คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 224

”อะไรวะเนี่ย? นี่เขาเป็นพี่น้องกับเมแกน แคสเทลโล งั้นเหรอ?”

“เ-ี่ย วิ่งดิ!”

มิจฉาชีพตื่นตระหนก พวกเขาวิ่งผ่านกลุ่มคนแล้วหายวับไปในทันที

แดร์ริลอดไม่ได้ที่จะต้องระเบิดหัวเราะออกมา

“ฮัลโหล น้องชาย? ทำไมนายไม่พูดล่ะ? ว่าไง?” เมแกนถาม

ไม่มีอะไรที่ต้องพูดอีกในเมื่อชายสองคนนั้นไปแล้ว

แดร์ริลหัวเราะอีกครั้ง “ไม่มีอะไร ช่างมันเถอะ”

เขาวางสายไปโดยไม่อธิบายอะไรเลย

เมแกนกระทืบเท้าของเธอด้วยความโกรธที่อีกฝั่งสาย

‘แดร์ริล ดาร์บี้ เป็นบ้าอะไร? ทำไมเขาโทรมาในเวลาดึกแล้วไม่สนใจเราแบบนั้น?’

‘คนพิลึก!’

กลุ่มคนใกล้อาคารโทรทัศน์ตงไห่เองก็กระจายตัวไปแล้ว

“ขอบคุณมากค่ะ” ดอร่าเดินมาหาแดร์ริลแล้วก้มหัวให้เขาเป็นการขอบคุณ

เธอซาบซึ้งที่เขาปรากฏตัวได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่รู้ว่าชายสองคนนั้นกำลังหลอกเธอ

แดร์ริลยิ้มแล้วตอบอย่างสบาย ๆ “ด้วยความยินดี มันก็แค่เรื่องเล็ก”

เขามองที่ดอร่าในขณะที่เขาพูด เธอดูงดงามและบริสุทธิ์

ดอร่าดูเขินเล็กน้อยเมื่อเธอกล่าว “ฉันยังรู้สึกขอบคุณคุณมาก ๆ ฉันควรเลี้ยงมื้อค่ำคุณ แต่ฉันมีบางอย่างที่เร่งด่วนต้องไปทำ ฉันต้องขับรถไปให้เจ้านาย ดังนั้นบางทีคราวหน้า ฉันขอเพิ่มคุณใน WeChat ได้ไหมคะ?”

ดอร่าก้มหัวของเธอลงในขณะที่เธอกล่าว เธอดูเขินอายและสงวนตัว

‘สาวน้อยคนนี้น่ารักจังแฮะ’ แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ อย่างสุขุม

แดร์ริลไม่ปฏิเสธคำขอของเธอ เขาเดินไปที่ถนนเพื่อเรียกแท๊กซี่หลังจากเพิ่มรายชื่อผู้ติดต่อกับดอร่า

มีคนไม่มากที่บนถนนเนื่องจากมันเป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว แดร์ริลเพิ่งเรียกแท๊กซี่ได้ในตอนที่เขาได้ยินเสียงฝีเท้าด้านหลังเขา

เขาหลังโดยสัญชาตญาณ แต่ถุงกระสอบก็คลุมหัวของเขาทันที!

-ิบหาย!

‘เกิดบ้าอะไรขึ้น?’

แดร์ริลสาปส่ง เขาต้องการดิ้นให้หลุด แต่ตอนนั้นเองที่เขาถูกฟาดที่ด้านหลังศรีษะ

แดร์ริลรู้สึกมึนหัวก่อนที่ทัศนะของเขาจะกลายเป็นสีดำ และสลบไป

เขาไม่รู้เลยว่าเขาหมดสติไปนานเท่าไหร่ แต่มันรู้สึกเหมือนฝันที่ยาวนาน

แดร์ริลปวดหัวเมื่อเขาได้รับสติกลับมา

เมื่อเขาเปิดตาขึ้น เขาก็พบว่าตัวเองถูกมัดไว้อยู่

เขาอยู่ในออฟฟิศหรูหราที่มีเฟอร์นิเจอร์เรียบง่าย โต๊ะ โซฟา และโคมระย้าที่ดูราคาแพงบนเพดาน

เขามองไปรอบ ๆ ก่อนที่สายตาไปพบตกอยู่ที่โซฟา

หญิงสาวที่น่าดึงดูดและงดงามนั่งอยู่ตรงนั้น

เธอคือแอ๊บบี้ กาย พี่สาวของแบรนดอน กาย

‘เธอเป็นคนที่จับเรามา?’

แดร์ริลต้องยอมรับว่าแอ๊บบี้นั้นงดงามจริง ๆ เขาจำได้ว่าเธอเป็นศูนย์กลางความสนใจในงานแต่งงานของแจ็คสัน แดร์ริลยังสังเกตได้ว่าตอนนี้เธอนั้นยิ่งดูมีเสน่ห์มากกว่าเดิมเสียอีก

เสื้อแขนกุดเอวลอยและกระโปรงรัดรูปของเธอทำให้ทรวดทรงโค้งเว้าของเธอเด่นชัด

แอ๊บบี้ดูสง่างามและดึงดูดอย่างยิ่งยวดในขณะที่เธอนั่งอยู่บนโซฟา ไขว่ห้างพร้อมหมุนแก้วไวน์วนไปมา

เมื่อเธอสังเกตเห็นแดร์ริลที่จ้องมาที่เธอ แอ๊บบี้ก็ยิ้มแล้วลุกขึ้นจากโซฟาเพื่อเข้าไปหาแดร์ริล

แดร์ริลกลืนน้ำลายเพราะเอวอันผอมเพรียวและขาเรียวยาวของเธอมันใกล้กับเขาเกินไป

แอ๊บบี้ยื่นมือละเอียดละออของเธอตบใบหน้าของแดร์ริลหลายครั้ง

“ฉันจะตบนาย ถ้าแกมองนายแบบนั้นอีกครั้ง”

เ-ี่ย! แดร์ริลถอนหายใจ “คุณกาย คุณค่อนข้างไม่มีเหตุผลนะ คุณลืมแล้วเหรอว่าผมช่วยชีวิตคุณไว้ตอนที่คุณหมดสติเพราะกระจกแปดด้านในงานแต่งงาน? ทำไมคุณมามัดผมไว้ล่ะเนี่ย?”