คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1783
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1783
ตึง
วินาทีนั้นเมแกนก็ไม่ลังเลที่จะคุกเข่าต่อหน้าจางจือ เธอมองเขาอย่างเคารพนับถือ “ฉันขอคารวะท่าน อาจารย์”
เมื่อพูดจบเธอก็โขกคำนับกับพื้นสามครั้ง
“ดีมาก” จางจือพอใจมากกับท่าทางของเธอและยิ้มพร้อมยกมือขึ้น “ดีมาก ยืนขึ้นเถอะ”
เขาไม่สามารถปกปิดความตื่นเต้นยินดีได้ เขาแหงนหน้าหัวเราะ “ฮ่าฮ่า ข้าไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันที่ข้าสามารถออกไปสู่โลกภายนอกได้อีกครั้งแถมยังมีลูกศิษย์ด้วย ฮ่าฮ่า ลิโป้หลังจากที่เจ้าขังข้าไว้นานหลายปี สุดท้ายเจ้าก็ต้องตายไปพร้อมความเสียใจ”
จางจือหัวเราะต่ออีกครู่ก่อนที่จะหยุด การกระทำของเขาก็เป็นที่เข้าใจได้ หลังจากที่โดนกักขังอยู่นานนับพันปีในที่สุดเขาก็ได้ปลดปล่อยอารมณ์ออกมา
จากนั้นเขาก็มองเอร่าอย่างจริงจัง “ศิษย์ข้า ข้าจะส่งมอบคัมภีร์พิสุทธิ์อมตะฉบับสมบูรณ์ให้เจ้าแล้ว เจ้าต้องจำให้ถ่องแท้ล่ะ”
เขาบอกกระบวนท่าต่าง ๆ โดยไม่เว้นไปสักคำ ในสายตาของจางจือ เอร่านั้นเป็นแค่สตรีและไม่เป็นภัยกับเขา
หลังจากที่เขาท่องกระบวนท่าออกมาแล้ว จางจือก็มองเอร่าอย่างรักใคร่ ศิษย์ของเขาไม่เพียงแค่งดงามแท่านั้นแต่เธอยังมีจิดใจดีงาม ทุกคนต่างก็ต้องรักเธอ
ตอนนั้นเอร่าตื่นตัวมากและเธอก็จดจำกระบวนท่าต่าง ๆ อย่างระมัดระวัง
เมื่อจางจือบอกกระบวนท่าสุดท้ายไปแล้ว เขาก็บอกกับเอร่าว่า “ศิษย์ข้า คัมภีร์พิสุทธิ์อมตะนี้ทั้งซับซ้อนและมีพลังแกร่งกล้า เจ้าไม่มีทางบ่มเพาะสำเร็จได้ในเวลาแค่วันสองวัน เจ้าต้องบ่มเพาะอยู่เสมอเข้าใจไหม?”
“เข้าใจค่ะ” เอร่าพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง
ต่อมาภายใต้การดูและของจางจือ เอร่าก็นั่งลงกับพื้นและเริ่มทำการบ่มเพาะ
ขณะเดียวกันที่โลกใหม่ เสนาบดีทั้งหลายต่างก็ยืนเรียงลำดับกันทั้งสองข้างของห้องโถงเปี่ยมพลัง ทุกคนดูนอบน้อมและจริงจัง
เจ้าศักดินาเคนนี่อยู่ในชุดคลุมมังกรสีทอง นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรกลางห้องโถง ใบหน้าของเขาคมเด็ดขาดดุจมีด ดูดุร้าย ทั้งร่างปล่อยกลิ่นอายที่กดข่มออกมาซึ่งเป็นเรื่องปกติของคนในราชวงศ์
ตอนนั้นเจ้าศักดินาเคนนี่ก็มองไปโดยรอบและกล่าวออกมานิ่ง ๆ ว่า “เสนาบดีทั้งหลาย พวกเจ้ามีแผนอะไรจงพูดออกมา”
สีหน้าของเจ้าศักดินาเคนนี่ดูสงบนิ่งยามที่พูดเช่นนั้น แต่ในใจเขามีโทสะเปี่ยมล้น
ตอนนี้ตระกูลคาร์เตอร์และสหายของแดร์ริลต่างก็โดนคุมขังอยู่นานกว่าเดือนแล้ว ในเดือนที่ผ่านมาทุกคนต่างก็ถูกสอบสวนและทรมาน ขณะเดียวกันราชวงศ์แห่งโลกใหม่ก็ไม่หยุดการปล่อยข่าวออกสู่โลกภายนอกเพื่อที่จะล่อให้แดร์ริลออกมาจากที่ซ่อน พวกเขารอให้แดร์ริลมาช่วยเพื่อนและครอบครัว จากนั้นพวกเขาก็จะฆ่าแดร์ริลซะ
แต่จนถึงตอนนี้แดร์ริลก็ยังไม่ปรากฏตัวซึ่งทำให้เจ้าศักดินาเคนนี่โมโหมาก ดังนั้นเขาจึงเรียกรวมบรรดาเสนาบดีทั้งหลายมาเพื่อหารือถึงแผนต่อไป
เมื่อเขาพูด ทุกคนในห้องโถงก็ต่างหันไปปรึกษากันทันที
“ฝ่าบาท กระหม่อมรู้สึกว่าเราไม่ควรรอแดร์ริลอีกแล้ว เขาไม่มาแน่”
“ใช่ แดร์ริลนั้นเจ้าเล่ห์มาก เขาอาจจะเดาได้ว่าฝ่าบาทจะไม่ลงมือทำอะไรกับคนที่โดนคุมขังอยู่แม้ว่าเขาจะไม่มาช่วยพวกนั้นก็ตาม เขาอาจจะไม่ได้รู้สึกถึงการคุกคามเท่าไรนัก กระหม่อมคิดว่าเราควรประหารพวกเขาทั้งหมดซะ”
“ไม่ได้ หากว่าเราฆ่าพวกนั้นไป แดร์ริลก็ไม่มีทางออกมาแน่ อย่าลืมสิว่าเป้าหมายของฝ่าบาทคือการล่อแดร์ริลออกมาจากที่กบดาน การฆ่าพวกนั้นไม่ได้ผลแน่”
“จริงด้วย ประเด็นสำคัญที่เราต้องคำนึงคือแดร์ริล…”
ตอนนั้นทุกคนต่างก็มีความคิดเห็น พวกเขาแต่ละคนต่างก็ออกหน้าสนับสนุนความคิดของฝ่ายตน ซึ่งนำไปสู่การโต้เถียงที่ดุเดือดในโลกใหม่
ปัง
