คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1912
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1912
”แดร์ริล ดาร์บี้”
ในที่สุดวอลเตอร์ก็ได้สติ เขามองแดร์ริลอย่างตกตะลึงและมีโทสะ “งั้นนายก็เป็นประมุขสำนักประตูสุราลัย เราไม่ได้มีเรื่องอะไรขัดแย้งกัน ทำไมนายถึงมาตบฉัน?”
วอลเตอร์กวาดตามองโดยรอบและตะโกน “ถึงแม้นายจะเป็นวีรบุรุษของจักรวาลโลก ก็จะเที่ยวมาตบคนอื่นไม่ได้ ไร้เหตุผลนัก” ชายคนนี้พูดราวกับว่าตัวเองนั้นมีคุณธรรมหนักหนา
โอ้
ฝูงชนต่างก็พากับโต้เถียงอย่างร้อนแรง
“ที่จริงหัวหน้าวอลเตอร์ก็พูดไม่ผิดนะ”
“เขาเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัยแล้วมาเที่ยวตบคนธรรมดา นี่มันถือว่าเป็นการรังแกกันหรือเปล่า?”
“เขาทำอะไรตามใจตัวเองแค่นั้นแหละ ไม่สนขื่อสนแปอะไร”
พวกเขายังคงวิจารณ์แดร์ริล แม้ว่าเขาจะทำประโยชน์มากมายให้กับจักรวาลโลกและสมควรได้รับการนับถือ แต่ว่าเขาก็ผิดที่ไปตบวอลเตอร์โดยไม่มีสาเหตุ
“ทำไมฉันถึงตบนายน่ะเหรอ?” แดร์ริลแค่นเสียง “วอลเตอร์ ฮาร์ต ในฐานะประธานของบริษัทบันเทิง นายใช้อำนาจของตัวเองข่มเหงดาราหญิง นายข่มขู่ว่าจะทำลายอาชีพการงานพวกเธอหากว่าไม่ทำอย่างที่นายต้องการ นายมันเป็นไอ้สวะ ไม่คิดว่าตัวเองสมควรโดนตบหรือไง?”
โอ้
ฝูงชนฮือฮาขึ้นมาอีกครั้ง หลายคนต่างก็มองจีเซลล์และลาน่าที่ยืนอยู่หลังแดร์ริล พวกเขาตระหนักบางอย่างได้
ดูเหมือนว่าแดร์ริลจะมาเพื่อจีเซลล์และลาน่า
“ฉัน-”
วอลเตอร์หน้าแดงก่ำ เขาอ้าปากจะพูดแต่ว่าไม่รู้จะพูดอะไร
เขารู้ว่าตัวเองนั้นทำผิด
แต่ว่าตอนนี้นวอลเตอร์ก็คิดบางอย่างได้และพูดสวนกลับไป “ประมุขดาร์บี้ มีหลักฐานไหมล่ะ? หากว่ามีก็เอาออกมาให้ทุกคนช่วยกันตัดสินสิ”
ดวงตาของวอลเตอร์ฉายแววเจ้าเล่ห์
เขานั้นแค่ส่งข้อความและโทรไปข่มขู่จีเซลล์และลาน่า เขารู้ว่าพวกเธอไม่มีทางกล้าเอาข้อความพวกนั้นมาเปิดเผยต่อสาธารณะแน่ ถึงอย่างไรพวกเธอก็เป็นดาราสาว พวกเธอต้องไม่อยากอับอาย
ขวับ
สายตาทุกคู่ต่างหันมาจับจ้องจีเซลล์และลาน่าขณะที่รอให้พวกเธอแสดงหลักฐาน
แต่ว่าทั้งจีเซลล์และลาน่าต่างก็กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ
พวกเธอมีหลักฐานซึ่งได้แก้ข้อความที่วอลเตอร์ส่งมาให้ แต่ว่าข้อความพวกนี้มีคำหยาบคายจาบจ้วงมากเกินไป แล้วพวกเธอจะให้ชาวบ้านเห็นได้ยังไง?
พวกเธอเป็นคนสาธารณะและชื่อเสียงก็เป็นเรื่องสำคัญมาก หากว่ามีข่าวในแง่เสียหายออกมาแม้ว่าพวกเธอจะไม่ได้ผิดจริง แต่ว่าก็จะกระทบต่อหน้าที่การงานในวงการบันเทิงได้
แดร์ริลนิ่วหน้าขณะที่สบถในใจ
วอลเตอร์นั้นชั่วร้ายเกินไป เขารู้ว่าจีเซลล์และลาน่าต้องไม่กล้าแสดงหลักฐานแน่ดังนั้นจึงทำท่าแกร่งกล้าเช่นนี้ เป็นเรื่องจริงที่ว่าพวกคนชั่วช้าชั้นต่ำนั้นจัดการได้ไม่ง่าย
เมื่อเขาเห็นว่าทั้งจีเซลล์และลาน่าต่างก็ลังเลที่จะเอาข้อความออกมาแสดง วอลเตอร์ก็พูดอย่างจองหองว่า “ถ้าพวกเธอเอาหลักฐานมาแสดงไม่ได้ แล้วคุณจะพูดอะไรล่ะ ประมุขดาร์บี้?”
โอ้
แดร์ริลสูดหายใจลึกขณะที่มองวอลเตอร์อย่างเย็นชา “วอลเตอร์ ไม่ว่าจะมีหลักฐานหรือไม่ตอนนี้ก็ไม่สำคัญ นายทำลายหน้าที่การงานของจีเซลล์และลาน่าเป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้”
วอลเตอร์หัวเราะ เขายิ้มชั่วร้ายก่อนบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ จะมาว่ากันเรื่องนี้ไม่ได้นะ ตอนที่พวกเธอเซ็นสัญญากับบริษัทฉัน ฉันก็เตรียมหนังเรื่องหนึ่งให้พวกเธอแล้วแต่พวกเธอปฏิเสธ พวกเธอนั้นไม่ยอมทำตามข้อตกลงของบริษัท ถ้าฉันไม่ระงับงานของพวกเธอแล้วจะให้ไประงับงานใครล่ะ?”
“คุณโกหก”
จีเซลล์โมโหจัด เธอพูดทันทีว่า “ไม่มีใครเล่นหนังเรื่องนั้นหรอก มัน-”
เธอหยุดพูดกลางคัน เธอไม่สามารถพูดต่อได้ จีเซลล์ตัวสั่นอย่างแรง ใบหน้างามของเธอทั้งฉุนเฉียวและอับอาย
