คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 281

แคทเธอรีนไม่ได้เล่าใครฟังเรื่องที่เธอตกชั้นกำลังภายในสองขั้นมาอยู่ที่ปรมาจารย์อาวุโสขั้นสี่ แดร์ริลจะล่วงรู้ได้อย่างไร?

“มิสแคทเธอรีน” เขาหัวเราะขณะค่อย ๆ กล่าว ”อย่างที่ผมบอกไปเมื่อวาน โอสถวิญญาณศิลานั้นมีปัญหา แต่น่าเสียดายไม่มีใครเชื่อผม”

แคทเธอรีนพูดไม่ออก กัดริมฝีปากอย่างประหม่า หรือมันจะเป็นเพราะโอสถวิญญาณศิลาจริง ๆ ?

“ถ้าหากผมจำไม่ผิด กำลังภายในของคุณจะลดลงสองขั้นต่อไปทุก ๆ วัน” เขากล่าวต่อ “จากขั้นที่คุณอยู่ในตอนนี้ คุณจะกลายเป็นคนธรรมดาภายในไม่ถึงสัปดาห์”

ท่าทางของแคทเธอรีนหดหู่ มีความกลัวอยู่ในดวงตาของเธอ ริมฝีปากเธอสั่นระรัว

มันใช้ความอุตสาหะของเธออย่างมากในการขึ้นมาเป็น ปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นหนึ่ง เธอเป็นถึงผู้อาวุโสแห่งสำนักไทชิ ทุก ๆ คนให้ความเคารพกับเธอ

ถ้าเธอกลายเป็นคนธรรมดา เธอจะสูญเสียทุกอย่างไป

ในหัวของแคทเธอรีนว่างเปล่า “แดร์ริล นี่นายสร้างเรื่องโกหกมาข่มขู่ฉันรึเปล่า?” เธอใส่ร้าย

เมื่อสติของเธอกลับมา เธอจำได้ว่าเคยได้ยินเรื่องราวของโอสถวิญญาณศิลา แต่เธอไม่เชื่อว่ามันจะมีผลข้างเคียงที่ร้ายแรงขนาดนี้

แดร์ริลไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติมอีก “ถ้าคุณไม่เชื่อผม ผมก็ทำอะไรให้ไม่ได้” เขายักไหล่ “ผมรู้วิธีแก้ไขมัน แต่คุณก็ลองเอาไปคิดดูก่อน แล้วค่อยมาบอกผมก็ได้” เขาหัวเราะและเดินกลับเข้าห้องไป

เขามีวิธีแก้ไขมัน?

แคทเธอรีนเดินตามเขากลับเข้าห้องเรียน เธอไมสามารถตั้งสมาธิกับบทเรียนที่จะสอนต่อได้ ถ้าสมมติแดร์ริลพูดถูกเกี่ยวกับเธอที่สูญเสียกำลังภายใน เธอจะต้องทำอย่างไรต่อ?

ในระหว่างเล่าเรียน เซอร์ซีหันหน้ามาหาแดร์ริลและเคาะโต๊ะของเขา เธอส่งเศษกระดาษให้กับเขา

‘อะไรนะ? จดหมาย?’

แดร์ริลเปิดจดหมายอ่านข้อความ “แดร์ริล ฉันขอโทษที่กล่าวหานาย” ซึ่งเขียนไว้อย่างชัดเจน

แดร์ริล เกาหัวนึกหาคำตอบใส่เศษกระดาษที่เธอให้มา ถ้าเขียนว่า “ไม่เป็นไร” คงไม่เพียงพอ มันจะทำให้เขาดูไม่มีมารยาท แต่ถ้าเขียนข้อความยาว ๆ เขาก็จะดูเหมือนเลอะเทอะเกินไป

