนมากมายด้วยเจตนาที่ไม่ดีเท่าไหร่ แม้ว่าเธอจะมีบอดี้การ์ดอยู่เสมอ แต่เธอก็พกสเปรย์พริกไทยติดตัวไปด้วยตลอดเพื่อความปลอดภัย
เพียงแต่ว่าเธอยังไม่เคยมีโอกาสได้ใช้มัน ในที่สุดเธอก็ได้ใช้มันในครั้งนี้กับสัตว์ประหลาดอย่างวอลเตอร์
“จีเซลล์!”
ตอนนี้ลาน่าไม่สามารถคิดอะไรออก เธอไม่รู้ว่าเธอไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน แต่เธอก็สามารถดึงจีเซลล์ขึ้นมาและรีบลงจากรถแล้วก็วิ่งตรงไปยังในเมืองได้
