คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 181
แดร์ริลหัวเราะหลังจากที่ได้ยินลาน่ากล่าว สมัยเรียน เขากลัวลาน่าที่สุดในบรรดาครูทั้งหมด เธอเข้มงวดกับเขามาก ลาน่าแม้กระทั่งเคยตบเขาในตอนที่เขาสอบได้คะแนนต่ำที่สุด
“มิสลาน่า คุณเข้มงวดกับผมพอแล้วสมัยเรียน” แดร์ริลกล่าวอย่างช่วยไม่ได้
“ตลอดงานเลี้ยงรุ่นไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอไม่เห็นหรือไงว่าชีวิตเพื่อนร่วมห้องเธอไปได้ดีชนาดไหน? จีเซลล์ ลินด์ท กลายเป็นดาราดัง ไดแอน แจ็กสัน เป็นผู้จัดการของเอเลแกนซา คอร์ปอเรชั่น แล้วดูเธอตอนนี้สิ เธอไม่รู้สึกสงสารตัวเองบ้างเหรอ?” ลาน่ากล่าว เธอส่ายหัว
ในขณะเดียวกัน ชายที่ยืนข้างลาน่าก็หลุดหัวเราะออกมา “แกคือแดร์ริลเองเหรอ? ฮ่าฮ่า! ฉันไม่ได้เจอแกมาหลายปี แกเปลี่ยนไปนะ!”
แดร์ริลคุ้นหน้าชายคนนี้ตั้งแต่ที่เขาลงรถมา ตอนนี้เขานึกออกแล้วว่าชายคนนี้เป็นใคร ชื่อของเขาคือ มาร์คัส โอเรียน ย้อนกลับไปสมัยก่อน เขาเคยเป็นครูวิชาพละของแดร์ริล เขาตามจีบลาน่ามาตั้งแต่ตอนนั้น
แดร์ริลมักจะแกล้งมาร์คัสในโรงเรียน แต่เขาไม่กล้าทำอะไรกับแดร์ริล เพราะแดร์ริลเป็นนายน้องรองของตระกูลดาร์บี้ ครูพละไร้ตัวตนแบบมาร์คัสไม่สามารถไปตอแยเขาได้
ยังไงก็ตาม สองปีที่ผ่านมา มาร์คัสได้ลาออกจากการเป็นครูแล้วเริ่มทำธุรกิจเอง เขาก่อตั้งบริษัทเล็ก ๆ ขึ้นแล้วเรียกตัวเองว่าเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ ตอนนี้เกมเปลี่ยนแล้ว ใครจะไปคิดว่าแดร์ริลจะจบลงด้วยความน่าสมเพช? ภาพที่แดร์ริลขี่มอเตอร์ไซค์ทำให้มาร์คัสพึงพอใจมาก
“แดร์ริล ว่ายังไงล่ะ? ในเมื่อฉันเคยเป็นครูของแก ฉันจะไม่ทำให้แกลำบากมากนักแล้วกัน แค่จ่ายค่าเสียหายมาก็พอ” มาร์คัสกล่าวอย่างใจร้อน
มันเป็นรถรุ่นใหม่ และนี่เป็นเพียงครั้งที่สองที่เขาได้ขับมัน! เขาวางแผนจะขับพาลาน่ามาส่งที่บริษัทแพลทินัม แต่กลับพบกับแดร์ริล เขาจะทำให้แดร์ริลชดใช้ในวันนี้
ในขณะเดียวกัน ลาน่ามองไปที่เชลลีแล้วถาม “แดร์ริล นี่ภรรยาของเธอเหรอ?”
