คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1785

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1785

อากาศในวันนั้นดีเพราะพระอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้า แต่บรรยากาศที่ภูเขาสำนักง้อไบ๊นั้นกลับอึมครึมมืดหม่น

แอมโบรสนำกองทหารหลวงของเขามาที่ตีนเขาของสำนักง้อไบ๊และให้พวกทหารตั้งค่ายขณะที่รอให้ตัวเขานั้นขึ้นไปบนภูเขาเพียงลำพัง

เมื่อเขาไปถึงทางเข้าของภูเขาง้อไบ๊ แอมโบรสก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาขมวดคิ้วแน่น สำนักง้อไบ๊นั้นเป็นสำนักใหญ่ที่มีชื่อของจักรวาลโลก ดังนั้นในสำนักน่าจะวุ่นวายมากโดยเฉพาะในช่วงนี้ น่าจะมีบรรดาศิษย์ของสำนักบ่มเพาะกันอยู่ที่ห้องโถงหลักแต่ว่าทั้งภูเขาง้อไบ๊นั้นกลับเงียบสงัด

ไม่เพียงแค่นั้น บรรดาศิษย์ของสำนักที่เดินผ่านไปมาต่างก็ดูโศกเศร้า

‘มีเรื่องเกิดขึ้นกับสำนักง้อไบ๊หรือไงกัน?’ แอมโบรสคิด

ตอนนั้นเองศิษย์หญิงของสำนักที่เดินตรวจตราอยู่ก็มองเห็นเขาและรีบเข้ามาล้อมไว้ “นี่ แกเป็นใครกัน? กล้าบุกรุกเข้ามาได้ยังไง?”

“หยุดอยู่ตรงนั้นเดี๋ยวนี้” พวกศิษย์ต่างก็ร้องบอกเขา

บรรดาศิษย์หญิงทั้งหลายต่างก็ดูเหมือนกำลังระวังอย่างเข้มข้น

ตั้งแต่ที่เมแกนโดนขังไว้ที่พระราชวังในทวีปโมอาน่าเหนือ ทุกคนในสำนักง้อไบ๊ต่างก็พากันเครียด

สีหน้าแอมโบรสสงบนิ่งพร้อมยิ้ม “ไม่ต้องห่วงผมไม่ได้มาสร้างปัญหา ผมเป็นสหายกับประมุขแคสเทลโล ผมมาเพื่อเยี่ยมเธอ”

‘สหายของประมุขเหรอ?’

เมื่อได้ยินดังนั้น พวกศิษย์หญิงต่างก็มองหน้ากัน คนหนึ่งกัดริมฝีปากแล้วบอกว่า “ท่านประมุขแคสเทลโล… ท่านไม่อยู่”

มันน่าอายที่เมแกนนั้นดิดอยู่ที่ทวีปโมอาน่าเหนือ เพราะว่ามันเกี่ยวพันกับชื่อเสียงของสำนักง้อไบ๊ พวกเธอเลยไม่ได้ให้ข้อมูลอะไรไปมาก

ตอนนี้แอมโบรสกลายเป็นคนที่ต้องตกใจ

ไม่นานเขาก็ตั้งสติได้และยิ้ม “ไม่เป็นไร ผมเข้าไปรอเธอด้านในก็ได้”

ขณะที่พูด แอมโบรสก็ทำท่าจะเดินเข้าไปในห้องโถงหลัก

ก่อนที่เขาจะทันเดินไป หนึ่งในศิษย์หญิงก็หยุดเขาเอาไว้ “เดี๋ยวก่อน”

ผู้นำของกลุ่มพวกเขานั้นรีบเดินเข้ามาและพูดกับแอมโบรสอย่างจริงจังว่า “เราบอกคุณแล้วว่าท่านประมุขไม่อยู่ที่นี่ ถ้าคุณอยากจะมาเยี่ยมเธอให้มาใหม่คราวหน้า”

ขณะที่เธอพูด ศิษย์คนอื่นก็พากันเดินเข้ามาและขวางทางแอมโบรสไว้

‘อะไรเนี่ย?’

แอมโบรสนิ่วหน้า ในใจเต็มไปด้วยความสงสัย เวลาเดียวกันก็เริ่มมีโทสะก่อตัวขึ้น

วินาทีต่อมาแอมโบรสก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าผมยืนกรานจะเข้าไปล่ะ?”

เขาเป็นคนดื้อรั้น และยิ่งคนของง้อไบ๊พยายามห้ามเขามากเท่าไร เขาก็ยิ่งอยากเข้าไปมากเท่านั้น

‘ฉันเป็นองค์ชายของโลกใหม่นะ สถานะของฉันสูงส่ง ทุกคนต้องเคารพ พวกศิษย์หญิงนี่กล้าดียังไงมาขวางทาง’

ปัง

เวลาเดียวกันพลังรุนแรงก็ปะทุจากตัวของแอมโบรสและขยายไปทั่วบริเวณ

เมื่อรู้สึกได้ถึงรังสีของแอมโบรส ศิษย์หญิงไม่กี่คนก็มองหน้ากัน พวกเธอรู้สึกตกใจมาก

‘แม้ชายคนนี้จะยังอายุน้อย เขาก็มีพลังแข็งแกร่งมาก’

แต่ว่าเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของสำนักง้อไบ๊ บรรดาศิษย์หญิงเหล่านั้นก็ไม่ยอมขยับเลยสักก้าว

ตอนนั้นเองทั้งสองฝ่ายต่างก็ตั้งท่าใส่กัน บรรยากาศนั้นตึงเครียดและอากาศก็เต็มไปด้วยกลิ่นอายของการต่อสู้

“เกิดอะไรขึ้นน่ะ?” มีเสียงใสแต่เย็นชาตะโกนออกมาจากห้องโถง เป็นเสียงของแฟนนี่นั่นเอง

เธอเดินมาหาอย่างช้า ๆ เธอใส่ชุดยาวสีชมพูอ่อนซึ่งเผยให้เห็นเรือนร่างเย้ายวน เธอดูงดงามมาก

“ศิษย์พี่หญิงวิทแชม”

“คารวะ ศิษย์พี่หญิงวิทแชม”

บรรดาศิษย์หญิงต่างก็ทักทายเธออย่างสุภาพเมื่อเห็นเธอมา

แม้ว่าเธอจะเป็นแค่ประมุขรักษาการ แต่เธอก็เป็นศิษย์ที่เมแกนเชื่อใจมากที่สุดและมีสถานะที่สูงในสำนักง้อไบ๊ เธอนั้นร้ายกาจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเมแกนดังนั้นศิษย์ทั้งสำนึกจึงทั้งนับถือและกลัวเธอ

เวลาเดียวกันแอมโบรสก็สังเกตดูแฟนนี่และยกยิ้มเล็กน้อย

แฟนนี่เดินเข้ามาตรงที่แอมโบรสยืนอยู่แต่ไม่สังเกตเห็นแอมโบรส เธอถามบรรดาศิษย์ด้วยสีหน้ามืดครึ้มว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมพวกเธอถึงมาทำตัววุ่นวายอยู่ตรงนี้?”

แฟนนี่นั้นถือดีและทำท่าทางเหมือนตัวเองเป็นประมุขเวลาที่เมแกนไม่อยู่ ตอนนั้นเธอก็ยังไม่ได้สังเกตเห็นแอมโบรสที่ยืนอยู่