คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 358

บทที่ 358
พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องสู้

“ทำไมนายยังนิ่งอยู่อีก!? หนีไป!” แด๊กซ์ตะโกนเมื่อเขาเห็นแดร์ริลไม่ได้วิ่งหนีไป แต่ยังอยู่กับเขา แด๊กซ์รับกระบี่ด้วยขวานของเขา

“ความโง่เขลานำไปสู่ความตาย” แม่ชีแห่งโชคชะตาเย้ย

‘เขาเป็นแค่ปรมาจารย์อาวุโส อะไรทำให้เขาคิดว่าเขาสู้ได้ เขามันรนหาที่ตายแล้ว’ เธอคิด

โดยไร้ซึ่งคำเตือน แม่ชีแห่งโชคชะตาก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว กระบี่ของเธอพุ่งเข้าหาหัวใจของแด๊กซ์

ทันใดนั้น เลือดก็สาดกระจายออกมาจากหน้าอกของเขาอย่างไม่อาจควบคุม แด๊กซ์ค่อย ๆ ทรุดลงกับพื้น กระบี่แทงผ่านร่างกายของเขา

“อ๊าก!” แด๊กซ์คำรามและโซเซด้วยความเจ็บปวด รังสีของเขาอ่อนแรงลงทันที

“แด๊กซ์!” แดร์ริลคำรามออกมาเมื่อเขาเห็นแด๊กซ์บาดเจ็บ เขาตัวสั่น

เขารีบวิ่งไปพยุงแด๊กซ์ขึ้นมา แต่แล้ว ใบหน้าของแด๊กซ์ที่ซีดอยู่เพราะเขากระอักเลือดออกมาไม่หยุด และเลอะเต็มตัวของเขา เขารู้สึกได้ว่าเขาคงไม่รอด แต่เขาไม่เสียใจเลยในสิ่งที่ทำลงไป

“แด๊กซ์…” แดร์ริลคำรามด้วยโทสะ ดวงตาของเขาแดงฉานด้วยความปวดร้าวแสนสาหัส

ในเวลาเดียวกัน ตระกูลดาร์บี้ทุกคนล้วนยินดีและตื่นเต้นอย่างมาก

‘ฮ่าฮ่า! แด๊กซ์จองหองนักก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้แม่ชีแห่งโชคชะตาฆ่าเขาแล้ว! ฮ่าฮ่า! ช่างเป็นตัวเลือกที่ดีในการให้แม่ชีแห่งโชคชะตาและศิษย์ง้อไบ๊พักกับเรา!’ สมาชิกตระกูลคิด

ในอีกด้านหนึ่ง ดวงตาของแดร์ริลแดงในขณะที่ประคองร่างของแด๊กซ์ไว้นอนพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม “แด๊กซ์ แด๊กซ์ ตั้งสติไว้! นายห้ามหลับนะ!”

ใบหน้าของแด๊กซ์ซีดจางจนขาว เขาใช้แรงทั้งหมดที่มีในการยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วกล่าวอย่างอ่อนแรง “ทำไม… นายร้องไห้ทำไม.. ฉ-ฉันยัง… ยังไม่ตายสักหน่อย แดร์ริล… จำไว้…. อย่า… อย่าบริจาค”

“หุบปาก!” แม่ชีแห่งโชคชะตาค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้ ๆ แดร์ริล ใบหน้างดงามของเธอไร้ซึ่งอารมณ์ “แดร์ริล นายเป็นรายต่อไป”

เธอยกกระบี่แล้วชี้ไปที่แดร์ริล

เธอไม่ได้รู้สึกแย่ที่แทงแด๊กซ์ เธอคิดว่าใครก็ตามที่เป็นเพื่อนกับแดร์ริลก็ต้องเป็นคนเลวเหมือนเขาเช่นกัน

“เอาสิวะ! ฉันจะสู้กับหล่อนเอง!” แดร์ริลเงยหน้าขึ้นมาแล้วจ้องแม่ชีแห่งโชคชะตาอย่างเดือดดาล

เขากำลังปลดปล่อยความเหี้ยมโหดทั้งหมดของตัวเอง เขายกมือขึ้น รอให้ดาบกลืนโลหิตของเขาปรากฏ เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้

‘ที่ฉันไม่สู้กับหล่อนก็เพราะหล่อนเป็นผู้อาวุโส แต่มันไม่ได้หมายความว่าฉันกลัวหล่อนหรอกนะ’ เขาคิด

ยังไงก็ตาม แด๊กซ์หยุดเขาไว้แล้วพึมพำออกมา “แดร์ริล ได้โปรด หนี… หนี… อย่ารนหาที่ตาย…”

“อ๊าก!” แดร์ริลคำรามด้วยความโต้แย้ง เขาอุ้มแด๊กซ์ในอ้อมแขนแล้ววิ่งไปที่หน้าต่าง เตรียมจะกระโดด

“อยากหนีงั้นเหรอ?” แม่ชีแห่งโชคชะตาเรียกก่อนที่เขาจะกระโดดหนีไป เธอก็ตวัดกระบี่ใส่แดร์ริลแล้ว

ติ๊ง!

ในชั่วพริบตา กระบี่ยาวก็แทงใส่หลังของแดร์ริล ยังไงก็ตาม กลับไม่มีโลหิตใดที่สาดออกมาจากเขา ตรงกันข้าม สิ่งที่พวกเขาเห็นมีเพียงประกายแสงเท่านั้น

มันคือเกราะไหมสวรรค์!

เกราะนี้ช่วยชีวิตเขาไว้หลังจากเขาสวมมันได้แค่วันเดียว ยังไงก็ตาม แม่ชีแห่งโชคชะตานั้นทรงพลังเกินไป แม้ว่ากระบี่จะไม่ได้แทงทะลุร่างกายของเขา แต่ปราณของเธอก็ทรงพลังจนทำให้แดร์ริลต้องกระอักเลือดออกมาจากปาก โชคยังดี เขากระโดดออกมาจากวอร์ด ซึ่งมันก็เป็นพียงชั้นสองเท่านั้น

‘อะไรกัน!?’ ทุกคนคิด

ทุกคนต่างสับสนที่แม่ชีแห่งโชคชะตาทำอันตรายเขาไม่ได้ ได้ยังไงกัน?

แม้แต่แม่ชีแห่งโชคชะตาก็ยังสะท้านเล็กน้อย

‘เกิดอะไรขึ้นกัน?’ เธอคิด

เธอรู้ดีว่ากระบี่ของเธอสามารถสร้างบาดแผลสาหัสให้ใครก็ได้ต่อให้พวกเขาจะเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ หรือแม้แต่ปราชญ์ยุทธ์ก็ตาม! ท่าทางของเธอกลายเป็นจริงจังขึ้นมา แล้วเธอก็กระโดดลงจากหน้าต่างเพื่อตามแดร์ริลไป เธอต้องการให้แดร์ริลตายไม่ว่ายังไงก็ตาม