คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 196
เราจบเห่แล้ว!
หัวของแซ็คหมุนคว้าง เขาไม่กล้ามองหน้าสาวน้อย
สิบเปอร์เซ็น? มันพอ ๆ กับเป็นไปไม่ได้นั่นแหละ! โรเจอร์จบสิ้นแล้ว
ทันใดนั้น มีบางคนโพล่งออกมา “นั่นมันยุ่งยากเกินไป มันไร้ประโยชน์ถ้าส่งเขาไปโรงพยาบาล ฉันกลัวว่าโอกาสจะลดต่ำกว่า 10 เปอร์เซ็นด้วยซ้ำ”
เชลลีหน้าบึ้ง ใครกันที่จองหองกล้าพูดแบบนี้? เธอเป็นหมอเพียงคนเดียวที่นี่ คำพูดของเธอมีความหมาย หากชายชราคนนี้ไม่ถูกส่งโรงพยาบาล เขาจะให้ชายชราตายที่นี่รึไง? อย่างน้อยมันก็มีความหวังอยู่บ้างที่โรงพยาบาล!
เธอหันหลังไปมองคนที่พูดอย่างโกรธเกรี้ยว
แดร์ริล!
เธอพลันอับอายทันที เธอไม่ได้แต่งหน้ามาวันนี้ หลังจากพบแดร์ริล เธอก็เชื่อมั่นในเขาอย่างมาก เขาทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย เขาต้องมีเหตุผลบางอย่างที่ยืนกรานไม่ให้ส่งชายชราคนนี้ไปโรงพยาบาล
ฝูงชนอ้าปากค้างแล้วมองแดร์ริล ชายคนนี้เป็นใคร? เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงในโลกของการแพทย์รึเปล่า? การบอกว่ายานี้ไม่มีสรรพคุณและอันตราย แล้วมันก็เป็นความจริง!
“นายเป็นใคร?” สาวน้อยถาม เธอจ้องแดร์ริลแล้วถามอย่างนิ่งเฉย “ในเมื่อนายแนะนำไม่ให้ฉันพาปู่ของฉันไปโรงพยาบาล นายมีทางออกที่ดีกว่านี้เหรอ?”
แดร์ริลหัวเราะ จากนั้นก็เข้าหาชายชรา หลังจากตรวจดูอยู่พักหนึ่ง เขาก็กล่าว “หมอเชลลี พูดถูกแล้ว ปู่ของคุณมีอาการอุดตันในสมอง อาการของเขาตอนนี้ค่อนข้างพิเศษนิดหน่อย”
เขาเสริม “การผ่าตัดของโรงพยาบาลนั้นไม่มีประโยชน์เพราะเม็ดยาเทวะที่สิ้นสรรพคุณยังมีพิษอยู่ พิษนั้นจะส่งผลต่อการไหลเวียนของเลือด มากไปกว่านั้น เครื่องไม้เครื่องมือของโรงพยาบาลก็ไม่มีทางตรวจจับมันได้”
“คุณปู่ของคุณกลืนมันลงไปไม่นาน พิษยังไม่ได้แพร่กระจายไปทุกอวัยวะในตอนนี้ ผมจึงขอแนะนำว่าให้กดเส้นทางชีพจรวิญญาณและทางเดินชีพจรของเขา เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของพิษ ในเวลาเดียวกัน ให้ใช้พลังภายในของผู้บ่มเพาะแบบคุณบังคับพิษออกมา” คำแนะนำของแดร์ริลเต็มไปด้วยรายละเอียดที่ยอดเยี่ยม
ฝูงชนเริ่มพึมพำพูดคุยกัน ลูกเขยของพวกลินดันนี่รู้เรื่องรึเปล่าว่าเขาพูดอะไรอยู่? ถึงเขาจะเดาถูกเรื่องยาที่สิ้นสรรพคุณ แต่ถ้าเขายอดเยี่ยมปานนั้น ทำไมเขาถึงเป็นแค่ลูกเขยบ้านคนอื่น?
ทริสตันเดินมาหาแดร์ริลแล้วเยาะเย้ย “แดร์ริล แกจะบอกว่า อุปกรณ์การแพทย์ล้ำยุคของพวกเราใช้ไม่ได้ผล และมีเพียงแกที่ช่วยพวกเขาได้เหรอ? ตายจริง ตายจริง แกต้องเป็นหมอเทวดาแน่ ๆ ถ้าอย่างนั้น โรงพยาบาลคงต้องปิดลงแล้วทุกคนที่มีปัญหาสุขภาพคงต้องควานหาตัวแกแทนแล้วล่ะ”
สาวน้อยยังไม่ได้ตอบสนองต่อคำแนะนำของแดร์ริล เธอเข้าใจทุกคำที่เขากล่าว แต่เธอไม่กล้าเสี่ยง เธอมองแดร์ริลอย่างกังวล แล้วถาม “เส้นทางเดินชีพจรวิญญาณและจุดเดินชีพจรเป็นจุดความดันที่สำคัญ หากฉันกดจุดทั้งสองในเวลาเดียวกัน ทั้งการไหลเวียนของเลือดและพลังงานจะเละเทะไปหมด”
แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ อย่างนุ่มนวล “ผมรู้ เพราะแบบนั้นคุณถึงต้องเชื่อผมยังไงล่ะ” แดร์ริลรู้ว่าเขากำลังพูดอะไรอยู่ คัมภีร์โอสถแห่งอนันต์ไม่ได้ระบุแค่วิธีการผลิตโอสถสารพันชนิด แต่ยังบอกวิธีผลิตยาแก้พิษหากกินโอสถผิดเข้าไปเช่นกัน
ในกรณีของเม็ดยาเทวะที่สิ้นสรรพคุณ เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นเมื่อกินมันเข้าไป และวิธีแก้เรื่องแบบนี้ก็ถูกระบุไว้ชัดเจนในคัมภีร์ แดร์ริลรู้เรื่องนี้ก่อนจะเข้าไปหาสาวน้อยแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่เสี่ยงมาเช่นกัน เพราะยังไงเสีย มันก็เป็นเรื่องความเป็นความตาย
สาวน้อยสูดหายใจเต็มปอด แล้วกล่าว “งั้นฉันจะเอาของออกจากโต๊ะก่อน—ถ้ามีอะไรเกิดกับปู่ของฉัน มั่นใจได้เลยว่าฉันจะทำให้ทั้งตระกูลของนายเสียใจที่เกิดมาบนโลก”
‘…ทำไมสาวงามแบบเธอถึงชอบสร้างศัตรูเองนักนะ? เธอช่วยอ่อนหวานกว่านี้ไม่ได้รึไง?
“มันขึ้นอยู่กับคุณทั้งหมด ถ้าคุณไม่ต้องการ ก็พาเขาไปที่โรงพยาบาลได้เลยตามต้องการ” แดร์ริลยักไหล่แล้วหัวเราะ
‘ให้ตายเถอะ ฉันทำแบบนี้เพื่อให้เธอช่วยชีวิตปู่เธอเอง แต่เธอยังกล้ามาขู่ฉันอีก’ เขาคิด
“นาย…!” สาวน้อยหน้าแดง เธอเดือดมาก
