คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1796

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1796

เธอไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึกใด ๆ ในขณะที่เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “ข้าตกลง แต่ว่านะ แดร์ริล จงจำไว้ให้ดี ถึงแม้ว่าเจ้าจะช่วยคืนความบริสุทธิ์ให้กับข้า แต่ก็อย่าหวังว่าข้าจะยกโทษให้เจ้า ข้าก็ยังคงจะฆ่าเจ้าตอนหลังอยู่ดี”

แดร์ริลหัวเราะแต่ก็ไม่พูดอะไร

ฉางเอ๋อใจเย็นลงและพูดต่อ “ฝ่าบาทประทานเม็ดยามโนภาพให้แก่ข้า แต่ข้ารู้สึกว่ามันไม่สะดวกที่จะนำติดตัวมาด้วย ข้าเลยทิ้งมันไว้ที่ห้องมหาสมบัติใต้พิภพน่ะ”

‘ห้องมหาสมบัติใต้พิภพ?’

เมื่อได้ยินเช่นนั้นแดร์ริลก็ดีใจอย่างมาก แต่เขาก็รู้สึกสงสัยในขณะเดียวกัน

‘สถานที่นั้นคืออะไรกัน?’ เขาสงสัย

ตอนนั้นแดร์ริลยังคงไม่ทราบว่าทุกราชวงศ์จากเก้าทวีปจะมีสถานที่พิเศษซึ่งพวกเขาจะเก็บสมบัติเอาไว้ ตัวอย่างเช่น หอคอยมหาสมบัติวิจิตรบรรจงของราชวงศ์โลกใหม่ โถงเมฆาวิลัยของราชวงศ์โลกใต้เมฆี และห้องมหาสมบัติใต้พิภพของราชวงศ์แห่งทวีปโมอาน่าเหนือ

ห้องมหาสมบัติใต้พิภพเป็นพื้นที่ต้องห้ามที่เป็นของราชวงศ์ มีเพียงจักรพรรดิโฮ่วอี้และจักรพรรดินีฉางเอ๋อเท่านั้นที่รู้วิธีเข้าไปข้างใน และผู้บุกรุกทุกคนจะต้องถูกจับกุม

เมื่อสังเกตเห็นใบหน้าที่สับสนของแดร์ริล ฉางเอ๋อก็มองดูเขาด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “ไม่ต้องลำบากคาดเดาหรอกว่ามันอยู่ที่ไหน มีเพียงฝ่าบาทและข้าเท่านั้นที่รู้ตำแหน่งของห้องมหาสมบัติใต้พิภพ ชายที่มีความเก่งกาจสามารถก็ไม่อาจหามันเจอหรอก แม้กระทั่งหยางเจียนเองก็ตาม”

แม้ว่าแดร์ริลจะเป็นถึงนักรบในจักรวาลโลก แต่ในสายตาของฉางเอ๋อนั้นเขาเป็นเพียงแค่คนปัญญาอ่อนคนหนึ่ง

จากนั้นฉางเอ๋อก็ได้บอกแดร์ริลถึงวิธีการเข้าไปในห้องมหาสมบัติใต้พิภพนั่น เมื่อเธออธิบายเสร็จ ฉางเอ๋อก็เตือนเขาว่า “แดร์ริล ข้าขอเตือนเจ้า จงออกมาทันทีหลังจากที่เจ้าได้เม็ดยามโนภาพมาแล้ว ห้ามแตะต้องสิ่งของอื่น ๆ มิฉะนั้น เจ้าจะต้องเจอกับผลตามมาที่ใหญ่หลวงมากจนเจ้านึกไม่ถึงเลยล่ะ เข้าใจไหม?”

