คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1868

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1868

ขณะที่การ์ดพูด เขาก็ขยับหลบไปด้านข้างและทำท่าเชื้อเชิญฉางเอ๋อ ทีท่าของเขานั้นเคารพนอบน้อมมาก แตกต่างจากที่เขาทำกับแดร์ริลโดยสิ้นเชิง

การ์ดคิดว่าผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ต้องมาจากตระกูลที่ยิ่งใหญ่และไม่ธรรมดาเป็นแน่

เขายังคิดไปด้วยว่าแดร์ริลที่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าดูธรรมดา คงจะเป็นบอดี้การ์ดของเธอหรือใครสักคนที่ทำหน้าที่ในตำแหน่งประมาณนั้น

การ์ดนั้นไม่รู้ว่าหญิงสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าของเขานั้นก็ไม่เบื้องหลังที่ไม่ธรรมดาจริง ๆ เธอคือมเหสีฉางเอ๋อที่โด่งดัง เธอนั้นงดงามยิ่งกว่านางฟ้าเสียอีก

แต่แม้ว่าฉางเอ๋อจะมีสถานะทางสังคมที่สูงส่งเพียงใด แต่เธอก็ไม่ได้มีเงินมาซื้อเฮลิคอปเตอร์

แดร์ริลถอนใจและรีบเดินไปที่ลานแสดงพร้อมฉางเอ๋อ ไม่นานพวกเขาก็มาถึงตัวเครื่องเฮลิคอปเตอร์

หัวใจฉางเอ๋อสั่นสะท้านเมื่อเธอได้เห็นเฮลิคอปเตอร์ใกล้ ๆ เธอนั้นตื่นเต้นมาก

‘สิ่งนี้ทำมาจากเหล็ก ดังนั้นต้องหนักมากแล้วบินได้เช่นไรกัน?’

ฉางเอ๋อครุ่นคิดก่อนที่จะถามแดร์ริล “เฮลิคอปเตอร์นี่บินได้อย่างไร?”

แดร์ริลแอบหัวเราะเบา ๆ

ท่าทางงุนงงของฉางเอ๋อทำให้เขารู้สึกบันเทิงมาก

เขาไม่คาดคิดว่ามเหสีฉางเอ๋อจะเป็นคนอยากรู้อยากเห็น แต่เขาก็รู้สึกหลงเสน่ห์เวลาที่เธอขอให้เขาอธิบายให้เธอฟังอย่างถ่อมตัว

แดร์ริลแอบคิดในใจก่อนที่เขาจะยิ้มและบอกว่า “ที่จริง หลักการทำงานของเฮลิคอปเตอร์ก็เหมือนรถพ่ะย่ะค่ะ มันสามารถบินได้เพราะน้ำมัน”

เขาดูท่าทางสบาย ๆ ขณะที่พูด “ผมจะลองขับดู”

แดร์ริลเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งตรงที่นั่งนักบิน

ในฐานะอดีตนายน้อยของตระกูลดาร์บี้ แดร์ริลเคยนั่งเฮลิคอปเตอร์และเขาเคยเรียนวิธีการขับด้วย แต่ว่ามันก็ยังรู้สึกประหลาดนิดหน่อยเพราะว่าเขาไม่ได้ขับมานานหลายปีแล้ว

จังหวะที่เขานั่งตรงที่นั่งนักบิน แดร์ริลก็รู้สึกตื่นเต้นกระวนกระวายเล็กน้อย แต่เขาก็พยายามทำท่าสบาย ๆ ไม่เครียด

ถึงอย่างไรพระมเหสีฉางเอ๋อก็มองเขาอยู่ ดังนั้นเขาจะเสียศักดิ์ศรีไม่ได้

เมื่อการ์ดเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น สีหน้าเขาก็เคร่งเครียด เขาอยากจะเข้าไปห้ามแดร์ริลแต่ก็หยุดตัวเองไว้