ผู้หญิงคนนี้ดูน่าดึงดูดและสง่างาม ลาน่าได้ยินจากพวกนักเรียนว่า ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นลูกเขย เขาก็ยังไม่เคยได้แตะต้องตัวภรรยาเลย
“อา ไม่… ฉันไม่ใช่ภรรยาเขา” เชลลีกล่าว เธอแก้มแดง
แม้แต่ภรรยาของเขายังอับอายที่จะยอมรับว่าเขาเป็นสามีในที่สาธารณะ แดร์ริลดูเหมือนจะห่วยแตกมากจริง ๆ
“แดร์ริล ฉันบอกแล้วให้ตั้งใจเรียนและไม่เถลไถล ดูเธอตอนนี้เข้าสิ! เธอแย่มาก!” ลาน่าดุแดร์ริล
ต่อให้ลาน่าจะไม่ได้ชอบเขานัก แต่เขาก็เป็นนักเรียนของเธอ
“มิสลาน่า คุณยังเหมือนเดิมเลยนะครับ ยังชอบดุผมตลอดเลย” แดร์ริลยิ้ม
“อย่ามาแกล้งหัวเราะนะ ถึงเธอจะเรียนจบแล้ว แต่ฉันยังเป็นครูของเธออยู่ เธอเด็กกว่าฉัน ฉันจะบอกให้เธอฟัง เราต้องรู้จักอับอายเมื่อทำความผิด ดูเธอสิ เธอมีความสุขเหรอที่เห็นเพื่อนคนอื่นประสบความสำเร็จ? เธอรู้สึกดีกับตัวเองเหรอ?” ลาน่าดุ
แดร์ริลยกมือ “มิสลาน่า พูดตามตรงนะครับ ผมเสียใจที่ไม่ได้ตั้งใจเรียนสมัยก่อน แต่ตอนนี้ ผมค่อนข้างชอบชีวิตตอนนี้พอสมควร”
หากเขาเรียนให้หนักตั้งแต่แรก อยากน้อยเขาก็อาจมีงานทำก่อนที่จะถูกเตะออกจากตระกูลดาร์บี้ จากนั้น เขาก็คงไม่ต้องมาเป็นลูกเขยบ้านคนอื่นแบบนี้ สามปีที่ผ่านมา การเป็นลูกเขยบ้านคนอื่นคงไม่ง่าย แต่มันก็เป็นอดีตแล้ว วันเวลาเหล่านั้นผ่านมาแล้ว โดยเฉพาะเรื่องที่เกิดขึ้นกับซาแมนธาและลิลี่ที่โรงพยาบาลไม่กี่วันก่อน แดร์ริลผิดหวังมากกับพวกลินดัน เขาจะไม่มีทางกลับไปที่นั่นอีก แดร์ริลพอใจกับชีวิตของเขาตอนนี้
“เธอ… ทำไมเธอถึงได้พอใจกับสิ่งที่เป็นตอนนี้?” ลาน่าขมวดคิ้ว
ลาน่าไม่อยากจะยื้อให้มากความอีก เธอชี้ไปที่รถ “ช่างมัน ฉันจะไม่สอนเธออีก เธอทำให้รถของมาร์คัสเสียหาย ไม่ต้องโทรแจ้งตำรวจหรอก แค่ช่วยเขาจ่ายค่าซ่อมก็พอ”
“เพราะลาน่า ฉันถึงไม่โทรแจ้งตำรวจ แค่จ่ายฉันมาหมื่นดอลลาร์ แล้วฉันจะนำมันไปซ่อม” มาร์คัสเย้ย
‘หมื่นดอลลาร์? นี่มันไร้สาระสิ้นดี!’ แดร์ริลคิด
มอเตอร์ไซค์ของแดร์ริลเสียหายหนัก ในขณะที่รถของมาร์คัสมีรอยแค่เล็กน้อย รถของเขาก็แค่ Buick GL8 ที่ราคาไม่ได้มากไปกว่าสามแสนดอลลาร์ ความเสียหายนั่นไม่มีทางเฉียดหนึ่งหมื่นได้
‘ไอ้เวรนี่! เขามันเพ้อเจ้อ! แล้วอีกอย่าง นี่มันที่จอดรถฉัน!’ แดร์ริลคิดกับตัวเอง
“ที่จอดรถหมายถึงที่จอดของรถยนต์ ไม่ใช่สำหรับมอเตอร์ไซค์ เข้าใจไหม? ฉันรู้ว่าแกไม่มีรถยนต์และต้องการจะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นด้วยการจอดในที่จอดรถยนต์ แต่นี่มันผิด แกเข้าใจไหม?” มาร์คัสกล่าวต่อ
“คุณมาร์คัส ผมสงสัยว่าใครกันที่ตั้งกฎห้ามมอเตอร์ไซค์จอดในที่จอดรถยนต์? คุณชนมอเตอร์ไซค์ผม ผมไม่ได้ขอให้คุณจ่ายค่าเสียหายด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้คุณมาโทษผมแทน? นอกจากนี้ นี่มันไม่ใช่ที่จอดรถข้างถนน นี่มันเป็นของบริษัท แพลทินัม ผมไม่ได้ฝ่าฝืนกฎจราจร” แดร์ริลหัวเราะ
“แดร์ริล! ฉันปล่อยแกไปง่าย ๆ เพราะแกเป็นลูกศิษย์ของฉัน อย่ามาหาข้อแก้ตัวจากมัน! แกไม่ขายหน้าตัวเองบ้างรึไง?” การเยาะเย้ยของมาร์คัสกลายเป็นความโกรธ
‘ไอ้เด็กนี่เป็นบ้าอะไร?’
