คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1799
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1799
ร่างกายของแฟนนี่สั่นเทาในขณะที่เธอมองไปที่หยางเจียนและส่ายหัว “ฉะ-ฉันไม่รู้ว่าเจ้าสำนักติดอยู่ที่ไหนกันแน่ แต่ประเด็นหลักคือเจ้าสำนักของเราถูกขังอยู่ในพระราชวังโมอาน่าเหนือ”
แฟนนี่พูดความจริง ในช่วงเวลานั้นมีเพียงแค่แดร์ริลและเมแกนเท่านั้นที่เข้าไปในพระราชวัง แดร์ริลเป็นเพียงคนเดียวที่ออกมาได้ในตอนหลังและเธอก็ไม่รู้ว่าเมแกนถูกขังอยู่ที่ไหน
หยางเจียนยิ้มอย่างเย็นชาพร้อมกับแววตาของเขาที่ลุกโชนไปด้วยความโกรธ “เจ้าไม่รู้งั้นรึ? ถ้าอย่างนั้นเจ้าหรือจักรวาลโลกแค่เพียงกำลังยุยงให้เกิดสงครามอย่างไม่มีเหตุผลสินะ เจ้าแค่หาเหตุผลมาอ้างสินะ ข้าพูดถูกไหม?”
พื้นที่ต้องห้ามที่จักรพรรดิโฮ่วอี้สร้างขึ้นโดยจุดประสงค์หลักคือการคุมขังจูปาเจี๋ย ตลอดหลายพันปีที่ผ่านมาไม่มีใครเคยเข้าไปในพื้นที่ต้องห้ามเลยรวมถึงหยางเจียนด้วย
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ก็ไม่แปลกที่หยางเจียนจะไม่รู้ว่าเมแกนติดอยู่ข้างใน
ตอนนั้นเขารู้สึกเพียงแค่ว่าจักรวาลโลกคงบ้าไปแล้ว พวกเขากล้าดีอย่างไรถึงได้มาโจมตีทวีปโมอาน่าเหนือ
ในตอนนั้นริมฝีปากสีแดงของแฟนนี่เปิดออกแต่เธอไม่อาจเอยอะไรออกมาได้เลยสักคำ
หยางเจียนที่ซึ่งกำลังลอยอยู่กลางอากาศก็กำลังจ้องเขม็งไปที้แฟนนี่และคนอื่น ๆ เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “พวกเจ้าทั้งหลาย จงทำตามคำสั่งของข้า! ฆ่าพวกมันทุกคนต่อหน้าข้าตรงนี้และแสดงพลังของทวีปโมอาน่าเหนือให้พวกมันได้เห็น!”
“ฆ่ามัน!” ทหารโมอาน่าเหนือ 100,000 คนคำรามและทำให้โลกสั่นสะเทือน
ทหารทุกคนชักอาวุธออกมาและพุ่งตรงไปยังแฟนนี่
ที่จริงแล้ว หยางเจียนเองก็กำลังมองหาโอกาสที่จะแสดงอำนาจของเขาหลังจากที่เขาได้ขึ้นครองบัลลังก์อยู่ แล้วในตอนนั้นเองแฟนนี่ก็ได้นำผู้คนจากจักรวาลโลกมาที่หน้าบ้านของพวกเขาเสียเอง
นั่นเป็นโอกาสที่ดีมากสำหรับหยางเจียน
ร่างของแฟนนี่สั่นสะท้าน เธอหันกลับมาทันทีและตะโกนเสียงดังโดยไม่ต้องคิดไตร่ตรองอะไรอีก “ทุกสำนักในจักรวาลโลกจงฟัง ถอยทัพ เร็วเข้า!”
เหตุผลเดียวที่เธอพาทุกคนมาที่นี่ก็เพื่อถ่วงเวลาให้กับแอมโบรส เธอไม่อาจต่อสู้กับทวีปโมอาน่าเหนือได้ พวกเขาไม่ใช้คู่ต่อสู้สำหรับทวีปโมอาน่าเหนือเลยสักนิด
“ถอยทัพ!”
“ถอยเร็วเข้า!”
