คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 283
”ใครหัวขโมย?” อีวอนถามอย่างข้องใจเมื่อได้ยินคำของลูกพี่ลูกน้องพาลเมอร์เยาะเย้ย
เดซี่ยิ้มและกล่าว “อีวอน เธอไม่ได้ยินข่าวรึไง? แดร์ริลขโมยมือถือคนอื่นเมื่อวานนี้เธอควรจะอยู่ห่าง ๆ เจ้าหัวขโมยนี่นะ”
อีวอนยิ้ม และไม่เชื่อคำกล่าวอ้าง แดร์ริลขโมยมือถือ? นั่นเป็นเรื่องตลกที่สุดที่เธอเคยได้ยิน
แดร์ริลไม่ได้สนใจเดซี่ เขากำลังจดจ่ออยู่กับการสำรวจเศษหยกสีขาว
“มันจะมีงานแกะสลักรูปศิลปินต่างชาติกับเครื่องดนตรี ผมคิดว่านี่น่าจะเป็นเศษส่วนของมัน เศษหยกนี่ล้ำค่ามาก ประมาณราว ๆ หนึ่งล้านห้าแสนขึ้นไปเลย”
หน้าของลิลี่เปี่ยมไปด้วยความปลาบปลื้มเมื่อเธอเห็นแดร์ริลนั่งวิเคราะห์ “แดร์ริล นายเก่งมาก!” เธอชื่นชม
ทำไมเธอถึงไม่รู้มาก่อนว่าเขาจะชื่นชอบในเรื่องของเก่าวัตถุโบราณ?
อีวอนก็ปลื้มปริ่มพอ ๆ กัน แม้แต่พ่อของเธอยังตอบไม่ได้เกี่ยวกับเศษหยกอันนี้ ทว่าแดร์ริลนั้นตอบได้เขาช่างยอดเยี่ยม! ขณะเดียวกันเธอแอบผิดหวังเล็ก ๆ ที่ไม่ได้เจอกับเขาเร็วกว่านี้
ทันใดนั้น ก็มีขวดน้ำอีกขวดโพล่มา พร้อมกับเสียงเย็นชา เรียบเฉยกล่าวว่า “แดร์ริล ดื่มนี่”
เกิดอะไรขึ้นวันนี้? ทำไมเขาถึงได้ขวดน้ำมากมายขนาดนี้?
แดร์ริลตะลึงเมื่อเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของขวดน้ำ นั่นคือ เซอร์ซี!
ตอนนี้ทุกสายตาจับจ้องไปที่พวกเขา เกิดอะไรขึ้นกับแดร์ริล? ทำไมถึงมีแต่สาว ๆ สวย ๆ มารุมล้อมเข้าหาเขา ตอนแรกคือ ลิลี่ และตามาด้วยอีวอน จนถึงตอนนี้แม้กระทั่งดาวของโรงเรียน เซอร์ซี นิวแมน
“แดร์ริลฉันขอโทษที่ฉันกล่าวโทษเธอเมื่อวานนี้” เธอขออภัยอย่างตรงไปตรงมา
เธอกลับรู้สึกตื่นตระหนก นี่คือครั้งแรกที่เธอซื้อน้ำมาให้ใครสักคน ในตอนแรกเธอค่อนข้างเคืองที่เขาไม่ได้ตอบจดหมายใส่เศษกระดาษเธอในห้องเรียน เธอเลยตัดสินใจมาขอโทษเขาต่อหน้า ช่วงคาบเรียนพละ อย่างไรก็ตาม ยังไม่สายเกินไปเพราะเธอคิดว่าเขาเป็นหัวขโมยเมื่อเช้านี้
“ไม่เป็นไร ๆ” เขาโบกมืออย่างไม่ถือโทษโกรธ เขาไม่ได้กล่าวอะไรต่อ
เซอร์ซียังยืนกราน “ทำไมไม่ให้ฉันเลี้ยงข้าวสักมื้อหลังเลิกเรียนดีล่ะ? นายเลือกสถานที่มาได้เลย” เธอเสนอ
อะไรนะ? เซอร์ซีต้องการจะเลี้ยงมื้ออาหารเขา? พวกผู้ชายอิจฉาเขาอย่างสุดขีด นับเป็นเกียรติยศอันยิ่งใหญ่ของชายชาตรี แต่กลับตกไปอยู่กับไอ้เจ้าลูกเขยบ้านคนอื่น? โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรม
ลิลี่และอีวอนมองหน้ากันอย่างสับสนงงงวย เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเซอร์ซีต้องขอโทษเขาและเลี้ยงข้าวเพื่อตอบแทน? อีวอนสงสัยแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ
ลิลี่ ในทางกลับกันค่อนข้างอิจฉา ดาวของโรงเรียนเฮกเซด เซอร์ซี นิวแมน ถึงกับเดินมาหาตัวแดร์ริลเอง แน่นอนที่เธอจะรู้สึกอย่างนั้น เธอไม่ค่อยได้รู้สึกแบบนี้มาก่อน หรือว่าเธอกำลังกลัวว่าจะเสียเขาไป เขาควรจะเป็นของเธอ ไม่มีใครจะมาพรากเขาไปได้ แม้แต่ดาวของโรงเรียนก็ตาม!
ลิลี่ครุ่นคิดไปช่วงหนึ่งก่อนจะเอื้อมมือไปกอดแขนแดร์ริล และกล่าวกับเขาอย่างหวานชื่น “สามีที่รัก ในเมื่อเพื่อนร่วมห้องของนายอยากจะเลี้ยงข้าวเรา รีบไปกันเลย!”
ลิลี่กล่าวเสริม “อีวอนไปด้วยกันนะ!”
อุ๊บ!
แดร์ริลขนลุก เท่าที่เขาจำความได้นี่คือครั้งแรกในรอบสามปีที่ ลิลี่เรียกเขาว่า ‘สามีที่รัก’
เปรี้ยง!
ทันใดนั้น ลูกบาสเกตบอลก็กระเด็นลอยมากระทบเขาตรงหัวไหล่
‘ไอ้เ-ี่ยที่ไหนจะเล่นบาสเกตบอลได้ห่วยแตกขนาดนี้?’แดร์ริลคิด เขาหันมองไปทางที่ลูกบาสลอยมา เห็นชายรูปร่างมโหราฬกำลังเดินเข้ามาท่าทางขออภัย นั่นคือ ซาเวียร์ คิง ครูพละของลิลี่
