คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1917

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1917

ซู่ม

รังสีรุนแรงพุ่งออกมาจากร่างของแดร์ริล กายเขาสร้างภาพลวงตาว่าตัวเขานั้นพุ่งทะยานเข้าใส่โดน็อก

อากาศรอบทั้งสองบิดเบี้ยว มันเป็นพลังที่แข็งแกร่งน่าสะพรึง

โดน็อกไม่ได้ตระหนกเมื่อแดร์ริลเข้าโจมตี แต่ดวงตาเขากลับแวววาวด้วยความตื่นเต้น เขานั้นมีความปรารถนาอยากต่อสู้อย่างไม่จบสิ้น

โดน็อกนั้นอยากให้แดร์รลโผล่โดยตลอด ดังนั้นเขาจึงยินดีเมื่อแดร์ริลปรากฏตัวที่พระราชวัง

“แดร์ริล” โดน็อกหัวเราะอย่างมีเจตนาร้าย จากนั้นเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ยังไม่มีใครรู้ได้ว่าสุดท้ายใครจะเป็นผู้ยืนหยัดอยู่ได้ แกมาที่นี่คนเดียวเหรอ?”

“ฉันมาคนเดียว” แดร์ริลจ้องมองไปที่ฝ่ายตรงข้าม

“แกเอาความกล้าจากที่ไหนมาทำแบบนี้?” โดน็อกยิ้ม

“แค่ฉันคนเดียวก็พอจะฆ่าแกได้แล้ว” แดร์ริลพูดเสียงต่ำ

“ถ้างั้นก็ตายซะ” โดน็อกตาแดงฉานขณะที่เขาพุ่งทะยานไปข้างหน้า

แกร๊ง

การโจมตีของแดร์ริลและโดน็อกปะทะกัน พลังภายในอันแข็งแกร่งสั่นสะเทือนส่งต่อไปทั่วทั้งฝูงชน มันทำให้บรรยากาศของทั้งพระราชวังบิดเบี้ยว

โดน็อกคำรามออกมาเบาๆ เขาโดนผลักให้ถอยไปสองสามก้าว

ตึง ตึง ตึง

สีหน้าโดน็อกมืดครึ้ม เขาผงะถอยหลังไปเป็นสิบก้าวก่อนที่จะยืนได้มั่นคง เขานั้นตกใจมาก พลังของเขานั้นอยู่ในระดับเทพยุทธ์และก็มีพลังภายในที่แข็งแกร่ง ทำไมเขาถึงไม่สามารถเอาชนะแดร์ริลในการโจมตีครั้งนี้ได้?

ตอนนั้นโดน็อกยังไม่รู้ว่าแม้แดร์ริลจะยังไม่ถึงขั้นเทพยุทธ์ เขาก็อยู่ในขั้นสูงสุดของจักรพรรดิยุทธ์แล้ว เขายังได้บ่มเพาะคัมภีร์พลังงานพิสุทธิ์ดังนั้นพลังภายในของเขาจึงได้บริสุทธิ์มาก เขานั้นมีความคั่งแค้นเต็มเปี่ยมจนใช้พลังทั้งหมดไปกับการโจมตีนั้น นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมพลังของเขาจึงได้น่าหวาดหวั่น

อั่ก

โดน็อกจ้องแดร์ริล ใบหน้าเขาแดงก่ำและก็กระอักเลือดออกมาคำโต

แดร์ริลสามารถทำให้เส้นเลือดหัวใจของโดน็อกบาดเจ็บได้

เฮือก

บรรดาเสนาบดีต่างก็ร้องเสียงดังด้วยความตกใจ พวกเขาตะลึงจนพูดไม่ออก

นี่แค่การโจมตีเพียงครั้งเดียวเหรอ?

แค่นี้ก็เพียงพอให้แดร์ริลทำให้จักรพรรดิบาดเจ็บได้แล้วเหรอ?

พวกเขารู้อยู่แล้วว่าประมุขสำนักประตูสุราลัยนั้นแข็งแกร่ง

แต่ว่าโดน็อกเองก็ไม่ได้อ่อนแอ จักรพรรดิองค์ก่อนของเวสต์ริงตันนั้นตั้งให้เขาเป็นอัครมหาเสนาบดี และเขาก็นำกองทัพไปโจมตีดินแดนอื่น เขาไม่เคยพ่ายแพ้ซึ่งเป็นสถิติไร้พ่าย แต่ว่าแดร์ริลก็สามารถทำให้ชายคนนี้บาดเจ็บได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ดูเหมือนว่าพลังของแดร์ริลนั้นน่ากลัวมากเกินไป

แต่เขาก็เป็นแค่ระดับจักรพรรดิยุทธ์ขั้นห้านี่

“โดน็อก วันนี้เป็นวันตายของแก” แดร์ริลตะโกนเสียงดัง เขาพุ่งตัวไปข้างหน้าอีกครั้งด้วยพลังความโกรธแค้น

“เข้ามาเลย” โดน็อกแค่นเสียง เขานั้นไม่กลัว

แต่ว่าโดน็อกไม่ได้รอรับการโจมตี เขาหลบเลี่ยงและหนีเข้าไปในห้องโถงหลัก

“ฟังคำสั่ง”

โดน็อกเช็ดเลือดออกจากมุมปาก จากนั้นเขาก็ยกมือชี้ไปที่แดร์ริลและตะโกนอย่างคลุ้มคลั่งว่า “จัดการแดร์ริล ดาร์บี้ซะ ใครที่เอาหัวมันมาให้ข้าได้จะได้รับรางวัลมหาศาล”

เมื่อเขาตะโกนประโยคสุดท้ายออกไป ดวงตาของโดน็อกก็ฉายแววบ้าคลั่ง

เขานั้นประมาทไป นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้แดร์ริลทำให้เขาบาดเจ็บได้ เขาเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน แต่ว่าก็ยังประมาทคู่ต่อสู้ แล้วเขาจะทนรับได้อย่างไร?

วันนี้แดร์ริลต้องตาย

หากว่ายังเป็นเขาคนเดิม เขาคงจะสู้กับแดร์ริลจนตายกันไปข้างแม้ว่าเขาจะบาดเจ็บก็ตาม แต่ว่าตั้งแต่เขาได้ขึ้นครองบัลลังก์ โดน็อกก็ได้เรียนรู้ที่จะระมัดระวังมากขึ้นและไม่เข้าไปเสี่ยงโดยไม่จำเป็น

ขวับ ขวับ ขวับ

นายพลหลายคนและองครักษ์ต่างก็เข้าไปโจมตีแดร์ริล พลังภายในพวยพุ่งออกมาจากร่างพวกเขา

เวสต์ริงตันนั้นเป็นหนึ่งในดินแดนที่แข็งแกร่งในทั้งเก้าทวีปและก็มีนายพลที่แข็งแกร่งมากมาย พวกเขาส่วนใหญ่อยู่ในระดับจักรพรรดิยุทธ์และปราชญ์ยุทธ์

มันน่ากลัวมากเมื่อพวกเขาปล่อยพลังภายในออกมาพร้อม ๆ กัน

โอ้

แดร์ริลไม่ได้ตระหนกเมื่อเขาเห็นพวกนี้พุ่งเข้ามาหา แต่ว่ากลับยิ่งทำให้โทสะเขาเพิ่มพูน เขาตวาดด้วยสีหน้าคลุ้มคลั่งว่า “เข้ามาเลย เข้ามา ฉันจะฝังพวกแกทั้งหมดไปพร้อมพ่อทูนหัวของฉัน”