คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1866
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1866
แดร์ริลส่ายหน้าและมองเฟลิกซ์ “เรากำลังจะออกนอกชายแดนทวีปมิสท์ลอเรน นายไม่ต้องไปส่งเราแล้ว นายกลับไปได้แล้วล่ะ”
“ได้เลยครับ พี่ใหญ่แดร์ริล” เฟลิกซ์พยักหน้า เขารีบลงไปแล้วเปิดประตูรถให้แดร์ริลและฉางเอ๋อก่อนที่เขาจะขับรถกลับไปทางเดิม
ฉางเอ๋อถอนใจอย่างโล่งอกขณะที่เธอมองเฟลิกซ์ขับรถจากไป
‘ในที่สุดเขาก็ไปเสียที ข้าไม่ต้องมาฟังเขาเรียกว่าพี่สะใภ้อีกแล้ว’
“พระมเหสี”
แดร์ริลมองฉางเอ๋อด้วยรอยยิ้ม “เฟลิกซ์พูดถูก เรานั่งรถกันมาหลายชั่วโมงแล้ว ทำไมเราไม่หาที่พักกันสักหน่อยล่ะพ่ะย่ะค่ะ?”
“ไม่” ฉางเอ๋อตอบเย็นชา “เจ้าเรียกกล่องเหล็กนั่นว่ารถเหรอ?” จากนั้นฉางเอ๋อก็มองรถที่ขวักไขว่บนถนนตรงหน้าอย่างสงสัย
ผู้หญิงนั้นเป็นเพศที่ช่างสงสัยโดยธรรมชาติและฉางเอ๋อเองก็ไม่ต่างกัน
ฉางเอ๋อนั้นอาศัยในพระราชวังมานานมาก เธอนั้นตื่นตาตื่นใจกับยานพาหนะที่เห็นบนถนนแต่เธอก็อายที่จะถามตอนที่เฟลิกซ์อยู่ด้วย เมื่อชายคนนั้นจากไปแล้วฉางเอ๋อก็ไม่สนใจจะเก็บอาการอีกต่อไป
“ใช่พ่ะย่ะค่ะ พวกนั้นคือรถ มันวิ่งโดยใช้น้ำมัน มันเป็นเหมือนตัวแทนของเทคโนโลยีของโลกสมัยใหม่” แดร์ริลยิ้มและพยักหน้า จากนั้นเขาก็พูดอย่างใส่ใจว่า “รถนี่มันไม่เหมือนกันรถม้าของท่าน มันสามารถเร่งความเร็วได้ และตอนนี้มันก็เร็วมากกว่าความเร็วของผู้บ่มเพาะระดับทั่วไปที่เหาะได้ อีกอย่างก็มียานพาหนะแบบอื่นนอกจากรถอีก มีรถบรรทุก รถสี่ประตู รถสปอร์ต รถซูเปอร์คาร์…”
ฉางเอ๋อพยักหน้าเงียบ ๆ และพูดเบา ๆ “ไม่แปลกใจเลยว่าระดับของผู้บ่มเพาะจากจักรวาลโลกและมิสท์ลอเรนถึงเทียบกับทวีปอื่นไม่ได้ กลายเป็นว่าคนที่นี่พึ่งพิงสิ่งของทันสมัยล้ำหน้าแล้วก็เกียจคร้านที่จะบ่มเพาะ”
แดร์ริลหัวเราะ เขามองฉางเอ๋อและยิ้ม “ไหน ๆ พระองค์ก็สนใจรถ ทำไมเราไม่ซื้อสักคันล่ะพ่ะย่ะค่ะ? คนอย่างท่านควรต้องได้ใช้รถซูเปอร์คาร์ที่แพงที่สุด”
แดร์ริลคิดเรื่องนี้ เขารู้ว่าไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่สามารถเลิกการสกัดจุดของฉางเอ๋อได้
แต่มันก็น่าอายที่จะต้องเหาะเหินโดยอุ้มเธอไว้ด้วย เขาควรซื้อรถแล้วก็ขับพาฉางเอ๋อไปทวีปโมอาน่าเหนือจะดีกว่า
แดร์ริลตื่นเต้นจนพูดไม่ออกเมื่อเขาคิดถึงเรื่องว่าจะพาเธอไปขับรถ
‘คนมักจะจับคู่รถดี ๆ กับผู้หญิงสวย ๆ แต่ฉันน่ะมีทั้งรถดี ๆ และเทพธิดาเลยนะ’
“ได้สิ” ฉางเอ๋อพยักหน้า ใบหน้างามของเธอดูไร้อารมณ์ แต่เธอก็ตั้งตารออยู่
‘รถพวกนี้น่าสนใจนัก คงจะดีถ้าหากว่าข้าได้ขับสักคัน’
ทั้งสองเริ่มตระเวนไปรอบเมืองหลังจากที่ตกลงกันได้ มีห้างใหญ่อยู่พร้อมมีงานแสดงรถชื่อดัง ดังนั้นแดร์ริลและฉางเอ๋อเลยเข้าไปดู
ให้ตายสิ
ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในห้าง แดร์ริลก็ตะลึงไปเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า
ชั้นล่างสุดของห้างมีโถงจัดแสดงใหญ่อยู่ มีรถหรูสิบกว่าคนจอดไว้ในล็อบบี้ และก็เป็นยี่ห้อที่แดร์ริลคุ้นเคยทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็น แมคลาเรน เฟอร์รารี่ และแอสตัน มาร์ติน
‘สุดยอด นี่มันมีแต่รถดัง ๆ จากจักรวาลโลก ทำไมถึงมาอยู่ที่มิสท์ลอเรนได้ล่ะเนี่ย?
แดร์ริลประหลาดใจมาก แต่เมื่อเห็นป้ายโฆษณาเขาก็เริ่มเข้าใจบางอย่าง
ป้ายนั้นบอกว่า บริษัทซื้อขายแลกเปลี่ยนรถยนต์วินดันเป็นสปอนเซอร์ของงานจัดแสดงรถนี้
เมื่อเขาได้เห็นดังนั้น แดร์ริลก็คิดถึงอสังหาริมทรัพย์วินดันที่จัดการโดยเจดที่เป็นเพื่อนรักของลิลี่ เมื่อสิบปีก่อนแดร์ริลได้ลงทุนเงินจำนวนหนึ่งให้กับเธอเพื่อก่อตั้งบริษัทอสังหาริมทรัพย์
ตอนที่เส้นแบ่งเขตแดนระหว่างเก้าทวีปหายไป แดร์ริลก็กระตุ้นเจดให้คว้าโอกาสไว้และลงเงินในกองทุนเพื่อพัฒนากลุ่มวินดันในทวีปอื่น ๆ
เขาเชื่อว่าบริษัทซื้อขายแลกเปลี่ยนรถยนต์วินดันต้องเป็นบริษัทที่เจดก่อตั้งขึ้นแน่
มุมปากของแดร์ริลยกขึ้นและเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มเมื่อเขาคิดได้เช่นนั้น
