คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 329
แดร์ริลถอนหายใจ
มิสอิซาเบลล่านั้นมีทักษะดีเยี่ยมแต่เธอก็ยังดื้อรั้น
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
การแข่งขันมีเวลาให้เพียงหนึ่งชั่วโมง ในเวลา 50 นาที ของการแข่งขันมากกว่าครึ่งของผู้เข้าแข่งขันได้ปรุงโอสถสำเร็จแล้ว
ปัง!
ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังระเบิดมาจากห้อมปรุงยาของอิซาเบลล่า ตามมาด้วยกลิ่นไหม้ตลบอบอวล
หม้อปรุงยาไหม้เกรียมเสียหาย และไม่มีโอสถอยู่ในนั้น
เธอล้มเหลว! มันเป็นไปได้อย่างไร?!
อิซาเบลล่าหน้าซีดเซียว เธอกำลังช็อค มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?
เธอเคยปรุงยาโอสถยกระดับปราณมาก่อนหน้านี้หลายครั้ง และไม่เคยมีปัญหามาก่อน เธอจะมาล้มเหลวในตอนนี้ได้ยังไง?
นั่นคือผลกระทบมาจากการที่ไม่รับฟังเสียงของกันและกัน
แดร์ริลถอนหายใจและกล่าว”มิสอิซาเบลล่า ผมบอกคุณแล้ว การควบคุมความร้อนนั้นสำคัญมากสำหรับหม้อทองแดง เช่นเดียวกันกับหม้อปรุงยานี้ แต่คุณก็ไม่รับฟังผม”
อิซาเบลล่าน้ำตาคลอแทบจะร้องไห้ เธอถาม”แดร์ริล ฉันควรจะทำอะไรต่อไป?”
การแข่งขันปรุงยาโอสถ จะถูดจัดขึ้นทุก ๆ สามปี หรือเธอจะล้มเหลวจริง ๆ ในครั้งนี้?
ผู้เข้าแข่งขันส่วนใหญ่ยิ้มเยาะไปที่อิซาเบลล่า พวกเขาสุขใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอ
แดร์ริลส่ายหัวและกล่าว “ให้ผมช่วยคุณปรุงยาโอสถ”
อะไร? เขา?
อิซาเบลล่ารู้สึกหมดหนทาง ดั่งนั้นเธอจึงลังเล อย่างไรก็ตามเหลือเวลาน้อยกว่า 10 นาที
อีกอย่างแดร์ริลเป็นแค่เพียงผู้ช่วยในการแข่งขันนี้ หน้าที่ของผู้ช่วยทำได้แค่อำนวยความสะดวกแต่ไม่ได้เป็นคนลงมือปรุงเอง
อิซาเบลล่าไม่มีทางเลือก และไม่มีอะไรจะมาช่วยเธอได้ใสสถานการณ์นี้ เธอจึงตัดสินใจให้แดร์ริลได้ลอง ไม่แน่เธออาจจะมีโอกาสได้แก้ไขมันให้ถูกต้อง
โอกาสของเธอนั้นริบหรี่ เมื่อมันเหลือเวลาอยู่ไม่ถึง 10 นาที แม้แต่ระดับปรมาจารย์ปรุงโอสถอาวุโสยังไม่สามารถปรุงยาโอสถได้ในเวลา 10 นาที
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ก็ยังดีกว่ายอมแพ้ในตอนนี้ อิซาเบลล่าพยักหน้า “ได้”
เธอเขยิบตัวออกไปข้าง ๆ โดยเร็ว
แดร์ริลสูดลมหายใจเข้า และจุดตั้งไฟอีกครั้ง จากนั้นเขาหยิบวัตถุดิบใส่เต็มกำมือ
มันเกิดอะไรขึ้น?
คณะกรรมการต่างตกตะลึง
ผู้ช่วยจะเป็นผู้ปรุงยาโอสถได้อย่างไร? พวกเขาล้อเล่นหรือเปล่า?
