คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1825
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1825
ฟึ่บบ!
ออร่าที่แข็งแกร่งปะทุออกมาจากร่างของโดน็อก เมื่อเขาพูดจบและอัดโจมตีอย่างรุนแรงไปยังจักรพรรดิเวสต์ริงตัน
ฉึ่บ!
ขุนนางทั้งหมดตกตะลึงเมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนั้น
โดน็อกต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ! เขากล้าฆ่าจักรพรรดิเพื่อแย่งชิงบัลลังก์ได้อย่างไร?
ซูซานตัวสั่นเทาด้วยความงุนงง
ตอนแรกเธอคิดว่าโดน็อกจะถูกขังอยู่ในคุกและเธอคงไม่จำเป็นต้องทนรับความอัปยศอดสูจากเขาอีกแล้ว เธอไม่คาดคิดว่าสถานการณ์จะพลิกผันและไม่อาจตอบโต้ได้ทันเวลาเช่นนี้
จักรพรรดิเวสต์ริงตันยิ่งหวาดกลัวและโกรธจัด เขาอยากหลบหลีกการโจมตี แต่โดน็อกนั้นรวดเร็วเกินไป เขาไม่สามารถหลบหลีกการโจมตีนี้ได้ พลังของจักรพรรดิเวสต์ริงตันเองก็ค่อนข้างแข็งแกร่งเช่นกัน แต่ก็อ่อนกว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับโดน็อก
ในท้ายที่สุดแล้ว โดน็อกมีการช่วยเสริมอันสุดยอดของขวานแยกนภาที่เป็นอาวุธมหาประลัยซึ่งทำให้ความเร็วในการบ่มเพาะของเขาเร็วกว่าผู้บ่มเพาะทั่วไปมาก จนแม้แต่จักรพรรดิเวสต์ริงตันที่มีสมุนไพรหายากและมีค่าของเขาก็ไม่อาจต่อกรกับโดน็อกได้
โครม!
การโจมตีนั้นมีพลังภายในของโดน็อกอยู่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ มันได้กระแทกเข้าไปในเส้นเลือดหัวใจของจักรพรรดิเวสต์ริงตันอย่างรุนแรง จากนั้นเขาก็ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดก่อนที่จะกระเด็นออกไป
จักรพรรดิเวสต์ริงตันกระแทกบัลลังก์ที่อยู่ข้างหลังเขาและกระเด็นออกไปไกลกว่าสิบเมตรก่อนที่จะกระแทกเข้ากับกำแพงทองคำด้านหลังและร่วงตกลงไปที่พื้น
ทันทีที่เขาร่วงตกลงบนพื้น จักรพรรดิเวสต์ริงตันก็กระอักเลือดออกมาอย่างรุนแรง พร้อมกับจ้องมองไปที่โดน็อกอย่างฝืนใจก่อนจะสิ้นลมหายใจเฮือกสุดท้ายไป
เฮือก!
ทุกคนต่างตึงเครียดพร้อมกับความงุนงงเมื่อเห็นเหตุการณ์เช่นนี้ พวกเขาตะลึงงันไปโดยสิ้นเชิง
โดน็อกโหดร้ายเกินไป เขาฆ่าจักรพรรดิเวสต์ริงตันไปแล้วจริง ๆ
เนื่องจากความตกใจ ไม่มีขุนนางคนไหนก้าวออกมาเพื่อร้องไห้ให้กับจักรพรรดิเวสต์ริงตันเลย เพราะจิตใจของพวกเขามีแต่ความกลัวและความหวาดผวา
ซูซานรู้สึกงุนงงอย่างมากเช่นกัน ‘เขาช่างโหดร้ายเสียจริง เขายังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?’
“ทุกคน”
ตอนนี้โดน็อกได้ค่อย ๆ ก้าวเดินไปที่ด้านหน้าของบัลลังก์มังกรที่พังทลายลง พร้อมกับกวาดตามองไปรอบ ๆ และพูดว่า “ผู้ที่ติดตามฉันจะมีชีวิตรอด ส่วนผู้ที่ไม่ปฏิบัติตามจะต้องตาย ตัดสินใจเอาด้วยตัวเองก็แล้วกันว่าความภักดีของพวกคุณอยู่ที่ไหน”
เสียงของเขาไม่ดังมากนักแต่ฟังดูมีอำนาจและน่าเกรงขาม มันท่วมท้นจนผู้คนหายใจไม่ออก
“ข้าน้อยผู้ต่ำต้อยของคารวะฝ่าบาทพะยะค่ะ”
“ขอฝ่าบาททรงพระเจริญ”
ทุกคนในพระราชวังอิมพีเรียลสกายคุกเข่าลงในทันที ในขณะที่ขุนนางต่างก็ตะโกนออกมาพร้อมกัน พวกเขาทั้งหมดให้ความเคารพอย่างมากโดยไม่มีใครกล้าแสดงความไม่พอใจใด ๆ ออกมา
เวสต์ริงตันเป็นโลกที่ห้ำหั่นแย่งชิงกัน เป็นเวลาสองสามพันปีแล้วที่พวกเขาได้ฝึกฝนหลักการของผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดจะได้มาเป็นผู้นำ
ดังนั้นการที่โดน็อกสังหารจักรพรรดิเวสต์ริงตันเพื่อแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเขาจึงไม่ถูกมองว่าเป็นกบฏในสายตาของพวกเขา แต่เป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าเขานั้นแข็งแกร่งที่สุด
อืมม!
โดน็อกพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เขายิ้มและพูดว่า “ทุกท่าน ลุกขึ้นเถอะ ฉันขอออกคำสั่งว่าเราจะมีพิธีขึ้นครองราชย์ในอีกสามวัน”
“พะยะค่ะ ฝ่าบาท”
ขุนนางตอบรับพร้อมเพรียงกัน
ในตอนนั้นเองโดน็อกก็หันกลับมาและมองไปที่ซูซานก่อนจะพูดนิ่ง ๆ ว่า “พาตัวเธอออกไปและขังเธอไว้ในคุกซะ”
ในตอนแรกโดน็อกคิดว่าจะทำให้ซูซานอับอายอย่างที่สุดเพื่อเรียกร้องความสนใจของแดร์ริล แต่สิ่งต่าง ๆ กลับไม่เป็นไปตามแผน เนื่องจากจู่ ๆ จักรพรรดิเวสต์ริงตันอยากที่จะป้ายความผิดให้กับเขา
อย่างไรก็ตามการสังหารจักรพรรดิเวสต์ริงตันและแย่งชิงบัลลังก์ของเขานั้นก็เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจ
ตอนนี้โดน็อกรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากและไม่สนใจเรื่องที่จะทำให้ซูซานอับอายขายหน้าอีก
ไม่นานนักราชองครักษ์สองสามคนก็เข้ามาจับตัวซูซานก่อนที่จะพาเธอออกไปจากพระราชวังอิมพีเรียลสกาย
‘ฉันต้องตายแน่’
ใบหน้าของซูซานเต็มไปด้วยความผิดหวังในตอนนั้น เธอสิ้นหวังอย่างสุดหัวใจ
ชีวิตของเธอจะมีแต่ความทุกข์ทรมานมากยิ่งขึ้นเมื่อโดน็อกได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิ
…
อีกด้านหนึ่งที่ภูเขากาลีของทวีปโมอาน่าเหนือ
“โว้! โว้…”
แดร์ริลยังคงร่วงตกลงมาหลังจากปล่องภูเขาไฟขนาดมหึมาที่ได้ก่อตัวขึ้น เขายังคงได้ยินเสียงลมผ่านหูและแอบรู้สึกตกตะลึง