“เข้าใจพะยะค่ะ!” แดร์ริลพยักหน้าซ้ำ ๆ รู้สึกตื่นเต้นและเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก

เขารู้แล้วว่าห้องมหาสมบัติใต้พิภพเป็นที่ที่โฮ่วอี้และฉางเอ๋อเก็บของทั้งหมดไว้ และจะต้องมีสมบัติทุกประเภทอยู่ในนั้นแน่นอน แต่สิ่งที่เขาต้องการมีเพียงแค่ให้ลิลี่ได้รูปลักษณ์หน้าตาเดิมกลับคืนมา

สมบัติที่มีค่าที่สุดในโลกไม่มีอะไรเทียบได้กับความงดงามหยดย้อยของหนูน้อยลิลี่อีกแล้ว

แล้วในไม่ช้า แดร์ริลและหนูน้อยลิลี่ก็คุยกันครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะรีบจากไป

สำหรับฉางเอ๋อ เธอต้องอยู่ที่ที่พักของดีไวน์ ฟาร์เมอร์ ที่จริงแล้วฉางเอ๋อไม่อยากที่จะอยู่ที่นี่ต่อ แต่เธอก็ไม่มีทางเลือก หยางเจียนยังคงอยู่ข้างนอกนั่นเพื่อตามหาเธอ ก่อนที่ความจริงจะเปิดเผยที่นี่จะเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุด

ในเวลาเดียวกันนั้นเองได้มีกองทัพกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันบนภูเขาด้านนอกของเมืองหลวงโมอาน่า บนเทือกเขานั้นอากาศดีมาก

ครึ่งหนึ่งของกองทัพสวมชุดเกราะสีดำและเปล่งรัศมีของการฆ่าล้างสังหารอันทรงพลัง ในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งเป็นคนในชุมชน พวกเขาทั้งหมดเป็นนักรบที่แข็งแกร่ง

พวกเขามีกันมากกว่า 100,000 คน ทุกคนที่อยู่บนภูเขานั้นตื่นตัวและเฝ้ารออยู่เงียบ ๆ

ณ จุดสูงสุดของภูเขา มีคนสองคนยืนอยู่บนนั้นอย่างเงียบ ๆ และกำลังมองไปที่เมืองหลวงที่อยู่ไม่ไกลมากนัก

พวกเขาคือแอมโบรสและแฟนนี่

แอมโบรสดูสงบนิ่ง แต่เขาก็รู้สึกตกตะลึงอยู่ภายในใจ

เมืองหลวงของทวีปโมอาน่าเหนือนั้นใหญ่โตมาก มันใหญ่กว่าเมืองหลวงของโลกใหม่หลายเท่า มันใหญ่โตมโหฬารและสวยงามมาก ไม่น่าแปลกใจที่ทวีปโมอาน่าเหนือได้รับการยอมรับว่าเป็นทวีปที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาทวีปทั้งเก้านี้ มันเป็นอย่างที่ว่าเอาไว้จริง ๆ

แฟนนี่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา ร่างของเธอสั่นเทาพร้อมกับแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เธอไม่ได้ทึ่งกับความใหญ่โตของเมืองหลวงของทวีปโมอาน่าเหนือ แต่เธอรู้สึกทึ่งกับโลหะและเหล็กกล้าที่ป้องกันเมืองไว้อยู่ต่างหาก

เธอเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีองครักษ์มากกว่า 10,000 คนกำลังลาดตระเวนบริเวณโดยรอบเมืองอยู่ พวกเขาทั้งหมดถือดาบและคมมีด ช่างดูน่าหวาดกลัวเสียจริง

บนท้องฟ้าที่อยู่เหนือเมืองขึ้นไป มีองครักษ์บางคนกำลังขี่นกขนาดใหญ่บินวนรอบและลาดตระเวนอย่างต่อเนื่อง

นับตั้งแต่ที่จักรพรรดิโฮ่วอี้สิ้นพระชนม์อย่างกะทันหัน หยางเจียนได้รักษาความปลอดภัยของพระราชวังอย่างแน่นหนา หยางเจียนโกรธมากตอนที่แดร์ริลหนีไปกับฉางเอ๋อ เขาได้เพิ่มจำนวนองครักษ์ที่มีในทันที แล้วเมืองก็ถูกล้อมไว้ด้วยกำแพงโลหะและเหล็กกล้า แม้แต่แมลงวันก็คงไม่อาจผ่านเข้าไปได้

“ฝ่าพระบาท เราจะทำอย่างไรกันดีเพคะ?” แฟนนี่ถามแอมโบรสอย่างเป็นกังวล

ด้วยการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดเช่นนี้ พวกเขาอาจไม่สามารถช่วยเหลือเมแกนได้ แม้จะได้รับความช่วยเหลือจากแอมโบรสแล้วก็ตาม