โทรศัพท์ของแดร์ริลก็สั่นทันใด เขาแอบเปิดดู พบว่ามีข้อความมากมายถูกส่งมาจาก แอ๊บบี้ กาย เมื่อวานนี้เขาได้ถามแอ๊บบี้ถึงเรื่องที่มีปัญหากับ แดกซ์ แซนเดอร์ส โทรศัพท์ของเขาก็ถูกยึดทันทีไปในตอนนั้น

[ท่านอาจารย์ ฉันจะไม่มีวันแตะต้องตัวแด๊ก แซนเดอร์ส อีกตลอดไป โด้โปรดอย่าโกรธฉัน]

[ท่านอาจารย์ ฉันจะไม่มีวันทำผิดพลาดเหมือนเดิมอีก ขอร้องอย่าโมโหฉันเลยได้โปรด]

ทุกข้อความกล่าวทำนองเดียวกัน

แดร์ริล หน้านิ่วเมื่อเขาพิมตอบ [แด๊กซ์ แซนเดอร์ส คือหนึ่งในพี่น้องที่ดีที่สุดของฉัน ถ้าหากเธอมีปัญหากับเขา เธอก็จะมีปัญหากับฉันด้วย อย่าได้ฝันว่าจะมาเอาเม็ดยาเทวะจากฉันไปอีกหรือแม้แต่จะมาเป็นลูกศิษย์ของฉัน]

ในเวลาเดียวกันเซอร์ซีก็เริ่มอดทนรอคำตอบไม่ไหว “เขาไม่ได้อ่านข้อความของฉันรึไง?”เธอคิด เมื่อเธอหันหลังกลับมาดู เธอกลับไม่พอใจและงงงวย
เธอสังเกตุเห็นว่าเศษกระดาษนั้นถูกเปิดอ่านแล้ว แต่ถูกวางทิ้งไว้ที่มุมของโต๊ะ แดร์ริลมัวแต่ก้มหัวกดโทรศัพท์เล่นอยู่ใต้โต๊ะ

เขาไม่สนใจจดหมายของเธอได้อย่างไร? เซอร์ซีโกรธเคืองและเริ่มสั่นเทา เธอเป็นที่ชื่นชอบของผู้ชายหลายคน เธอก็ไม่เคยลดตัวลงไปขอโทษใครมาก่อนแต่เขาก็ยังไม่สนใจเธอ! เธออารมณ์เสียเล็กน้อย และหันหลังกลับ

แดร์ริล จดจ่ออยู่กับโทรศัพท์ของเขา แอ๊บบี้ทำร้ายเพื่อนสนิทของเขาแต่ยังมีหน้ามาเรียกเขาว่า ท่านอาจารย์ ต้องการให้เขาถ่ายทอดวิชาปรุงโอสถ ทำเหมือนกับเขาเป็นเด็กสามขวบ?

แอ๊บบี๊ อีกฝั่งของโทรศัพท์ ได้รับข้อความจากแดรืริล เธอตอบอย่างกังวลใจ [ท่านอาจารย์ ฉันทำผิดไปแล้ว ฉันสัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีกเด็ดขาด]

“เดียวรู้กัน” เขาหัวเราะคิกคัก

เขาเก็บโทรศัพท์มือถือและลืมจดหมายเศษกระดาษ เขาหันไปสนใจการสอนของแคทเธอรีนแทน เกี่ยวกับ จุดลมปราณภายในร่างกายของมนุษย์

…

ตระกูล ดาร์บี้

นายท่านชราดาร์บี้เห็นด้วยกับคำขอของแม่ชีแห่งโชคชะตา เขาตกลงอนุญาตจะให้สาวกของสำนักง้อไบ๊เข้ามาพักอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ข้าง ๆ กับตระกูลดาร์บี้ เมื่อเห็นว่าผู้ติดตามของสำนักง้อไบ๊เป็นผู้หญิงทั้งหมด เขาจึงได้ห้ามสาวกผู้ชายของตระกูลดาร์บี้เข้าไปในคฤหาสน์ของพวกเธอ