เขามั่นใจว่าสาวสวยคนนั้นต้องมีครอบครัวที่ไม่ธรรมดาและต้องสามารถซื้อเฮลิคอปเตอร์ได้แน่ ส่วนเจ้าเด็กนั่นก็คงจะเป็นคนขับของเธอ ก็อาจจะมาลองเฮลิคอปเตอร์ให้เธอ

บรืน…

แดร์ริลสตาร์ตเครื่องยนต์และเฮลิคอปเตอร์ก็ส่งเสียงกระหึ่ม ไม่นานมันก็ค่อย ๆ ลอยขึ้นจากพื้น

โอ้

ฉางเอ๋อยืนปรบมือ ใบหน้างามของเธอดูทึ่งจนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้

เฮลิคอปเตอร์นี่บินได้จริง ๆ

โครม

แต่ว่าแดร์ริลก็บังคับมันไม่ได้ไม่ดี เฮลิคอปเตอร์บินขึ้นสูงเพียงประมาณสิบเมตรก่อนที่จะตกกระแทกพื้นอย่างแรง ก่อให้เกิดเสียงดังสนั่นและก็มีควันฟุ้งกระจายไปทั่ว

ฉางเอ๋อผงะไป เธอถอยหลังหนีไปสองสามก้าวเพื่อไม่ให้โดนชน

เอ่อ

แดร์ริลกระโดดออกมาจากห้องนักบินพร้อมเกาจมูก เขารู้สึกอับอายจนอยากจะร้องไห้ เขาไม่ได้แตะเฮลิคอปเตอร์มานานมากกว่าสิบปี เขานั้นอยากจะแสดงให้ฉางเอ๋อเห็นถึงเทคโนโลยีที่ล้ำสมัย แต่ว่าเขาก็ทำพลาดและรู้สึกอับอายมาก

การ์ดตกใจจนตัวแข็งทื่อ

‘เฮลิคอปเตอร์พังแล้วหรือเปล่านั่น?’

“เกิดอะไรขึ้น?” ในที่สุดฉางเอ๋อก็ถาม เธอมองแดร์ริลและถามเบา ๆ “ไหนเจ้าบอกว่ามันบินได้ไม่ใช่เหรอ? ทำไมมันถึงร่วงลงมาล่ะ?”

เอ่อ…

แดร์ริลเกาหัวและตอบอย่างอาย ๆ “กระหม่อมไม่ได้ขับเฮลิคอปเตอร์มานานจนลืมวิธีบินมันหรือว่าการควบคุมให้ดีไปแล้ว”

ฉางเอ๋อพยักหน้าเมื่อได้ยินคำอธิบายของแดร์ริล จากนั้นเธอก็ถามว่า “เจ้าทำมันพังเหรอ? เจ้าจ่ายได้ใช่ไหม?” ฉางเอ๋อนั้นเป็นเทพธิดาจันทรามานานเป็นพันปี ดังนั้นเธอจึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเงินทอง เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเฮลิคอปเตอร์นี้แพงมากแค่ไหน

แต่เธอรู้ว่าหากมีใครทำอะไรพัง ก็ต้องมีคนจ่ายเงิน

“ท่านไม่จะเป็นต้องกังวลเรื่องนั้น” แดร์ริลยิ้มและพูดอย่างมั่นใจ “มันก็แค่เฮลิคอปเตอร์ พอเราจ่ายเงินเสร็จแล้วเราก็ไปได้”

แดร์ริลมีสินทรัพย์มากมายในชื่อของเขา เขาสามารถซื้อเฮลิคอปเตอร์ได้สิบลำด้วยซ้ำ ไม่ใช่ลำเดียว

“นี่ ไอ้เด็กเวร”

ทันทีที่แดร์ริลพูดจบ การ์ดก็พุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว เขาจ้องแดร์ริลเขม็ง “นายไม่ใช่คนขับของคุณผู้หญิงเหรอ? เป็นแค่ไอ้ขอทานที่อยากจะทำให้สาวสวยประทับใจสินะ?”

การ์ดนั้นโมโหเดือด เขาเสียใจขึ้นมาที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้ห้ามแดร์ริลไว้