คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1883
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1883
แอมโบรสสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดอย่างเย็นชาว่า “พอสักทีเถอะ เมแกน ผมรู้ว่าคุณกำลังจะทำอะไร บอกผมมาเลยสิว่าคุณอยากได้อะไร!”
แอมโบรสไม่ใช่คนโง่ เขารู้ว่าเมแกนจงใจทำแบบนี้ ไม่อย่างงั้นทำไมเธอถึงพาเหล่าสำนักทั้งหมดมาด้วยล่ะ? เธออยากทำให้แอมโบรสและเอร่าต้องอับอาย ‘เธอบอกว่าเธอเพิ่งรู้เรื่องเกี่ยวกับพ่อแท้ ๆ ของเอร่างั้นเหรอ? เพิ่งรู้กะผีน่ะสิ!’
แอมโบรสรู้สึกเสียใจที่เห็นเมแกนเป็นเพื่อนมาตลอดจนยอมเสี่ยงบุกเข้าไปในพระราชวังโมอาน่าเหนือและช่วยเธอออกมา
เมแกนหัวเราะเบา ๆ และยิ้มอย่างผู้ชนะ เธอรู้สึกสนุกพอแล้วเรื่องไร้สาระ เธอเลยพูดขึ้นมาว่า “พระองค์ทรงคิดผิดแล้วเพคะ หม่อมฉันไม่ได้อยากได้อะไรเลย หม่อมฉันรู้สึกเสียใจมากหลังจากที่หม่อมฉันรู้เรื่องความสัมพันธ์ของพระองค์กับเอร่า หม่อมฉันคิดว่าสิ่งที่หม่อมฉันทำจะเป็นประโยชน์เมื่อคืนนี้ แต่หม่อมฉันก็เข้าใจผิดอย่างมหันต์ หม่อมฉันมาที่นี่เพื่อที่เปิดประตูและพาทั้งสองคนออกมาเพคะ”
เมแกนตัดสินใจปล่อยแอมโบรส เอร่า และออโรร่าออกไปหลังจากที่เธอเปิดประตูหิน
เธอมั่นใจว่าแอมโบรสและเอร่ามีอะไรกันเมื่อคืนนี้ เธอไม่จำเป็นที่จะต้องฆ่าพวกเขาภายหลังจากนี้หรอก
เพราะการที่พี่น้องร่วมเพศกันเป็นเรื่องน่ารังเกียจที่ต้องห้ามและโลกจะต้องเหยียดหยามพี่น้องคู่นี้ หากคนทั้งโลกรู้เข้า พวกเขาจะต้องอับอายขายหน้ามากจนถึงขั้นแทบจะฆ่าพวกเขาให้ตายได้เลย เมแกนไม่จำเป็นต้องทำให้มือของเธอต้องแปดเปื้อนสกปรก
แอมโบรสไม่ตอบเมแกน ดังนั้นเธอจึงโบกมือที่ดูเหมือนราวกับหยกของเธอและออกคำสั่งกับคนที่อยู่กับเธอ “เปิดประตูและต้อนรับฝ่าพระบาทและน้องสาวออกมาจากถ้ำกันเถอะ”
“ค่ะ!” แฟนนี่ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ขานรับอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็เดินไปข้างหน้าและเปิดประตูออก
ขรืด… ขรืด… ขรืด!
ประตูหินถูกเลื่อนเปิดออกอย่างช้า ๆ
ผู้คนต่างก็ให้ความสนใจไปยังทางเข้าของถ้ำ พวกเขาแทบอดใจรอไม่ไหวที่จะได้เห็นภาพอันน่าอับอายนี้!
หืออ!
แต่ทว่าพวกเขาก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่เห็น! ทุกคนอ้าปากค้าง!
แอมโบรสนั่งอยู่ตรงปากทางเข้าของถ้ำและร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล อาการบาดเจ็บเหล่านั้นดูเหมือนปรากฏทั่วทุกจุดบนร่างของเขา มันเป็นภาพที่น่าสยดสยองโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเลือดได้แห้งลงแล้ว ใบหน้าของแอมโบรสซีดเผือด
เอร่านอนอยู่บนพื้นไม่ห่างจากแอมโบรสมากนัก เธอหลับสนิท ใบหน้าที่บอบบางของเธอดูสงบนิ่งและงดงาม เธอดูเสน่ห์และน่ารักเหมือนตามปกติที่เธอเป็น ผู้คนต่างรู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าเธอยังสวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยดีอยู่
โอ้โห! ทุกคนตะลึงงัน
พวกเขาเป็นผู้บ่มเพาะที่อยู่ในชุมชนมานานหลายปี พวกเขาใช้เวลาไม่นานก็สามารถรับรู้ได้ว่าแอมโบรสฟันตัวเองอย่างช่วยไม่ได้เพื่อที่จะประคองสติของเขาไว้ เขาและเอร่าไม่ได้มีอะไรกัน
เขากรีดตัวเองกี่ครั้งกันจนมีบาดแผลที่สาหัสได้ขนาดนี้? ยิ่งไปกว่านั้น เขาต้องมีจิตใตที่เด็ดเดี่ยวอย่างมากที่จะทำเช่นนั้นกับตัวเองได้!
ทุกคนตกใจสุดขีด!
หลังจากผ่านไปประมาณสิบวินาที ความตกใจของพวกเขาก็แปรเปลี่ยนไปเป็นความชื่นชม
ดูเหมือนว่าแอมโบรสจะฟันตัวเองเพื่อทำให้ตัวเองสงบสติอารมณ์และมีสติเข้าไว้ดีกว่ายอมจำนนต่อการถูกยั่วยวน!
แม้ว่าแอมโบรสจะเป็นเพียงชายหนุ่ม แต่เขาก็เป็นสุภาพบุรุษตัวจริง! สุภาพบุรุษที่แท้จริง!
เหมือนกับคำพูดที่ว่า ลูกไม้ย่อมหล่นไม่ไกลต้น!
ทันใดนั้นเอง ทุกคนก็นึกถึงชายคนหนึ่ง…
เขาคือพ่อของแอมโบรส
ฮีโร่และผู้พิทักษ์แห่งจักรวาลโลก
ประมุขของสำนักประตูสุราลัย
แดร์ริล ดาร์บี้ ดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย!
ลูกไม้ย่อมหล่นไม่ไกลต้นจริง ๆ !
