คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1768
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1768
ควีนนี่รีบเดินเข้าไปหาในทันทีและจับมือแดร์ริลไว้แน่น “ฉันไม่อยากไป ฉันอยากอยู่กับพี่”
แดร์ริลจะตกอยู่ในอันตรายร้ายแรงหากเขาต้องอยู่กับฉางเอ๋อผู้อารมณ์ร้ายคนนั้น เธอจะปล่อยให้แดร์ริลตกอยู่ในอันตรายคนเดียวได้อย่างไร?
แม้จะอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบ ๆ แต่เซลีนก็มีสีหน้าของความกังวลบนใบหน้าที่สวยงามของเธอเช่นกัน
แดร์ริลแตะมือของควีนนี่ พร้อมกับปลอบโยนเธอด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องกังวลนะ พวกเธอหนีไปกันก่อน พี่จะไปหาพวกเธอทีหลัง”
แดร์ริลมองเซลีนอย่างแน่วแน่เมื่อเขาพูดเช่นนั้น
“ไม่ พี่แดร์ริล-” ควีนนี่อยากจะพูด แต่เซลีนขัดจังหวะเธอ
เซลีนเดินไปจับมือควีนนี่และพูดเบา ๆ ว่า “เชื่อในตัวพี่เขยของเธอเถอะ พวกเราไปกันก่อน”
เซลีนมั่นใจว่าแดร์ริลไม่ใช่คนประเภทที่อวดดีหลังจากที่อยู่ด้วยกันมาระยะหนึ่ง หากเขาได้ให้คำมั่นกับเธอเมื่อไหร่ เขาจะต้องหาทางหนีเอาตัวรอดจากอันตรายไปได้อย่างแน่นอน
เซลีนดึงควีนนี่และเดินออกห่างไปพร้อมกับความคิดนั้นในหัว
ควีนนี่ไม่เต็มใจอย่างมากที่จะหนีไป แต่ก็ไม่อาจขัดคำสั่งปรมาจารย์ของเธอได้ ดังนั้นเธอทำได้เพียงบอกลาแดร์ริลอย่างไม่เต็มใจและหันหลังมองกลับไปทุก ๆ สองสามก้าวด้วยท่าทางที่น่าเวทนา
เฮ้อ!
แดร์ริลแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากที่เห็นร่างของเซลีนและควีนนี่ห่างออกไปก่อนจะหายเข้าไปในป่าในที่สุด
“เงื่อนไขที่สองคืออะไร?”
ริมฝีปากสีแดงของฉางเอ๋อขยับเมื่อเธออ้าปากเล็กน้อย ในขณะที่ใบหน้าที่ทำให้จักรพรรดิหวั่นไหวได้ยังคงเรียบเฉย
แดร์ริลยิ้มและพูดว่า “พระมเหสีฉางเอ๋อ เงื่อนไขที่สองคือคลายจุดสกัดให้กระหม่อมพะยะค่ะ พลังภายในของกระหม่อมถูกสกัดมานานเกินไปแล้ว จนทำให้ฉันรู้สึกทุกข์ทรมานมากจริง ๆ”
แดร์ริลทำหน้าเจื่อน ๆ เมื่อเขาพูดเช่นนั้น สิ่งแรกที่โทเฮงสุนทำเมื่อพวกเขาออกจากรูใต้ดินมาได้คือคลายจุดสกัดของฉางเอ๋อออก
ต้องบอกว่าฉางเอ๋อและโทเฮงสุนเป็นผู้บ่มเพาะระดับเทพยุทธ์ แดร์ริลจะตกอยู่ในอันตรายหากจุดสกัดของเขายังคงถูกปิดกั้นไว้อยู่ในขณะที่ยังคงอยู่กับพวกเขา ดังนั้นแดร์ริลจึงรู้ว่ามันคงจะปลอดภัยกว่าหากเขาได้พลังกลับคืนมา
ฉางเอ๋อขมวดคิ้วและครุ่นคิด แดร์ริลดูซื่อตรงแต่ก็ค่อนข้างเจ้าเล่ห์ จะเป็นอย่างไรหากหลังจากช่วยปลดจุดสกัดของเขาแล้ว เขาเกิดหลบหนีไปในขณะที่เธอไม่ทันระวังตัวล่ะ?
ฟึ่บ!
โทเฮงสุนไม่สามารถอดกลั้นได้อีกต่อไปในขณะที่ก้าวออกไปข้างหน้า พร้อมกับชี้ไปที่แดร์ริลและตะโกนว่า “นี่เจ้าน่ะ อย่าโลภมากนัก! การที่พระนางพาเจ้ามาด้วยก็ถือเป็นการแสดงความเมตตาต่อเจ้าแล้ว เจ้ายังต้องการที่จะฟื้นพลังของเจ้าอีกรึ? ฝันไปเถอะ!”
จากนั้นโทเฮงสุนก็พูดกับฉางเอ๋อว่า “พระมเหสี ชายคนนี้ช่างแปลกนักพะยะค่ะ พระองค์เองก็ทรงเห็นว่าเขาช่างเจ้าเล่ห์เพทุบายนัก อย่าให้เขาหลอกท่านได้เลยพะยะค่ะ”
‘ฮ่วย!’
แดร์ริลไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีเมื่อได้ยินเช่นนั้น
‘โทเฮงสุนช่างเหมือนหนูสกปรกจริง ๆ เขากล้าดีอย่างไรมาตัดสินคนอื่นจากรูปลักษณ์ภายนอก? ช่างน่าสนใจอะไรขนาดนี้!’
แดร์ริลไม่ได้สนใจที่จะต่อร้องต่อเถียงกับเขามากนัก หลังจากที่ครุ่นคิดสักพักแล้วก็พูดกับฉางเอ๋อด้วยน้ำเสียงที่จริงจังว่า “พระมเหสี การได้พลังกลับคืนมาถือว่าเป็นการดีในการช่วยล้างมลทินให้พระองค์ด้วยพะยะค่ะ พระองค์ทรงลองคิดดูสิ ถ้าหากกระหม่อมไม่มีพลัง กระหม่อมก็คงไปไหนไม่ได้ แล้วกระหม่อมจะช่วยพระองค์ได้ยังไงพะยะค่ะ?”
ก็ได้!”
ฉางเอ๋อครุ่นคิดอยู่สองสามวินาทีก่อนที่จะพยักหน้า เธอมองไปที่แดร์ริลและพูดว่า “ข้าช่วยเจ้าคลายจุดสกัดได้ แต่ถ้าหากเจ้าโกหกข้า ข้าจะไม่มีวันยกโทษให้เจ้า!”
จากนั้นฉางเอ๋อก็ยกมือขึ้นและกระทุ้งเข้าไปที่ร่างของแดร์ริลอย่างรวดเร็วเพื่อคลายจุดสกัดของเขาด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
ในตอนนั้นเอง โทเฮงสุนอยากที่จะหยุดเธอไว้แต่ก็สายเกินไปแล้ว
ฟิ้ว!
พวกเขารู้สึกได้ถึงรัศมีออร่าที่กระหึ่มมาจากในป่าใกล้ ๆ ในตอนที่จุดสกัดของแดร์ริลถูกปลดออก ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว!
