คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 296
ทุกอย่างเงียบสงัด!
ถนนทั้งสายกลายเป็นเงียบสนิทและสายตาของทุกคนก็จดจ้องที่แดร์ริล
ลิลี่ยืนอยู่ด้วยความประหลาดใจพร้อมกับหัวใจที่เต้นจนแทบทะลุออกมาจากหน้าอก
‘นี่แดร์ริล… จะแสดงให้เราดูจริง ๆ เหรอ? เขาไม่เคยบอกเราเลยว่าเขาเล่นเปียโนเป็น…’
แดร์ริลเดินไปที่เปียโนแล้วนั่งลง เขายืดนิ้วมือแล้ววางมันลงบนเปียโนอย่างนุ่มนวล
การเรียนเปียโนเป็นหนึ่งในทักษะที่จำเป็นต้องมีของตระกูลดาร์บี้ เขาเรียนเปียโนมาสองปีกับนักเปียโนระดับโลก เบเกอร์ ในสมัยที่เขายังอยู่กับตระกูลของเขา
ยังไงก็ตาม มันเป็นเวลาสามหรือสี่ปีแล้วที่เขาได้ซ้อมเปียโนครั้งสุดท้าย
เจ้าหน้าที่โผล่ออกมาจากฝูงชนพร้อมไมโครโฟนในตอนที่แดร์ริลนั่งลงและวางมันลงหน้าเขา
ชายหนุ่มแต่งตัวมีสไตล์สี่คนเดินออกมาแล้วยืนหลังแดร์ริล แต่ละคนถือกีต้าร์
ว้าว
ฝูงชนเดือดพล่านไปด้วยความกระตือรือร้นในทันที
มือกีต้าร์สี่คนนี้ไม่ใช่ใครอื่น พวกเขาคือวงร็อคชื่อดัง FBY!
นี่เขาจ้าง FBY มาขัดขวางการแสดงของตัวเองรึไง?
หญิงสาวหลายคนกรีดร้องด้วยความตื่นเต้น
ฝูงชนหยิบมือถือออกมาถ่ายแดร์ริล
แดร์ริลยิ้มในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ ก่อนที่ในที่สุดเขาจะมองไปที่ลิลี่ เขากล่าว “ที่รัก มันเป็นกว่าสามปีแล้วที่เราแต่งงานกัน และผมไม่เคยทำเรื่องโรแมนติกให้คุณเลย”
“ทุกคนต่างวิจารณ์ผมว่าผมเป็นแค่ลูกเขยบ้านคนอื่น และปฏิบัติกับผมอย่างดูถูกดูแคลนมาตลอดสามปีที่ผ่านมา”
“พวกเขาล้อเลียนคุณว่าแต่งงานกับขยะ แต่ไม่มีใครสักคนเลยที่จะคิดไปถึงว่าคุณเองก็กำลังทุกข์ทรมานมากเหมือนกัน ผมขอโทษ”
“เราต่างทำให้อีกฝ่ายผิดหวังในอดีตที่ผ่านมา แต่เรื่องแบบนั้นจะไม่มีอีกต่อไปในอนาคตของเราสอง”
ว้าว!
ฝูงชนหันเหสายตาไปที่เธอ แล้วลิลี่กลายเป็นศูนย์กลางความาสนใจของพวกเขาทันที
น้ำตาของลิลี่เอ่อขึ้นมาในขณะที่เธอจดจ้องไปที่แดร์ริลตาไม่กะพริบ
ในที่สุด แดร์ริลก็วางนิ้วของเขาลงบนเปียโนอย่างนุ่มนวลแล้วเริ่มบรรเลง
แดร์ริลยิ้มแล้วจดจ้องไปที่ลิลี่เพียงผู้เดียวในขณะที่เขาร้องเพลงออกมา “ฉันไม่มีทางลืมดวงตาอันมีเสน่ห์นั้นได้เมื่อเราแรกพบ…”
“ภาพเธอวนเวียนอยู่ในใจของฉันไม่ไปไหน…”
“เมื่อรู้สึกถึงความเมตตาในครั้งที่เราจับมือ ฉันก็แทบหายใจไม่ได้ ฉันอยากจะชื่นชมความไร้เดียงสาของเธอ ฉันอยากจะแบ่งปันความเศร้าโศกเมื่อเธอเสียใจ”
เสียงของแดร์ริลนั้นอ่อนโยนแต่ก็ดึงดูด มันเหมือนกับนักร้องกับกำลังร้องเพลงอยู่ตรงนั้นจริง ๆ
หญิงสาวในฝูงชนถึงกับกรีดร้อง!
ลิลี่ป้องปากของเธอด้วยความตะลึง น้ำตาของเธอไหลลงมาอย่างไม่สามารถควบคุม!
ความรู้สึกอันท่วมท้นและความตื่นเต้นเต็มล้นไปหมดจนลิลี่ไม่สามารถพูดอะไรได้ เธอรู้สึกเหมือนเธอเป็นหญิงสาวที่มีความสุขที่สุดในโลก
บทเพลงจบลงแล้ว แดร์ริลมองที่ลิลี่ด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยนในขณะที่เขาอ้าวงแขนอย่างช้า ๆ
“ที่รัก!”
ลิลี่ผู้เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาวิ่งโผเข้าหาอ้อมกอดของแดร์ริลโดยไร้ซึ่งความลังเล!
“บราโว่!”
ใครบางคนปรบมือ แล้วมันก็ตามมาด้วยเสียงปรบมืออันดังกระหึ่ม!
แดร์ริลกอดลิลี่แน่น นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขากอดกันตลอดสามปี
เป๊าะ
แดร์ริลยกมือขึ้นแล้วดีดนิ้ว
เสียงระเบิดดังขึ้นบนฟากฟ้า!
ปัง! ปัง! ปัง!
ฝูงชนมองขึ้นไปบนฟ้าแล้วเห็นพลุที่พุ่งขึ้นไปบนฟ้าเป็นสาย!
“สวยจังเลย!”
หญิงสาวที่กำลังเต็มไปด้วยความรู้สึกชี้ไปบนฟ้าพร้อมกับร้องบอก
ท้องฟ้าถูกแต่งแต้มไปด้วยสีสันและความสว่างของแสง มันย้อมเมืองส่วนใหญ่จนเหมือนฝนดาวตก!
มีชื่อสองชื่อปรากฏบนฟ้าเมื่อพลุที่ใหญ่ที่สุดระเบิดขึ้น
แดร์ริล ดาร์บี้ ลิลี่ ลินดัน!
มีหัวใจสีแดงอันโดดเด่นสว่างขึ้นระหว่างชื่อของพวกเขา!
ว้าว…
คนที่ผ่านไปมาอุทานกันไม่หยุด ลิลี่ถึงกับพูดไม่ออก เธอจับมือของแดร์ริลแน่นแล้วถามด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ “ที่รัก นี่มันความจริงเหรอ? ฉันฝันอยู่รึเปล่า?”
หยาดน้ำใส ๆ หยดลงมาทีละหยด ๆ เธอถูกความรู้สึกอันมากมายท่วมท้นเข้ามา
แดร์ริลยิ้มแล้วมองที่เธอ “คุณชอบเซอร์ไพรส์ของผมไหม?”
‘นี่พอลซื้อพลุทุกอันในเมืองเลยรึไงนะ?’
ลิลี่ที่ดีใจอย่างที่สุดพยักหน้า เธอซบใบหน้าของเธอลงบนอกของแดร์ริล “ใช่ ฉันรักมันเลยล่ะ…”