สายตาโอฟีเลยจับจ้องไปที่แดร์ริล อารมณ์บนใบหน้าอันงดงามของเธอนั้นสับสน มันคือลางไม่ดีเมื่อผู้ช่วยต้องเป็นคนลงมือปรุงยาแทนผู้เข้าแข่งขัน ไม่เคยมีใครกระทำแบบนี้มาก่อนในการแข่งขันก่อนหน้านี้
ทุก ๆ คน มองไปที่แดร์ริล พวกเขารู้สึกรังเกียจ
“ดูนั่น ไอ้เจ้าลูกเขยบ้านคนอื่น”
“เขาอยากจะปรุงยาโอสถด้วย? ช่างตลกสิ้นดี!” เสียงหัวเราะดังขึ้น
เคนท์ผู้นั่งอยู่แถวหน้าหัวเราะดังสนั่น “ไอ้หน้าโง่แดร์ริลนั่นคงคิดว่านี่คือการละเล่น? เขาจะเป็นตัวแทนมิสอิซาเบลล่าได้อย่างไร?”
ทุก ๆ คนชี้และถากถางไปที่แดร์ริล
เมแกนขมวดคิ้ว”เคนท์ นายพูดอย่างงั้นทำไม? นายลืมไปแล้วหรือยังไงที่แดร์ริลเคยช่วยชีวิตแนนซี่ด้วยการปรุงยาโอสถให้ ตอนที่เธอบังเอิญกินผลไม้อาบยาพิษ?”
เมแกนตกตะลึงเมื่อแดร์ริลเริ่มปรุงยาโอสถ อย่างไรก็ตาม เธอเชื่อมั่นในตัวเขาว่าจะต้องพิจารณามาดีแล้วเขาถึงตัดสินใจทำแบบนั้น
เคนท์ตอบอย่างเย็นชา “นั้นมันโชคช่วยล้วน ๆ ที่เขาช่วยชีวิตภรรยาของแด๊กซ์ คนอย่างเขาจะสามารถเข้าร่วมการแข่งขันนี้ได้ยังไง?”
ช่างน่าขันสิ้นดี! เมแกนไม่ได้ตอบอะไรเขา เธอจดจ่ออยู่กับแดร์ริล เธอนั้นเป็นกังวล
แดร์ริลนั้นดูมั่นใจ หรือเขาเคยปรุงเม็ดยาเทวะ?
ไม่ นั่นไม่มีทางเป็นไปได้ เม็ดยาเทวะเป็นโอสถที่หายากมากที่สุดอันหนึ่ง
ปรมาจารย์ปรุงโอสถส่วนใหญ่ปรุงมันได้ แดร์ริลคงไม่สามารถจะปรุงมันได้ อีกอย่างแดร์ริลก็เคยอธิบายไว้ว่าเขาได้มันเป็นของขวัญมาจากเพื่อน
ผู้เข้าแข่งขันส่วนใหญ่บนเวทีนั้นทำการปรุงโอสถได้สำเร็จ พวกเขาถือโอสถไว้ในมือ
ผู้เข้าแข่งขันหมายเลขสามเป็นหญิงสาว
เมื่อเธอถือโอสถไว้ในมือ พิธีกรก็ประกาศ “เจเน็ต จากสำนักไทชิได้ปรุงยาโอสถความงามชั่วนิรันดร์ มันสามารถใช้เพื่อคงสภาพความสาวความสวยของสุภาพสตรีไว้ได้ตลอดกาล อายุของคุณจะไม่เพิ่มขึ้นไปอีกเป็นสิบปี”
อะไร? โอสถความงานชั่วนิรันดร์?
ทุก ๆ คนตกตะลึง และผู้หญิงบางคนส่งเสียงกรี๊ดออกมาอย่างเบา ๆ
สาวสวยในท้ายที่สุดก็คงต้องแก่ลง
