คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 359

บทที่ 359
แม่ชีแห่งโชคชะตาลงถึงพื้นอย่างมั่นคง เธอมองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นแดร์ริลแล้ว

“นายโชคดีที่รอดไปได้วันนี้ แต่ฉันจะฆ่านายครั้งต่อไปที่เจอกัน” เธอพึมพำพร้อมกระบี่ในมือของเธอ

เธอกำลังยืนอยู่ในกองเลือดบนพื้น ซึ่งต้องเป็นของแด๊กซ์ เขาไม่น่าจะรอดไปได้ จากนั้น เธอก็เดินกลับไปที่วอร์ด

ระหว่างทาง เธออดคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้

‘ทำไมกระบี่ของฉันทำอะไรเขาไม่ได้? ต่อให้เขาเป็นผู้เชี่ยวชายวิชาสายป้องกันอย่างระฆังทอง แต่ด้วยพลังในระดับปรมาจารย์อาวุโสของเขา มันไม่มีทางที่เขาจะป้องกันตัวเองจากกระบี่ไปได้’ เธอคิด

ในเวลาเดียวกัน วอร์ดก็เงียบกริบ แม่ชีแห่งโชคชะตาเดินเข้ามาแล้วมองไปรอบ ๆ “นายท่านชราแห่งดาร์บี้ ฉันขอโทษที่ทำให้คุณตกใจก่อนหน้านี้ ฉันขอโทษด้วยที่ปล่อยให้คนเลวนั่นหนีไปได้ ได้โปรด พักเถอะ ฉันจะให้คุณอยู่กับครอบครัว”

เธออับอายที่ปล่อยให้แดร์ริลหนีไป

นายท่านชราแห่งดาร์บี้พยักหน้าแล้วมองเธอจากไป

สมาชิกคนอื่นในวอร์ดเพิ่งตั้งสติได้แล้วมองฟลอเรียน ตั้งแต่ที่แดร์ริลหนีไป ชีวิตของนายท่านชราแห่งดาร์บี้ก็ขึ้นอยู่กับฟลอเรียนแล้ว

เอื้อก!

เมื่อรู้สึกได้ถึงความสนใจในตัวเขา ฟลอเรียนก็พยายามอย่างมากที่จะไม่ร้องไห้โฮออกมา

‘เวรเอ๊ย ไม่ใช่ว่าเราตกลงกันแล้วเหรอว่าแดร์ริลจะเป็นผู้บริจาค? แล้วมันกล้าหนีไปได้ยังไง! อ๊าก! แล้วฉันจะดื่มและปาร์ตี้ยังไง? แล้วมันก็จะยากมากขึ้นสำหรับฉันในการบ่มเพาะในอนาคตด้วย! ฉันจะทำยังไงดี?’ ฟลอเรียนคิดไปไกลในขณะที่เขาพยายามอย่างหนักในการเก็บความกระวนกระวายไว้

นายท่านชราแห่งดาร์บี้ถอนหายใจออกมายาวเหยียดและประกาศออกมาอย่างสุขุม “ขอทีเถอะ ให้ฉันอยู่คนเดียว ตอนนี้ฉันรู้สึกไม่ดี ฉันต้องการพัก”

เขาถูกกระตุ้นจากสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นและรู้สึกเวียนหัว ทั้งตระกูลดาร์บี้มองหน้ากันก่อนจะออกจากห้องไปเหลือเพียงฟลอเรียน, ยูมิ, แจ็คสัน, รีเบคก้า, และเดรกที่ยังเหลือ

ยิ่งเขาคิดเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขายิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น เขาถูกลดพลังจนกลายเป็นคนธรรมดาเพียงเพราะการบ่มเพาะที่ผิดพลาดเล็กน้อยและจบที่การป่วยหนักในทันที เท่านั้นยังไม่พอ แด๊กซ์ แซนเดอร์ส ยังมาที่นี่แล้วสร้างปัญหาอีก เขาทนไม่ไหวจริง ๆ

ฟลอเรียนและคนที่เหลือยืนอยู่ข้างหลังเขาในขณะที่พวกเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของนายท่านชราแห่งดาร์บี้ ไม่มีใครกล้าทำเสียงอะไร

ในเวลาเดียวกัน ก็มีเสียงเคาะที่ประตู เชลลีเดินเข้ามาแล้วถามอย่างนุ่มนวล “พวกคุณตัดสินใจกันรึยังคะว่าใครจะเป็นผู้บริจาค?”

เธอออกไปก่อนหน้านี้และพลาดการต่อสู้ที่เกิดขึ้นในวอร์ด

“แดร์ริลหนีไปแล้ว ดังนั้นฉันจึงเป็นผู้บริจาค” ฟลอเรียนกล่าวอย่างไม่เต็มใจ

เมื่อสถานการณ์กลายเป็นแบบนี้ มันก็ไม่มีทางอื่นที่จะทำให้ฟลอเรียนรอดจากการบริจาคได้

เชลลีขมวดคิ้วเมื่อเธอได้ยิน

‘อะไรนะ? แดร์ริลหนีไป? เขาไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย เป็นไปไม่ได้!’ เธอคิด