คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 327
แม่ชีแห่งโชคชะตานั้นสง่างามดึงดูดความสนใจของชายหลายคน พวกเขาจ้องมองไปที่ธอด้วยสายตาเป็นประกาย
เธอนั้นสวยงามมาก เธอดูสมบูรณ์แบบ พวกผู้ชายทำได้เพียงกลืนน้ำลายตัวเองเมื่อเห็นเธอ
แม่ชีแห่งโชคชะตาได้พำนักอยู่ที่คฤหาสน์ของตระกูลดาร์บี้ เธอตอบรับคำขอของผู้จัดงานการแข่งขันในครั้งนี้เพื่อมาเป็นกรรมการตัดสิน
จากนั้นพิธีกรก็ได้แนะนำคณะกรรมการผู้ตัดสินอีก สี่ถึงห้าคน รวมถึงรองประธานแห่งสมาคมโอสถเจียงหนาน เขาเป็นชายชราสูงวัย
และพิธีกรกล่าวต่อด้วยรอยยิ้มเริงร่า “ขอกล่าวต้อนรับกรรมการคนสุดท้าย! ท่านประธานหญิงแห่งสมาคมโอสถเจียงหนาน โอฟีเลีย เลน”
ท่านประธานหญิงแห่งสมาคมโอสถเจียงหนานก็ได้มาอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน!
ทุกคนตื่นตัวและให้ความสนใจไปบนเวที ทุกคนต่างยืนขึ้นเพื่อมองให้เห็นชัด
สุภาพสตรีหน้าตางดงามก้าวเดินออกมาอย่างสง่าผ่าเผยมุ่งหน้าขึ้นเวที
เธอดูมีชีวิตชีวาและน่าหลงใหลกับชุดกระโปรงทรงแคบดูเหมือนดินสอกับเสื้อเชิ้ตสีขาว! รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอนั้นเปล่งประกายเสริมความสวยงามในตัวเธอ นั่นคือ โอฟีเลีย เลน ประธานหญิงแห่งสมาคมโอสถ
ทุกคนหลงใหลไปกับความงามของเธอ เธอดูสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ
ไม่มีใครคาดคิดว่าประธานสมาคมโอสถจะเป็นผู้หญิง และยังเป็นผู้หญิงที่สวยมากอีกด้วย!
ทุกคนในจตุรัสเนปจูนส่งเสียงเชียร์ เหล่าผู้ชายจ้องมองไปที่โอฟีเลียสายตาไม่กระพริบ
โอฟีเลีย เดินอย่างสง่าไปนั่งประจำที่ อยู่ตรงกลางของคณะกรรมการตัดสิน
พิธีกรประกาศ “เยี่ยม! ผมเชื่อว่าทุกคนตื่นเต้นกับเหล่าผู้เข้าร่วมการแข่งขัน มาร่วมกันกล่าวต้อนรับพวกเขา!”
ผู้เข้าแข่งขันทุกคนอยู่ในบริเวณเพื่อรอเดินขึ้นบนเวที แดร์ริลและอิซาเบลล่าเดินตามอยู่หลังกลุ่ม อิซาเบลล่า คือคนที่สวยที่สุดในบรรดาผู้เข้าแข่งขันในวันนี้
“ดูนั่น! ใช่มิสอิซาเบลล่าหรือเปล่า?”
“เธอช่างงดงามเหลือเกิน”
ผู้ชายหลายคนให้ความสนใจไปที่ อิซาเบลล่า
ทันใดนั้น เหล่าผู้ชมก็หัวเราะลั่นดังสนั่นขึ้นมา
“ดูนั่น! หรือนั่นจะเป็นไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่น?”
“โอ้ นั่นแดร์ริล! เขามาเพื่อเป็นผู้ช่วย!”
ผู้ชมก็ยังหัวเราะกันอย่างต่อเนื่อง
เคนท์ผู้ซึ่งนั่งอยู่แถวหน้าเมื่อเห็นแดร์ริล เขาถึงกับมึนงง แต่เขาก็หัวเราะเยาะเมื่อเห็นป้ายสติ๊กเกอร์ผู้ช่วยติดอยู่บนไหลของแดร์ริล
จัสตินและคนอื่น ๆ ต่างก็หัวเราะแดร์ริลเมื่อเห็นเขา
“นี่มันช่างน่าหัวเราะ เขาจะได้เงินสักเท่าไหร่ในการเป็นผู้ช่วยหนึ่งวัน? ไม่แน่อาจจะได้ 150 ต่อวัน?” เสียงหัวเราะดังขึ้น
เสียงหัวเราะดังระงม จนเกือบเปลี่ยนการแข่งขันปรุงโอสถไปเป็นละครสัตว์ ทุก ๆ คนต่างหัวเราะขณะมองไปที่แดร์ริล
เมแกนทนต่อไปไม่ไหว คว้าตัวเคนท์และกรนด่าเขา “หุบปากสักที! เงียบ ๆ หน่อย!”
เธอตะลึงเมื่อเห็นแดร์ริลในการแข่งขัน เธอไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องน่าละอายสำหรับเขาในการเป็นผู้ช่วย ยังไงเขาก็เป็นเพียงลูกเขยบ้านคนอื่น ไม่แน่ว่าเขาอาจจะอยากหารายได้เสริมจากการเป็นผู้ช่วย มันไม่ได้มีความผิดอะไร มันคืออาชีพสุจริต ดั่งนั้นไม่มีอะไรที่จำเป็นต้องละอาย
เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมีแต่คนหัวเราะเยาะเขา
แม่ชีแห่งโชคชะตา หันความสนใจไปที่แดร์ริลเมื่อเธอได้ยินเสียงหัวเราะและถากถางดังมาจากผู้ชม มีร่องรอยขุ่นเคืองบนใบหน้าอันงดงามของเธอ
แดร์ริล ดาร์บี้? หรือผู้ชายคนนั้นจะเป็นแดร์ริล?