หลังจากที่เธอพูด นักรบทั้งหมดจากสำนักต่าง ๆ ของจักรวาลโลกก็ตะโกนและหันหลังกลับ
ในขณะที่พวกเขากำลังล่าถอย พวกเขาต่างก็สู้ร่วมกันเพื่อต่อกรกับการโจมตีของทวีปโมอาน่าเหนือ แม้ว่าพวกเขาจะดูย่ำแย่แค่ไหนแต่พวกเขาก็ไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส
เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้นหยางเจียนก็ยิ้มกว้าง “ไอ้เจ้าพวกขี้แพ้เอ๊ย”
เขาคิดที่จะร่วมการต่อสู้นี้ด้วยตัวเองในตอนแรก แต่ทว่าหลังจากที่เขาเห็นว่าอีกฝ่ายอ่อนแอแค่ไหน เขาก็หมดความสนใจลงในทันที
เขาอยู่ที่ทางเข้าหลักและกองทัพองครักษ์ทั้งกองก็อยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน
ในขณะนั้นเอง บนท้องฟ้าเหนือประตูทางเข้าทิศเหนือของเมืองหลวงได้มีชายหนุ่มคนหนึ่งเหาะเข้าไปในพระราชวังโดยไม่มีเสียงใด ๆ
เขาคือแอมโบรส ก่อนหน้านี้เขารออยู่ที่ทางเข้าทิศเหนือ เมื่อเขาเห็นว่าจักรพรรดิแห่งทวีปโมอาน่าเหนือถูกแฟนนี่หลอกล่อไว้ได้แล้ว เขาจึงรีบคว้าโอกาสนี้ที่จะเข้าไปในพระราชวังโมอาน่าเหนืออย่างไม่ลังเล
เมื่อเขาเข้าไปในพระราชวังได้แล้ว รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของแอมโบรส เขารู้สึกดีใจจริง ๆ ‘แฟนนี่ช่างมีความสามารถมากเลยทีเดียว เธอไม่เพียงแต่ดึงดูดความสนใจองครักษ์ลาดตระเวนเท่านั้น แต่แม้กระทั่งราชองครักษ์ก็ยังออกไปด้วย’
เมื่อรู้ว่าจักรวาลโลกกำลังก่อปัญหา หยางเจียนเลยส่งราชองครักษ์ในวังทั้งหมดไปด้วย ตอนที่แอมโบรสเข้าไปในพระราชวัง มันจึงว่างเปล่าไปทั้งหมด เขารู้สึกผ่อนคลาย แต่ในไม่ช้าเขาก็ประสบกับปัญหาอื่น พระาชวังนั้นกว้างใหญ่เกินไป
‘เวรเอ๊ย!’
พระราชวังโมอาน่าเหนือมีขนาดใหญ่กว่าพระราชวังโลกใหม่มาก มีอาคารและห้องต่าง ๆ มากมาย เมแกนจะถูกขังอยู่ที่ไหนกันนะ? ถ้าเขารู้ก่อนหน้านี้ เขาคงศึกษาแผนผังของพระราชวังและรายละเอียดมาเสียก่อนว่าเมแกนถูกขังอยู่ที่ไหน
แม้ว่าเขาจะรู้สึกหงุดหงิดแต่แอมโบรสก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากสำรวจอาคารทั้งหมดทีละหลัง แต่ทว่าหลังจากที่สำรวจอาคารนับสิบหลังแล้ว เขาก็ยังไม่รู้ว่าเมแกนอยู่ที่ไหน
ในขณะนั้นเอง แอมโบรสก็พบสวนที่อยู่ด้านข้าง สถานที่อื่น ๆ ทั้งหมดจะมีองครักษ์ไม่กี่คนคอยเดินตรวจตราอยู่ แต่ที่สวนแห่งนี้ไม่มีองครักษ์เลย
สิ่งนี้กระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของเขาในทันที
‘ที่นี่คืออะไรเนี่ย? ทำไมไม่มีใครอยู่ที่นี่เลยล่ะ?’ เขาครุ่นคิดพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ ๆ
เขาเห็นหินก้อนหนึ่งซึ่งสูงไม่กี่ฟุต มีข้อความสลักเอาไว้ว่า “เขตพระราชวังต้องห้าม ผู้บุกรุกจะถูกประหารชีวิต”
แอมโบรสตระหนักได้ทันทีเมื่อเห็นสิ่งนั้น
‘นี่คือพื้นที่ต้องห้ามนี่เอง ไม่แปลกใจเลยที่ไม่มีใครอยู่’ เขาคิด พร้อมกับหันหลังและกำลังจะเดินจากไป
“ปล่อยฉันนะแดร์ริล ไอ้สารเลว ไม่งั้นฉันจะไม่มีวันยกโทษให้นายเด็ดขาด” มีคนตะโกนมาจากในสวน
