คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1833
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1833
โครม!
สโลนไม่ตอบ แล้วเธอก็พุ่งโจมตีหัวหน้าองครักษ์เข้าที่หน้าอกของเขาอย่างแรงในทันทีโดยที่เขาไม่สามารถตอบโต้กลับได้ทันและทำได้เพียงส่งเสียงโอดครวญก่อนจะลอยออกไปไกลหลายสิบเมตร แล้วร่วงตกลงบนพื้นอย่างแรง และตายในทันที
“นี่ท่าน…”
“ท่านกำลังทำอะไร?”
“หยุดเขาไว้…”
องครักษ์รอบ ๆ อุทานออกมา พวกเขาโกรธจัดและล้อมเธอเอาไว้
แด๊กซ์และครอบครัวคาร์เตอร์ต่างก็ตกตะลึงไปไม่แพ้กัน
ทำไมพวกเขาถึงได้เริ่มสู้กันเองล่ะ?
สโลนไม่สนใจที่จะพูดอะไรออกมาอีก พร้อมกับที่สรีระอันงดงามของเธอพุ่งเข้าโจมตีแบบประชิดตัว
โครม! โครม! โครม!
ภายในเวลาเพียงไม่กี่อึดใจ องครักษ์หลายสิบคนก็นอนจมกองเลือดของตนเองไปเสียแล้ว
“โอ้…”
แด๊กซ์ เชสเตอร์ และครอบครัวคาร์เตอร์สูดหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนั้น พวกเขาต่างก็ตกใจและรู้สึกดีใจจนพูดไม่ออก
พวกเขาอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา
“แดร์ริล นั่นคุณเหรอ?”
“นายท่าน ฉันรู้ดีว่านายท่านจะมาช่วยพวกเรา”
“แดร์ริล…”
ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดคิดว่าคนที่อยู่ภายใต้หน้ากากนี้คือแดร์ริล เพราะมีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถพลิกสถานการณ์ในช่วงเวลาที่วิกฤตที่สุดเช่นนี้ได้
“เฮ้!”
สโลนไม่ตอบเมื่อเห็นท่าทางตื่นเต้นของทุกคน จากนั้นเธอก็ค่อย ๆ ถอดหน้ากากกระดูกสีขาวออกและมองฝูงชนที่อยู่รอบ ๆ ด้วยใบหน้าอันนิ่งเฉยแต่งดงามของเธอ
เฮือก!
รอยยิ้มของแด๊กซ์และครอบครัวคาร์เตอร์ค้างนิ่งอยู่บนใบหน้าเมื่อเห็นสโลนและแสดงสีหน้าที่สับสนงุนงงอย่างมากออกมา
“ท่านแม่ทัพหญิงสโลน?”
“ทำไมถึงเป็นคุณไปได้?”
“คุณจะมาช่วยเราทำไม?”
แท้ที่จริงแล้วทุกคนรู้สึกประหลาดใจอย่างมากเพราะเธอเป็นคนนำกองทัพโลกใหม่บุกจักรวาลโลกเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ทำไมคนเช่นนี้ถึงได้ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยพวกเขา?
แต่อย่างไรก็ตามนี่ก็เป็นความจริงและได้เกิดขึ้นแล้ว
สโลนไม่ได้สนใจที่จะพูดอะไรออกมา พร้อมกับมองดูพวกเขาและพูดอย่างอ่อนโยนว่า “พวกคุณทุกคนไม่ต้องสงสัยหรอก ฉันแค่เคารพแดร์ริลและทนไม่ได้ที่เห็นเพื่อนและครอบครัวของเขาต้องตายอย่างน่าอนาถ แล้วอีกอย่าง เจ้าหญิงอีเวตต์เป็นผู้หญิงของแดร์ริล และฉันก็สนิทกับฝ่าพระบาท ฉันเลยมาช่วยแทน”
จากนั้นสโลนก็พูดเบา ๆ ว่า “รีบหนีไปซะ ก่อนที่ทหารองครักษ์และราชองครักษ์จะรู้ตัวว่าพวกคุณหนีออกมาแล้ว”
“อืม!”
แด๊กซ์ เชสเตอร์ และคนอื่น ๆ มองหน้ากันเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ พวกเขาผงกศีรษะเมื่อตระหนักได้
ในวินาทีถัดมา แด๊กซ์ก็เดินออกมา มองไปที่สโลนและพูดว่า “ท่านแม่ทัพหญิงสโลน ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ฝทำไมคุณถึงไม่ไปกับพวกเราเสียเลยล่ะ?”
เจ้าศักดินาเคนนี่ไม่มีวันยกโทษให้เธอในเมื่อสโลนแอบปล่อยให้พวกเขาหนีออกไป แม้ว่าสโลนจะแข็งแกร่งแค่ไหนแต่คนของเจ้าศักดินาเคนนี่ก็มีจำนวนมากเกินไป มันคงจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขามากที่จะกำจัดเธอไปซะ
คนอื่น ๆ ต่างก็เห็นด้วยกับคำพูดของเขาอย่างรวดเร็วเช่นกัน
“ใช่ ๆ มากับเราเถอะ”
“มันอันตรายถ้าคุณจะอยู่ที่นี่คนเดียว”
สโลนยิ้มเบา ๆ และส่ายหัวเมื่อได้รับคำเชื้อเชิญ “ขอบคุณสำหรับความกรุณา แต่ฉันยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ ฉันจะยังไม่ไปในตอนนี้หรอก”
ใบหน้าของเธอสงบนิ่งเมื่อเธอพูดเช่นนั้น แต่น้ำเสียงของเธอก็มีความแน่วแน่
เธอขัดต่อหลักการของเธอโดยการกลายเป็นคนไม่ซื่อตรงที่ทำงานให้กับเจ้าศักดินาเคนนี่เพียงเพื่อจุดประสงค์เดียวคือหาโอกาสที่จะฆ่าเขา แผนของเธอเพิ่งจะกำลังเริ่มต้น ดังนั้นเธอจะหนีไปแบบนี้ได้อย่างไรล่ะ?
แม้ว่าสโลนจะเป็นผู้หญิง แต่เธอก็มีบุคลิกที่มุ่งมั่นอย่างแรงกล้า เธอต้องทำมันให้สำเร็จให้ได้หากเธอตั้งใจทำมัน
